No entries found. Showing closest matches:
tŏral, ālis (tŏrāli, Varr. L. L. p. 46 Bip.), n. [torus], a valance of a couch; sing., Varr. L. L. 5, § 167 Müll.; id. ap. Non. 11, 16; Hor. Ep. 1, 5, 22.
Plur., Hor. S. 2, 4, 84; Petr. 40; Lampr. Heliog. 19; Inscr. Fratr. Arv. ap. Orell. 2270; cf. Becker, Gallus, 2, p. 247 (2d edit.).
Tōranĭus, ii, m., = Τωράνιος, a slavedealer at the time of the second Triumvirate, Plin. 7, 12, 10, § 55.
* tŏrārĭa, ae, f. (torus = ὠλένη], = ὠλε νοτρόφος, a female waiter, attendant, Plaut. Mil. 3, 1, 102.
torcŭlar, āris, n. [torqueo].
- I. A press used in making wine or oil, Vitr. 6, 9; Plin. 18, 26, 62, § 230.
- II. A cellar for storing up oil, an oil-cellar, Col. 1, 6, 18; 12, 52, 10 sq.; Plin. 15, 1, 2, § 6; 15, 3, 3, § 10.
torcŭlārĭus, a, um, adj. [torcular],
- I. of or belonging to a press: vasa, Varr. R. R. 1, 22, 4: cella, Col. 1, 6, 9: lacus, id. 12, 18, 3.
- II. Substt.
- A. torcŭlārĭus, ii, m., a presser, pressman, Col. 12, 52, 3.
- B. torcŭlārĭum, ii, n., = torcular, I., a press, Cato, R. R. 13, 1; 18, 1; Plin. 18, 31, 74, § 317.
* torcŭlo, āre, v. a. [torcular], to press, Ven. 5, 6 praef.
torcŭlum, i, v. torculus, II.
torcŭlus, a, um, adj. [torcular], of or belonging to a press, = torcularius.
- I. Adj.: vasa, Cato, R. R. 1, 4; 11, 1; 14, 2: funis, id. ib. 14, 68; 135, 3.
- II. Subst.: torcŭ-lum, i, n., = torcular, I., a press, Varr. R. R. 1, 55, 7; id. ap. Non. 47, 23; Plin. 18, 31, 74, § 317; Plin. Ep. 9, 20, 2.
† tordylĭon, ii, or tordylon, i, n., = τορδύλιον or τόρδυλον, acc. to some, the seed of the plant seselis; acc. to others, a plant, hartwort: Tordylium officinale or maximum, Plin. 20, 22, 87, § 238; 24, 19, 117, § 177.
* tŏres, is, m., = torques, a chain: aureus, Serv. ap. Charis. p. 118 P.
† tŏreuma, ătis, n., = τόρευμα, work executed in relief, embossed work, Cic. Verr. 2, 4, 18, § 38; 2, 2, 52, § 128; id. Pis. 27, 67; Sall. C. 20, 12; Mart. 4, 46, 16; 10, 87, 16; 14, 102, 2 al.
Dat. plur. toreumatis, App. Flor. 7, p. 344 med.
† tŏreuta, ae, m., = τορευτής, one who makes embossed work, a chaser, graver, Plin. 35, 8, 34, § 54.
† tŏreutĭcē, ēs, f., = τορευτική, the art of making embossed work, chasing, sculpture ( = caelatura), Plin. 35, 10, 36, § 77.
In apposition: (Phidias) primus artem toreuticen aperuisse judicatur, Plin. 34, 8, 19, § 54; cf. Becker, Gallus, 2, p. 270 (2d edit.).
Torini, ōrum, m., a people of Scythia, Val. Fl. 6, 148.
tormentum, i, n. [torqueo, an instrument with which any thing is turned or twisted].
- I. An engine for hurling missiles.
- A. Lit.: tormenta telorum, Cic. Tusc. 2, 24, 57: tormentis Mutinam verberavit, id. Phil. 8, 7, 20; Caes. B. G. 2, 8; 4, 25; id. B. C. 1, 17; Hirt. B. G. 8, 14, 5: machinator bellicorum tormentorum, Liv. 24, 34, 2; Sil. 6, 279; Tac. A. 2, 81; id. H. 3, 20; 4, 23; Curt. 4, 3, 13.
- B. Transf., a missile, shot thrown by the engine: quod unum genus tegumenti nullo telo neque tormento transici posse, Caes. B. C. 2, 9; telum tormentumve missum, id. ib. 3, 51; 3, 56; Plin. 8, 23, 35, § 85; Stat. Th. 9, 145; Curt. 4, 2, 9.
- II. A (twisted) cord, rope: praesectis crinibus tormenta effecerunt, Caes. B. C. 3, 9: falces tormentis introrsus reducebant, id. B. G. 7, 22, 2: laxare, Quint. Decl. 19, 15; Grat. Cyn. 26; Auct. Priap. 6: stuppeum, App. Mag. p. 276, 14: ferreum, i. e. fetters, Plaut. Curc. 2, 1, 12; cf.: sine tormentorum injuriā, Petr. 102.
- III. An instrument of torture, a rack.
- A. Lit.: verberibus ac tormentis quaestionem habere, Cic. Phil. 11, 2, 5; 11, 4, 8; 13, 9, 21: quaerere de aliquo tormentis, id. Deiot. 1, 3; id. Clu. 63, 176 sq.; id. Mil. 21, 57; 22, 58; id. Sull. 28, 78; id. Off. 3, 9, 39; id. Part. Or. 14, 50; id. Tusc. 5, 28, 80; Caes. B. G. 6, 18; Quint. 2, 20, 10; 3, 5, 10; Suet. Tib. 19; 58; 62 al.: tu lene tormentum ingenio admoves, a rack of a mild sort, Hor. C. 3, 21, 13.
