Lewis & Short

vēlĭtor, ātus, 1, v. dep. n. [veles], to fight like the velites or light troops, to skirmish (ante- and post-Aug.).

  1. I. Lit.: in eum lapidibus crebris, App. M. 9, p. 234, 25: equus postremis calcibus, id. ib. 7, p. 195, 12.
    In mal. part.: primis Veneris proeliis, App. M. 5, p. 168, 6.
  2. II. Trop.: tunc saga illa primis adhuc armis disciplinae suae velitatur, i. e. makes the first attempt, essays, App. M. 9, p. 230: contra aliquem scurrilibus jocis, id. ib. 8, p. 213, 11: calumniis in aliquem, id. Mag. p. 274: nescio quid vos velitati estis inter vos duo, i. e. have wrangled, Plaut. Men. 5, 2, 28: adversus impudentes et improbos in maledictis (with decertare convicio), Gell. 6, 11, 1: periculum alicui, to threaten with danger, App. M. 5, p. 164.