Lewis & Short

văcŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [vacuus], to make empty or void; to empty, clear, free (mostly post-Aug.): locus inanitus ac vacuatus, Lucr. 6, 1023: sulcum, Col. 3, 13, 10: dolia a mercatoribus vacuata, id. 12, 50, 14: Elysium nemus, Mart. 11, 5, 6: saecula putr: penso, Stat. Th. 3, 642: sanguine vacuatus, Aur. Vict. Epit. 43.