- B. Transf., in gen., torture, anguish, pain, torment, etc.: cruciatus et tormenta pati, Plin. Ep. 1, 12, 6; cf.: tormento liberari, Col. 6, 7, 1; so of the torture or pain of sickness, Cels. 7, 11; Plin. 19, 8, 44, § 155; 20, 4, 13, § 27; 22, 22, 37, § 79: tormenta fortunae, Cic. Tusc. 5, 1, 1: caecae suspitionis, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4: invidiā Siculi non invenere tyranni Majus tormentum, Hor. Ep. 1, 2, 59; Juv. 2, 137: esse in tormentis, Plin. Ep. 8, 23, 9: incredibiles cruciatus et indignissima tormenta pati, id. ib. 1, 12, 6: tormentum sibi injungere, id. Pan. 86, 1: bene tormentis secubituque coli, Ov. Am. 3, 10, 16; so of the pain of love, Mart. 7, 29, 1: tormentis gaudet amantis, Juv. 6, 209: animi tormenta latentis in aegro Corpore, id. 9, 18.
- IV. A clothes-press, mangle, Sen. Tranq. 1, 3.
* tormentŭōsus, a, um, adj. [tormentum]. full of pain or torment, painful, torturing, tormenting, Cael. Aur. Acut. 3, 6, 66.
tormĭna, um, n. (masc. collat. form tormĭnes, acc. to Non. 32, 11) [torqueo], a griping of the bowels, the gripes, colic.
- I. Lit.: proxima his, inter intestinorum mala, tormina esse consueverunt: δυσεντερία Graece vocatur, etc., Cels. 4, 15; cf. Cato, R. R. 156, 5; 157, 9; Cic. Tusc. 2, 19, 45; Col. 6, 7, 1; Plin. 22, 25, 72, § 148; 26, 8, 47, § 74; 29, 5, 33, § 103 al.
- II. Transf.: tormina urinae, strangury, Plin. 20, 8, 30, § 74; 30, 15, 50, § 144.
tormĭnālis, e, adj. [tormina], of or belonging to the gripes, good against the colic: sorba, Cels. 2, 30 med.; 4, 19; Plin. 15, 21, 23, § 85.
tormĭnōsus, a, um, adj. [tormina], subject to the gripes or colic, Cic. Tusc. 4, 12, 27.
tornātĭlis, e, adj. [torno], turned in a lathe: crater, Ambros. in Psa. 118, Serm. 17, 19.
Transf., finished, rounded, beautifully wrought: manus, Vulg. Cant. 5, 14: crater, id. ib. 7, 2.
* tornātor, ōris, m. [torno], a turner, Firm. Math. 4, 7 fin.
tornātūra, ae. f. [torno], turning, turnery (late Lat.), Vulg. 3 Reg. 6, 18.
torno, āvi, ātum, 1, v. a. [tornus], to turn in a lathe, to round off.
- I. Lit. (class.; syn. rotundo): idque ita tornavit (deus), ut nihil effici possit rotundius, Cic. Univ. 6: sphaeram, id. Rep. 1, 14, 22: hastas, Plin. 11, 39, 93, § 227: lapis qui tornatur in vasa, id. 36, 22, 44, § 159: turbines columnarum, id. 36, 13, 19, § 90.
- II. Transf., to turn, fashion, smooth (very rare): male tornati versus, Hor.A.P. 441: barbam, i.e. to stroke, Hier. Ep. 50, 2.
P. a. comp.: tornatioris eloquii, Aug. de Catechiz. 8.
† tornus, i, m., = τόρνος, a turner’s wheel, lathe.
- I. Lit.: fit quasi ut ad tornum saxorum structa tuamur, Lucr. 4, 361; Plin. 7, 56, 57, § 198; 16, 40, 76, § 205; Vitr. 10, 19 med.: nec tiliae leves torno Non formam accipiunt, Verg. G. 2, 449; id. E. 3, 38 al.
- II. Trop.: angusto versus includere torno. Prop. 2, 34, 43; Auct. Paneg. ad Pis. 83.
Tŏrōnē, ēs, f., = Τορώνη, a town of Chalcidice in Macedonia, Mel. 2, 3, 1; Plin. 4, 10, 17, § 37; 9, 31, 51, § 100; Liv. 28, 7, 9; 44, 12, 7; 45, 30, 4; gen. Toronae promontorium, id. 31, 45, 15.
Hence.
- A. Tŏrō-naeus, a, um, adj. of or belenging to Torone, Toronæan: sinus, the mod. Gulf of Kassandhra, Tac. A. 5, 10.
In plur. subst.: Tŏrōnaei, ōrum. m., the inhabitants of Torone, Plin. 4, 10, 17, § 35.
- B. Tŏrō-năĭcus, a. um. adj., of Torone, Toronæan: mare, Liv. 44, 11.
tŏrōsŭlus, a, um, adj. dim. [torosus], muscular (late Lat.): juvenis, Hier. Ep. 117, 8; id. ap. Jovin. 2, 14 fin.
tŏrōsus, a, um, adj. [torus], full of muscle, muscular, brawny, fleshy, lusty.
- I. Lit.: colla boum, Ov. M. 7, 429: cervix boum, Col. 6, 1, 3; cf.: tauris torosior cervix, id. 6, 20: juventus, Pers. 3, 86.
- II. Transf.: herba hirsutior torosiore caule, more fleshy, Plin. 21, 15, 53, § 90; 19, 5, 29, § 91: virgula, Sen. Q. N. 1, 7, 1: clava, knotty, Albin. 2, 79.
torpēdo, ĭnis, f. [torpeo], stiffness, numbness, inflexibility, sluggishness, torpidity.
