Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

sūgillātĭo, ōnis, f. [sugillo], a blackand-blue mark, a livid spot (made by a blow, bruise, etc.; not ante-Aug.).

  1. I. Lit.: sugillationem rapere, Plin. 32, 7, 24, § 74.
  2. II. Trop., an affronting, insulting: consulum, Liv. 43, 14, 5: domini, Dig. 47, 10, 15: foeda majestatis ejus, Plin. 7, 45, 46, § 150: ipsius gloriae, Val. Max. 2, 3, 1: amara, id. 6, 9, 12: admonitionis, Sen. Ben. 5, 22, 3.

* sūgillātĭuncŭla, ae, f. dim. [sugillatio], a small livid spot, Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 9 dub.

* sūgillātus, ūs, m. [sugillo], post-class. for sugillatio, Tert. adv. Marc. 4, 34.

sūgillo (suggillo, oited ap. Victorin. p. 2465 P.), āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; perh. akin with sugo], to beat black-andblue (mostly post-Aug.).

  1. I. Lit.: oculi ex ictu suffusi cruore et sugillati, Plin. 31, 9, 45, § 100: athleta, qui numquam sugillatus est, Sen. Ep. 13, 2: oculos patri, perh. to knock out, Varr. ap. Non. 171, 13.
    Part. perf. as subst.: sūgillāta, ōrum, n. (sc. loca), black-and-blue spots, bruises: allium sugillata aut liventia ad colorem reducit, black-and-blue spots, Plin. 20, 6, 23, § 55: caseus recens cum melle sugillata emendat, id. 28, 9, 34, § 132.
  2. II. Trop.
    1. A. To flout, jeer, taunt, scoff at, insult, revile: viros sugillatos, repulsos, Liv. 4, 35, 10: Sulla repulsa praeturae sugillatus est, Val. Max. 7, 5, 5: crudelitatem alicujus, id. 3, 2, 1; 5, 3, 4: noli sugillare miserias, Petr. 128: pudorem, Dig. 2, 4, 10, § 12: opinionem alicujus, ib. 44, 4, 4, § 16; to annoy, Vulg. Luc. 18, 5.
    2. * B. = to beat into one, i. e. to suggest: verba alicui, Prud. στεφ. 10, 999.