Lewis & Short

trans-vŏlo or trā-vŏlo, āvi, ātum, 1, v. a. and n., to fly over or across.

  1. I. Lit.: perdices non transvolant Boeotiae fines in Atticā, Plin. 10, 29, 41, § 78: Pontum (grues), id. 10, 23, 30, § 60.
  2. II. Transf., to go, come, mount, or pass quickly over or across.
    1. A. Lit.
          1. (α) Act.: Alpes, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 4: Oceanum (manus Macedonum), Auct. Her. 4, 22, 31: delphini vela navium transvolant, Plin. 9, 8, 7, § 20: transvolat vox auras, flies through, Lucr. 4, 559; cf. id. 4, 602.
            Poet.: importunus (Cupido) transvolat aridas Quercus (i. e. vetulas). Hor. C. 4, 13, 9.
          2. (β) Neutr.: foraminibus liquidus quia transvolat ignis, Lucr. 6, 349: eques transvolat inde in partem alteram, Liv. 3, 63, 2: Nilus insulas dierum quinque cursu non breviore transvolat, flows by or past, Plin. 5, 9, 10, § 53: vultur relicto Tityo, Sen. Hippol. 1233: (arma) Travolaverunt ad hostes, Plaut. Ep. 1. 1, 33 (for transfugerunt, id. ib. 1, 1, 28).
    2. B. Trop.: illa Sallustiana brevitasaudientem transvolat, flies past, Quint. 4, 2, 45: cogitatio animum subito transvolans, flitting through, Plin. 7, 12, 10, § 52: transvolat in medio posita et fugientia captat, passes over, neglects, Hor. S. 1, 2, 108.