Lewis & Short

turpĭcŭlus, a, um, adj. dim. [turpis], ugly, foul, deformed.

  1. I. Lit.: nasus, Cat. 41, 3: res, Varr. L. L. 7, § 97 Müll.
  2. * II. Trop.: jocus in (rebus) turpiculis et quasi deformibus ponitur, Cic. de Or. 2, 61, 248.