- I. Lit. (rare; not in Cic. or Cæs.; syn. torpor): inertia atque torpedo plus detrimenti facit quam exercitio, Cato ap. Gell. 11, 2, 6: occupavit nescio qua vos torpedo, qua non gloria movemini neque flagitio, Sall. H. 3, 61, 26 Dietsch: si tanta torpedo animos obrepsit, ut, etc., id. ib. 1, 48, 19 ib.: tanta torpedo invaserat animum, ut, etc., Tac. H. 3, 63.
- II. Transf., the torpedo, crampfish, or electric ray: Raia torpedo, Linn.; Varr. L. L. 5, § 77 Müll.; Cic. N. D. 2, 50, 127; Plin. 9, 42, 67, § 143; 32, 1, 2, § 7.
* torpĕfăcĭo, fēci, făcĕre, v. a. [torpeofacio], to benumb, make torpid: torporavit pro torpefecit, Non. 182, 5.
torpĕo, ēre, v. n. [Sanscr. root tarp-, to sate; Gr. τέρπω], to be stiff, numb, motionless, inactive, torpid, sluggish, etc. (syn.: langueo, languesco, stupeo, rigeo).
- I. Lit.: torpentes gelu, Liv. 21, 56, 7; 21, 55, 8; cf.: digitus torpens frigore, Suet. Aug. 80: languidi et torpentes oculi, Quint. 11, 3, 76: torpentes rigore nervi, Liv. 21, 58, 9: membra torpent, Plin. 7, 50, 51, § 168; cf.: torpentes membrorum partes, id. 24, 4, 7, § 13: torpent infractae ad proelia vires, Verg. A. 9, 499: duroque simillima saxo Torpet, Ov. M. 13, 541: quid vetat et nervos magicas torpere per artes? id. Am. 3, 7, 35: serpentes torpentes inveniantur, Plin. 24, 16, 92, § 148: hostem habes aegre torpentia membra trahentem, Sil. 4, 68: non eadem vini atque cibi torpente palato Gaudia, Juv. 10, 203; cf.: non exacuet torpens sapor ille palatum, Ov. P. 1, 10, 13.
- B. Transf., of inanim. things, to be still, motionless, sluggish: torpentes lacus, Stat. Th. 9, 452: amnis, id. ib. 4, 172: locus depressus hieme pruinis torpet, Col. 1, 4, 10: Orpheus tacuit torpente lyrā, Sen. Med. 348: antra Musarum longo torpentia somno, Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 51; 1, 262.
- II. Trop., to be stupid, stupefied, astounded; to be dull, listless, inactive (cf. stupeo): timeo, totus torpeo, Plaut. Am. 1, 1, 179; cf.: timore torpeo, id. Truc. 4, 3, 50: torpentibus metu qui aderant, Liv. 28, 29, 11: deum volumus cessatione torpere, Cic. N. D. 1, 37, 102: quidnam torpentes subito obstupuistis Achivi? id. poët. Div. 2, 30, 64: torpentes metu, Liv. 28, 29, 11: defixis oculis animoque et corpore torpet? Hor. Ep. 1, 6, 14: cum Pausiacā torpes tabellā, when you are lost in admiration, id. S. 2, 7, 95: nec torpere gravi passus sua regna veterno, Verg. G. 1, 124: frigere ac torpere senis consilia, Liv. 6, 23, 7: consilia re subitā, id. 1, 41, 3: torpebat vox spiritusque, id. 1, 25, 4: Tyrii desperatione torpebant, Curt. 4, 3, 16: rursus ad spem et fiduciam erigere torpentes, id. 4, 10, 7; 4, 14, 13.
torpesco, pŭi, 3, v. inch. n. [torpeo], to grow stiff or numb, to become useless or torpid.
- I. Lit.: pars corporis torpescit, Plin. 11, 37, 89, § 220: elaeomeli qui bibere, torpescunt, id. 23, 4, 50, § 96: scorpiones visā lychnide torpescunt, id. 21, 26, 98, § 171: torpuerat gelido lingua retenta metu, Ov. H. 11, 82: torpuerant molles ante dolore genae, id. ib. 10, 44: quid tot dextrae? torpescent in amentiā illā? Liv. 23, 9, 6.
- B. Transf., to become dull, grow dim: (margaritae) flavescunt et illae senectā rugisque torpescunt, Plin. 9, 35, 54, § 109.
- II. Trop., to become listless, dull, inactive, indolent, etc.: ne per otium torpescerent manus aut animus, Sall. C. 16, 3; cf.: ingenium incultu atque socordiā torpescere sinunt, id. J. 2, 4: deliciis et desidia torpescere, Tac. H. 1, 71: vigor cogebatur senio torpescere rerum, Sil. 16, 14.
torpĭdus, a, um, adj. [Sanscr. root tarp-, to sate; Gr. ], benumbed, stupefied, torpid (perh. not ante-Aug.): torpidos somno insuper pavore exanimat, Liv. 7, 36, 3: torpidi somno paventesque, id. 25, 38, 17; 22, 53, 6: cauda (piscis), Aus. Idyll. 10, 264; Lact. 2, 8, 35.
torpor, ōris, m. [torpeo], numbness, stupefaction, torpor (syn.: languor, veternus).
- I. Lit.: tutantur se torpore torpedmes, * Cic. N. D. 2, 50, 127; cf. Cels. 2, 8 med.; Plin. 2, 101, 104, § 223; 19, 8, 44, § 155; 29, 4, 28, § 90: illi membra novus solvit formidine torpor, Verg. A. 12, 867: torpor gravis illigat artus, Ov. M. 1, 548; id. P. 1, 2, 30 al.
- II. Trop., sluggishness, listlessness, inactivity (post-Aug.): implicitas magno torpore cohortes vidit, Luc. 3, 432: torpor recens nimiā fortunae indulgentiā, Tac. H. 2, 99 med.: torpor Vitellii (opp. vigilantia Vespasiani), id. ib. 2, 77 fin.: procerum, id. G. 46: utraque res detestabilis est, contractio et torpor, Sen. Ep. 82, 3.
torpōro, āvi, ātum, 1, v. a. [torpor], to stiffen, benumb, stupefy (ante- and postclass.): aspectus repens cor torporavit homini amore. Turp. ap. Non. 182, 7: umida nimis rigoribus torporata concrescunt, Lact. 2, 8, 62.
Torquātĭānus, a, um, v. 2. Torquatus.
1. torquātus, a, um, adj. [torques], adorned with a neck-chain or collar. In gen.: miles, presented with a chain for his bravery, Veg. Mil. 2, 7 fin.: affuit Alecto brevibus torquata colubris, with snakes coiled about her neck, Ov. H. 2, 119: palumbus, the ring-dove, Mart. 13, 67, 1: quid de aliis dicimus, qui calamistratos et torquatos habeant in ministerio, Amhros. Ep. 69, 7.
2. Torquātus, i, m. [1. torquatus], the surname of T. Manlius, so called because he put on the neck-chain of a Gaul whom he slew in single combat; also, of his descendants, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 19; Cic. Fin. 1, 7, 23; id. Off. 3, 31, 112; Liv. 7, 10; Flor. 1, 13.
Adj.: Torquata nomina, Luc. 7, 584.
Hence, Torquātĭānus, a, um, of or belonging to a Torquatus, Torquatian: horti, Front. Aquaed. 5.
torquĕo, torsi, tortum, 2 (archaic inf. torquerier, Hor. S. 2, 8, 67), v. a. [Gr. τρέπω, to turn; cf. ἀτρεκής; also Sanscr. tarkus; Gr. ἄτρακτος, a spindle; and στρέφω, to twist], to turn, turn about or away; to twist, bend, wind (class.; syn. converto).
- I. Lit.
- A. In gen.: cervices oculosque, Cic. Leg. 2, 15, 39: oculum, to roll, distort, id. Ac. 2, 25, 80: ora, to twist awry, id. Off. 1, 36, 131: ab obscenis sermonibus aurem, Hor. Ep. 2, 1, 127: oculos ad moenia, Verg. A. 4, 220: ad sonitum vocis vestigia, id. ib. 3, 669: serpens squamosos orbes Torquet, Ov. M. 3, 42; cf. anguis, Verg. G. 3, 38: capillos ferro, i. e. to curl, frizzle, Ov. A. A. 1, 505: stamina pollice, id. M. 12, 475: remis aquas, id. F. 5, 644: spumas, Verg. A. 3, 208: taxos in arcus, to bend, id. G. 2, 448: tegumen torquens immane leonis, winding about him, id. A. 7, 666: cum terra circum axem se convertat et torqueat, Cic. Ac. 2, 39, 123: torta circum bracchia vestis, Tac. H. 5, 22.
- B. In partic.
- 1. To whirl around, to whirl in the act of throwing, to wield, brandish, to fling with force, to hurl (mostly poet.): torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum, Hor. Ep. 2, 2, 73: amnis torquet sonantia saxa, Verg. A. 6, 551: stuppea torquentem Balearis verbera fundae, id. G. 1, 309: jaculum in hostem, id. A. 10, 585; Ov. M. 12, 323: hastam in hunc, id. ib 5, 137; for which: hastam alicui, Val. Fl. 3, 193: telum aurata ad tempora, Verg. A. 12, 536: tela manu, Ov. M. 12, 99: valido pila lacerto, id. F. 2, 11: glebas, ramos, id. M. 11, 30: cum fulmina torquet (Juppiter), Verg. A. 4, 208; and trop.: cum Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem, id. ib. 9, 671; cf.: Eurus nubes in occiduum orbem, Luc. 4, 63.
In prose: torquere amentatas hastas lacertis, Cic. de Or. 1, 57, 242.
- 2. To twist awry, misplace, turn aside, distort: negat sibi umquam, cum oculum torsisset, duas ex lucernā flammulas esse visas, Cic. Ac. 2, 25, 80: ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro, Verg. G. 2, 247.
- 3. To wrench the limbs upon the rack, to put to the rack or to the torture, to rack, torture (class.): ita te nervo torquebo, itidem uti catapultae solent, Plaut. Curc. 5, 3, 12: eculeo torqueri, Cic. Fin. 3, 13, 42: aliquem servilem in modum, Suet. Aug. 27; cf.: ira torquentium, Tac. A. 15, 57: servum in caput domini, against his master, Dig. 48, 18, 1: vinctus tortusve, Suet. Aug. 40 fin.
- II. Trop.
- A. In gen., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct (a favorite expression of Cicero): versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere ac flectere, Cic. Cael. 6, 13: torquere et flectere imbecillitatem animorum, id. Leg. 1, 10, 29: oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas, id. Or. 16, 52: omnia ad suae causae commodum, id. Inv. 2, 14, 46: verbo ac litterā jus omne torqueri, wrested, perverted, id. Caecin. 27, 77: sonum, to inflect, Auct. Her. 3, 14, 25: cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques, Verg. A. 12, 180: versare sententias, et huc atque illuc torquere, Tac. H. 1, 85.
- B. In partic. (acc. to A. 2.), to rack, torment, torture (syn.: ango, crucio): tuae libidines te torquent, Cic. Par. 2, 18: mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit, id. Pis. 37, 90: acriter nos tuae supplicationes torserunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1: equidem dies noctesque torqueor, Cic. Att. 7, 9, 4: verbi controversia jam diu torquet Graeculos homines, id. de Or. 1, 11, 47; 3, 9, 33: stulti malorum memoriā torquentur, id. Fin. 1, 17, 57: sollicitudine, poenitentia, etc., torquetur mens, Quint. 12, 1, 7: invidiā vel amore vigil torquebere, Hor. Ep. 1, 2, 37; Ov. H. 20, 123: torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat, id. ib. 9, 36; cf. Hor. S. 2, 8, 67: Aeacus torquet umbras, holds inquisition over, Juv. 1, 9.
Transf.: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, qs. to rack with wine, i. e. to try or test with wine, Hor. A. P. 435; so, vino tortus et irā, id. Ep. 1, 18, 38.
- C. To hurl, fling (of language): curvum sermone rotato enthymema, Juv. 6, 449.
Hence, tortus, a, um, P. a., twisted, crooked, contorted, distorted.
- A. Lit.: via (labyrinthi), Prop. 4 (5), 4, 42: quercus, i. e. a twisted oakgarland, Verg. G. 1, 349.
Hence,
- 2. Subst.: torta, ae, f., a twisted loaf, a twist, Vulg. 1 Par. 16, 3.
- * B. Trop.: condiciones, confused, complicated, Plaut. Men. 4, 2, 25.
Adv.: tortē, awry, crookedly: torte penitusque remota, Lucr. 4, 305 (329).
torquis or torques (the first form, Naev. ap. Charis. p. 118 P.; Liv. 44, 14, 2; Prop. 4 (5), 10, 44; the latter form, Val. Fl. 2, 111; Stat. Th. 10, 517; cf. Charis. 1. 1.; acc. torquim, Phoc. de Nom. 1711 P.; abl. torqui, App. Flor. 2, 12), m. and f. [torqueo], a twisted neck-chain, necklace, collar.
- I. Lit.: T. Manlius, qui Galli torque detracto, Torquati cognomen invenit, Cic. Fin. 1, 7, 23; id. Off. 3, 31, 112; cf. of the same: torquem detraxit, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 18: Q. Rubrium coronā et phaleris et torque donasti, Cic. Verr. 2, 3, 80, § 185: aureus, Liv. 44, 14, 2; Quint. 6, 3, 79; Auct. B. Hisp. 26, 1; Suet. Aug. 43 (al. aurea): aureae, Varr. ap. Non. 228, 2: unca, Prop. 4 (5), 10, 44: adempta, Ov. F. 1, 601: adjecisse praedam Torquibus exiguis renidet, Hor. C. 3, 6, 12.
- II. Transf.
- A. A coupling-collar for oxen: ipsis e torquibus aptos Junge pares, Verg. G. 3, 168.
- B. A wreath, ring, in gen.: avis torque miniato in cervice distincta, Plin. 10, 42, 58, § 117: saepe deum nexis ornatae torquibus arae, Verg. G. 4, 276: hinc vastis urgent immensi torquibus orbes (ceti natantis), i. e. rings, circles, Manil. 5, 584.
torrĕ-făcĭo, fēci, factum, 3, v. a. [torreo], to make dry by heat, to parch, torrefy: quidam vinaceorum duas libras torrefaciunt, Col. 6, 7, 4; mostly pass.: seges torrefacta, id. 2, 21, 3: nuces avellanae, id. 12, 57, 3: sesama, id. ib.
torrens, entis, Part. and P. a. of torreo, II.
torrenter, adv., v. torreo, P. a. fin.
torreo, torrui, tostum
(
- I. part. gen. plur. torrentum, Stat. Th. 2, 6; Claud. III. Cons. Hon. 46; abl. torrenti, Sen. Brev. Vit. 9, 2), 2, v. a. [Sanscr. tarsh, to thirst; Gr. τέρσομαι, to become dry; Germ. Durst.; Engl. thirst], to dry a thing by heat, to parch, roast, bake, scorch, burn, etc. (syn. frigo): fruges receptas Et torrere parant flammis et frangere saxo, Verg. A. 1, 179; Ov. M. 14; 273: aristas sole novo, Verg. A. 7, 720: pisces sole, Plin. 7, 2, 2, § 30: apes mortuas sole verno, id. 11, 20, 22, § 69: uvam in tegulis, id. 14, 9, 11, § 84 et saep.; Plaut. Cas. 2, 5, 2: etiamsi in Phalaridis tauro inclusus succensis ignibus torrebatur, Cic. Pis. 18, 42: e quibus (terrae cingulis) medium illum et maximum solis ardore torreri, id. Rep. 6, 20, 21: cum undique flamma torrerentur, Caes. B. G. 5, 43: montes quos torret Atabulus, Hor. S. 1, 5, 78; cf.: torrentia agros sidera, id. C. 3, 1, 31: tosti alti stant parietes, i. e. consumed, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 116 Vahl.): carmina flammā, Tib. 1, 9, 50: tostos en aspice crines, Ov. M. 2, 283: in veribus exta, to roast, Verg. G. 2, 396: aliquid in igne, Ov. F. 2, 578: artus subjecto igni, id. M. 1, 229: carnem, id. ib. 12, 155 et saep.
Of fever heat, to dry up: at mihi (vae miserae) torrentur febribus artus, Ov. H. 21, 169: febris viscera ipsa torrens, Sen. Ep. 14, 6; Juv. 9, 17.
Of thirst: et Canis arenti torreat arva siti, Tib. 1, 4, 42.
Of the heat of love: si torrere jecur quaeris idoneum (Venus), Hor. C. 4, 1, 12; cf.: correptus saevo Veneris torrebar aëno, Prop. 3 (4). 24, 13: torret amor Cyri Lycorida, Hor. C. 1, 33, 6: me torret face mutuā Calais, id. ib. 3, 9, 13: me amor Glycerae, id. ib. 3, 19, 28: femineus pectora torret amor, Ov. Am. 3, 2, 40.
- * II. Transf., of cold, to nip, pinch (cf. uro and aduro): frigore torret, Varr. ap. Non. 452, 11.
Hence, torrens, entis, P. a., in a neutr. sense, burning, hot, inflamed.
- A. Lit. (rare): terra torrens aestu, Col. 4, 19, 3: miles torrens meridiano sole, Liv. 44, 38, 9: Sirius, Verg. G. 4, 425: flammae, id. A. 6, 550.
Comp.: Sirius torrentior, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 20.
Sup.: torrentissimus axis, Stat. S. 3, 1, 52.
- B. Transf., of streams, rushing, roaring, boiling, impetuous, rapid, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose): fluvii, Varr. R. R. 1, 12, 3: flumina, Verg. E. 7, 52: Nilus toto gurgite, Val. Fl. 4, 409; cf.: fluvius Novanus solstitiis torrens, Plin. 2, 103, 106, § 229; 3, 4, 5, § 33: aqua, Verg. A. 10, 603: unda, id. G. 2, 451: torrentes rapidique cursus amnium, Just. 44, 1, 7; 4, 1, 9: impetus (aquae), Sen. Ep. 23, 8: sanguis, Luc. 2, 220; cf. fatum, id. 7, 505.
Comp.: Padus torrentior, Plin. 3, 16, 20, § 117.
Sup.: Asopos torrentissimus, Stat. Th. 7, 316.
Hence,
- b. Subst.: torrens, entis, m., a torrent: cum fertur quasi torrens oratio, Cic. Fin. 2, 1, 3; Liv. 33, 18, 12; 35, 28, 8: rapidus montano flumine torrens Sternit agros, Verg. A. 2, 305: fragosus, id. ib. 7, 567; Ov. R. Am. 651: tumidus, id. Am. 1, 7, 43; Sen. Theb. 71; Juv. 6, 319; Luc. 7, 637.
Prov.: numquam direxit bracchia contra torrentem, Juv. 4, 90.
- 2. Transf.: armorum et virorum, Sil. 12, 189: umbrarum, id. 13, 760; cf. fortunae, Flor. 2, 7, 1.
- 3. Trop., of speech: torrens dicentis oratio, Quint. 3, 8, 60; so, oratio, Plin. 26, 3, 7, § 12: copia dicendi, Juv. 10, 9; Val. Fl. 4, 261.
Comp.: sermo Promptus et Isaeo torrentior, Juv. 3, 74.
Of an orator: quem (Demosthenem) mirabantur Athenae Torrentem, Juv. 10, 128.
- b. Subst.: se inani verborum torrenti dare, a stream of words, Quint. 10, 7, 23; cf.: quo torrente, quo impetu, Tac. Or. 24.
* Adv.: torrenter (acc. to B.), violently, impetuously: torrentius amne Hiberno, Claud. Rapt. Pros. 2, 198.
* torresco, ĕre, v. inch. n. [torreo], to become parched or burned: torrescere flammis, Lucr. 3, 890.
torrĭdo, no perf., ātum, 1, v. a. [torridus], to scorch, parch, burn: torris dicitur fax, unde et torridare dicimus comburere, Non. 15, 27: anhelis ardoribus torridatus, Mart. Cap. 6, § 602.
torrĭdus, a, um, adj. [torreo], dry, dried up, parched, torrid.
- I. Lit.: tellus, Lucr. 5, 1220; Sil. 12, 372; cf.: campi siccitate, Liv. 22, 43, 10: sal, Col. 7, 5, 8; 7, 8, 4: farra, Ov. F. 2, 24: fontes rivique, dried up, Liv. 4, 30, 7: aër, Prop. 2, 28, 3; cf. aestas, Verg. E. 7, 48: zona ab igni, id. G. 1, 234: homo vegrandi macie torridus, dried or shrivelled up, * Cic. Agr. 2, 34, 93: color sole, embrowned, Plin. 12, 20, 43, § 98: vox, dry, hoarse, Calp. Ecl. 3, 59: ora, Luc. 4, 239.
- II. Transf., of cold (cf. torreo, II.): pecora jumentaque torrida frigore, pinched, nipped, Liv. 21, 32, 7: membra torrida gelu, id. 21, 40, 9: hiems, biting, Calp. Ecl. 5, 107.
torris (collat. forms torrus, i, m., Att. ap. Non. 15, 30; Fragm. Trag. v. 452 Rib.; torres, is, f., Lucr. 3, 915 Lachm.), is, m. [torreo], a brand, firebrand (with or without flame; syn. titio), Ov. M. 8, 457; 8, 512; 12, 272, Verg. A. 12, 298; Val. Fl. 3, 115; Sid. Ep. 3, 13 med.; Lact. 4, 14, 14.
torror, ōris, m. [torreo], a drying up, parching, scorching (late Lat.): solis, Cael. Aur. Tard. 5, 4, 76: corporis, a transl. of ἡλίωσις, id. ib. 3, 6 fin.
torsĭo, ōnis, f. [torqueo], a wringing or griping: ventris, Hier. in Isa. 6, 13, 8; plur.: torsiones et dolores, torments, Vulg. lsa. 13, 8.
torta, ae. f., v. torqueo fin.
tortē, adv., v. torqueo fin.
* tortĭcordĭus, a. um, adj. [tortuscor], perverse in heart, Aug. in Psa. 146, 7.
tortĭlis, e, adj. [torqueo], twisted, twined, winding (poet. and in post-Aug. prose; syn. sinuosus): aurum, i. e. a golden chain, Verg. A. 7, 351: bucina, Ov. M. 1, 336: ansa, id. H. 16, 252: piscis, crooked, id. M. 13, 915: nervi, Luc. 6, 198: pampinus, Plin. 9, 51, 74, § 163.
tortĭo, ōnis, f. [torqueo], torment, torture (late Lat.): tortione legitimā peribunt, Firm. Math. 8, 15: vesicae, Veg. Vet. 1, 46 fin.
tortīvus, a, um, adj. [torqueo], pressed out, squeezed out (by subjecting the grapes a second time to the press): mustum, Cato, R. R. 23, 4; id. ap. Plin. 14, 21, 25, § 130; Col. 12, 36; Cael. Aur. Acut. 3, 21, 217.
torto, āre, v. freq. a. [torqueo], to torture, torment (ante- and post-class.; syn.: torqueo, crucio): ubi insilui in cochleatum eculeum, ibi tolutim tortor, Pompon. ap. Non. 105, 15, and 182, 5; Lucr. 3, 661; Arn. 3, 106; 1, 30.
tortor, ōris, m. [torqueo, I. B. 2.], an executioner, tormentor, torturer.
- I. Lit.
- A. In gen.: cum jam tortor, atque essent tormenta ipsa defessa, Cic. Clu. 63, 177; id. Phil. 11, 3, 7; id. Fin. 4, 12, 31; Sen. Ep. 14, 5; Hor. C. 3, 5, 50; Juv. 14, 21.
- B. He that brandishes, handles. Balearis habenae, Luc. 3, 710.
- C. Tortor, ōris, an epithet of Apollo, as the flayer of Marsyas, under which name he was worshipped in a part of Rome, Suet. Aug. 70.
- * II. Trop.: occultum quatiente animo tortore flagellum, Juv. 13, 195.
tortŭla, ae, f. dim. [torta; v. torqueo, P. a.], a small twist, Vulg. Num. 11, 8.
tortum, i, n. [torqueo], a cord, rope, Pac. ap. Non. 179, 16 (Trag. Fragm. v. 159 Rib.).
tortŭōsē, adv., v. tortuosus fin.
tortŭōsĭtas, ātis, f. [tortuosus], crookedness, shuffling, prevarication (late Lat.): qualis est tortuositas vestra? Tert. adv. Marc. 4, 43 fin.; so id. Carn. Chr. 20.
tortŭōsus, a, um, adj. [tortus].
- I. Full of crooks or turns, winding, tortuous (class.).
- A. Lit.: est autem (alvus) multiplex et tortuosa, Cic. N. D. 2, 54, 136: loca, id. ib. 2, 57, 144: serrula, id. Clu. 64, 180: per tortuosi amnis sinus flexusque, Liv. 27, 47, 10: serpens, Vulg. Isa. 27, 1: coluber, id. Job, 26, 13.
Comp.: quiddam tortuosius, Plin. 11, 46, 106, § 255.
- B. Trop., entangled, involved, complicated, confused: tortuosum genus disputandi, Cic. Ac. 2, 31, 98: visa quaedam tortuosa et obscura, id. Div. 2, 63, 129: ingenium, id. Lael. 18, 65: res anxiae et tortuosae, Gell. 13, 11, 4.
Sup.: quis aperit tortuosissimam istam et implicatissimam nodositatem? Aug. Conf. 2, 10.
- * II. Painful, torturing: rusci radix bibitur in tortuosiore urinā, i. e. in strangury, Plin. 21, 27, 100, § 173.
* Adv.: tortŭōsē, crookedly, tortuously: procedat serpens, Tert. adv. Valent. 4, 43 fin.
tortūra, ae, f. [torqueo] (post-class.).
- I. A twisting, wreathing: sarmenti, Pall. Febr. 9, 8.
- II. Torment, torture: ventris, the gripes. colic. = tormina: tortura et extensio ventris dolorque, Veg. Vet. 1, 40 fin.; 2, 55.
1. tortus, a, um, Part. and P. a. of torqueo.
2. tortus, ūs, m. [torqueo].
- I. a twisting, winding; a wreath (poet.): tortu multiplicabili Draco, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22: draco tortu terribilis, id. poët. Div. 2, 30, 63.
In plur.: serpens Nequicquam longos fugiens dat corpore tortus, Verg. A. 5, 276: bucinarum, Arn. 6, 196.
- * II. A whirling, hurling: flexae habenae, Stat. Achill. 2, 421.
tŏrŭlus, i, m. dim. [torus; a little ele vation; hence],
- I. A tuft of hair: tum meo patri autem torulus inerit aureus Sub petaso, Plaut. Am. prol. 144; so, torulo capiti circumflexo, Amm. 29, 1, 31: torulus in capite mulieris ornatus, Varr. L. L. 5, § 167 Müll.
- II. The (dilated) muscle, the brawn or fleshy part of the body: terga pulposis torulis obesa, App. M. 7, p. 195, 12.
- B. Transf., the sap-wood, alburnum of a tree, Vitr. 2, 9, 3.
tŏrus, i, m. (also tŏrum, i, n., Varr. ap. Non. 11, 14; Lact. 6, 23, 15) [for storus; root ster-, stra-, of sterno, stramen; Gr. στορέννυμι, to spread, scatter], prop., a round, swelling, or bulging place, an elevation, protuberance, prominence; hence,
- I. A knot, bulge: (funis) Cato, R. R. 135, 4: funiculorum, Col. 11, 3, 6; cf.: vitis toris ad arborem religetur, id. 5, 6, 25: firmi vitis, id. Arb. 16, 4.
- II. The muscular or fleshy part, the muscle, brawn of animal bodies (mostly poet. and in post-Aug. prose): o lacertorum tori! Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22; Ov. M. 2, 854; 9, 82; 12, 402; 14, 283; 15, 230; id. H. 9, 60: leo gaudet comantes Excutiens cervice toros, Verg. A. 12, 7: luxuriatque toris animosum pectus, id. G. 3, 81; Plin. 18, 7, 18, § 78; Sen. Hippol. 1042; Val. Fl. 4, 245; Tac. Or. 21: venarum tori, varicose dilatations of the veins, Cels. 7, 18 fin.
- B. Transf., the bulge, thickness of trees: utile toros futuri draconis pasci, Plin. 17, 23, 35, § 211; cf.: (asparagus) in toros striatur, id. 19, 8, 42, § 146; App. Flor. p. 363, 31.
- III. A raised ornament, a knot, on a garland; trop., of language: isque (stilus mediocris) uno tenore fluit, aut addit aliquos, ut in coronā, toros omnemque orationem ornamentis modicis verborum sententiarumque distinguit, Cic. Or. 6, 21.
- IV. A bolster, cushion, so named from its protuberances; hence, a couch, sofa, bed (mostly poet.; syn.: stratum, lectus): antiquis torus e stramento erat, qualiter etiam nunc in castris, Plin. 8, 48, 73, § 193: viridante toro consederat herbae, Verg. A. 5, 388; cf.: praebuit herba torum, Ov. H. 5, 14; id. M. 8, 655: datque torum caespes, id. ib. 10, 556: gramine vestitis accubuere toris, id. F. 1, 402: silvestrem montana torum cum sterneret uxor Frondibus, Juv. 6, 5: discumbere toris, Ov. M. 8, 565.
So of a sofa: toro sic orsus ab alto, Verg. A. 2, 2; Ov. M. 12, 579.
Of a bed: ambierantque torum, Ov. M. 7, 332: concutiuntque torum de molli fluminis ulvā Impositum lecto, id. ib. 8, 655: ebeno sublimis in atrā, id. ib. 11, 610; Suet. Aug. 73.
Of a corpse-bed, Ov. M. 9, 503; id. F. 6, 668: membra toro defleta reponunt, Verg. A. 6, 220.
Of a bridalbed, Ov. M. 6, 431: (lectica) sive illa toro resupina feretur, Ov. A. A. 1, 487; cf. Becker, Gallus, 2, p. 240 (2d ed.).
- B. Transf., like thalamus, as a designation for marriage: Deucalion … Cum consorte tori, with his consort, spouse, Ov. M. 1, 319; cf.: socia tori, id. ib. 1, 620; so id. ib. 7, 91; 7, 332; id. F. 3, 511; id. P. 3, 3, 50; id. H. 2, 41: genialis, Tac. A. 15, 37; Val. Max. 2, 6, 14: obscenus, i. e. illicit connection, Ov. Tr. 2, 378; cf. illiciti (with stupra), Sen. Hippol. 97: receptus in torum, Plin. 34, 2, 6, § 12.
Hence, also, for a mistress: torum donare alicui, Plin. 35, 10, 36, § 87.
- V. An elevation, bank of earth: riparum, Verg. A. 6, 674; Stat. Th. 4, 819: pulvinorum, Plin. 19, 4, 20, § 60; 22, 22, 34, § 76.
- VI. In architecture, a large, round moulding at the base of a column, a torus, Vitr. 3, 3, 8.
* torvĭdus, a, um, adj. [torvus], wild, fierce: hiatus, Arn. 6, 196.
torvĭtas, ātis, f. [torvus], wildness, savageness, severity, sternness of aspect, character, etc. (post-Aug.): torvitas vultūs, Tac. H. 2, 9 fin.: oculorum, Amm. 31, 2, 7: capitis (pantherae), Plin. 8, 17, 23, § 62: naturae, id. 7, 19, 18, § 79: M. Agrippa, vir rusticitati propior quam deliciis … verum eadem illa torvitas tabulas duas Ajacis et Veneris mercata est, etc., id. 35, 4, 9, § 26.
torvĭter, adv., v. torvus fin.
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character (poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92: oculi, Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6: cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres, Verg. A. 3, 677; so, lumine, Ov. M. 9, 27; and absol.: aspicit hanc torvis (sc. oculis), id. ib. 6, 34: vultus, Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160: facies, Sen. Ira, 1, 1, 3: forma minantis, Ov. P. 2, 8, 22: aspectus (equi), Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51: frons (Polyphemi), Verg. A. 3, 636: torvi cymba senis, Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355: torvu’ draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues, Verg. A. 6, 571: leaena, id. E. 2, 63: aper, Prop. 2, 3, 6: taurus, Ov. M. 8, 132: juvencus, id. ib. 6, 115; 10, 237: Medusa, Ov. A. A. 2, 309: Mars, Hor. C. 1, 28, 17: Ister (as a horned river-god), Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf. proclia, Cat. 66, 20: vina, i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.
Comp.: voce hominis et tuba rudore torvior, App. Flor 3, p. 357.
Sup.: leonis torvissima facies, Arn. 6, p. 196.
- (β) torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.: torvumque repente Clamat, Verg. A. 7, 399: torvum lacrimans, Stat. Th. 12, 127: torva tuens, Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255.
Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.).