Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

suf-fŭgĭo (subf-), fūgi, 3, v. n. and a., to flee away (rare; not in Cic.).

        1. (α) Neutr.: custodes vigilesque suffugere in tecta coëgit (imber), Liv. 24, 46.
        2. (β) Act., to flee from, to shun, avoid, escape a person or thing: manuum tactum et ictum, Lucr. 5, 150: sensum, id. 4, 360: consularem orare conantem, Suet. Tib. 27.

suffŭgĭum (subf-), ii, n. [suffugio], a place beneath which one flies for shelter from rain, etc., a shelter, covert (not anteAug.).

  1. I. Lit.: quid nisi suffugium nimbos vitantibus essem? Ov. de Nuce, 119: subterranei specus suffugium hiemi, Tac. G. 16: propinqua suffugia, id. A. 4, 47; 3, 74: suffugia adversus perpetuum caeli rigorem, Sen. Ira, 1, 11, 3: suffugium nullum aut imbris aut solis, Plin. Ep. 9, 39, 2: ferarum imbriumque, Tac. G. 46.
  2. II. Trop., a refuge, remedy: haec deverticula suffugia sunt infirmitatis, Quint. 9, 2, 78: urgentium malorum, Tac. A. 4, 66; 14, 58: pestis, App. M. 7, p. 196, 30.

suf-fulcĭo (subf-), fulsi, fultum, 4, v. a., to prop underneath, to underprop, prop up, support (mostly ante- and post-class.; not in Cic.).

  1. I. Lit.: porticus paribus suffulta columnis, Lucr. 4, 427: maxillas et cervices pulvillis, App. M. 10, p. 248, 26: lectica Syris suffulta, i. e. borne, carried, Mart. 9, 3, 11.
    Absol.: nisi suffulcis firmiter, Non potes subsistere, Plaut. Ep. 1, 1, 77: vestis imum tegat suffulta latus, lying on it, Sen. Troad. 105.
  2. II. Trop.: propterea capitur cibus, ut suffulciat artus, Lucr. 4, 868; so, artus, id. 4, 951. (In Plaut. Mil. 2, 2, 54, the correct read. is suffigit; v. Ritschl ad h. l.)

suf-fulgĕo (subf-), ēre, 2, v. n., to gleam or shine beneath: tum fit ut umor aquae suffulgeat, Poët. in Anthol. Lat. 2, p. 311 Burm.

suffultūra, ae, f. [suffulcio], a propping, support (late Lat.): columnae suffulturae solacio nudatae, Cassiod. Hist. Eccl. 34.

suffultus, a, um, Part. of suffulcio.

* suf-fūmĭgātĭo (sūbf-), ōnis, f. [suffumigo], a fumigating from below, Veg. Vet. 3, 23 fin.

suf-fūmĭgo (subf-), āre, v. a., to fumigate from below, to suffumigate: si ex alvo apes minus frequentes evadunt, suffumigandum, Varr. R. R. 3, 16, 6: vulvam sulphure, Cels. 4, 20 med.: vulnus, id. 5, 27, 5: vasa rore marino vel lauro vel myrto, Col. 12, 25, 4: dolia albā cerā, id. 12, 52, 16.
Absol.: suffumigare expedit, Cels. 6, 6, 35.

* suf-fūmo (subf-), āre, v. n., to smoke or reek a little; trop., Hier. Ep. 29, 1.

* suf-fundātus (subf-), a, um, Part. [2. fundo], built under, laid as a foundation: lapidibus suffundatis, Varr. ap. Non. 48, 15.

suf-fundo (subf-), fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour below or underneath; to pour into or among; to pour over or upon; to overspread, suffuse (mostly ante-class. and postAug.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: animum esse cordi suffusum sanguinem, Cic. Tusc. 1, 9, 19: aqua suffunditur, flows underneath, diffuses itself, Sen. Q. N. 3, 26, 1 (al. adfunditur): intumuit suffusā venter ab undā, i. e. from dropsy, Ov. F. 1, 215: mane suffundam aquolam, Plaut. Curc. 1, 3, 3: mare (i. e. aquam marinam) vinis, id. Rud. 2, 7, 30: jus, Col. 12, 9, 2: acetum, Vitr. 7, 12: merum in os mulae, Col. 6, 38, 4.
    2. B. Esp.
      1. 1. Of tears, etc., to suffuse, fill, etc.: lacrimis oculos suffusa nitentes, Verg. A. 1, 228: tepido suffundit lumina rore (i. e. lacrimis), Ov. M. 10, 360; cf.: lupus suffusus lumina flammā, id. ib. 11, 368: oculi, qui ad alienam lippitudinem et ipsi suffunduntur, become suffused (with tears), Sen. Clem. 2, 6 med.; cf.: ad quas ille voces lacrimis et multo pudore suffunditur, Plin. Pan. 2, 8.
      2. 2. Of other fluids, etc., to tinge, imbue, to stain, color: agricola et minio suffusus rubenti, stained, Tib. 2, 1, 55: si cruore suffunduntur oculi, become bloodshot, Plin. 23, 1, 24, § 49; so, suffusi cruore oculi, id. 29, 6, 38, § 126; and in a reverse construction: sanguis oculis suffusus, id. 20, 13, 51, § 142: prodest felle suffusis, for those affected with jaundice, id. 22, 21, 30, § 65: ulcera alte suffusa medullis, Claud. in Eutr. 2, 13; cf.: suffusa bilis, jaundice, Plin. 22, 21, 26, § 54: lingua est suffusa veneno, Ov. M. 2, 777: sales suffusi felle, id. Tr. 2, 565: (nebulae) suffundunt suā caelum caligine, Lucr. 6, 479: calore suffusus aether, suffused, intermingled, Cic. N. D. 2, 21, 54: Hyperionis orbem Suffundi maculis, Stat. Th. 11, 121.
      3. 3. Of blushes, etc., to redden, suffuse, color, blush, etc.; cf.: littera suffusas quod habet maculosa lituras, blurred, Ov. Tr. 3, 1, 15.
        Of a blush: (Luna) si virgineum suffuderit ore ruborem, Verg. G. 1, 430: suffunditur ora rubore, Ov. M. 1, 484: roseo suffusa rubore, id. Am. 3, 3, 5: Masinissae rubore suffusus, Liv. 30, 15, 1: vultum rubore suffundere, Pacat. Pan. Theod. 4, 4.
        Absol.: sancti viri est suffundi, si virginem viderit, Tert. Virg. Vel. 2; Hier. adv. Jovin. 1, 48.
      4. 4. Prov.: aquam frigidam suffundere, to throw cold water upon, i.e. to calumniate, inveigh against, Plaut. Cist. 1, 1, 36.
  2. II. Trop.: (metus) omnia suffundens mortis nigrore, covering, overspreading, Lucr. 3, 39: cibo vires ad feturam, to supply, Varr. R. R. 2, 8, 4: animus in aliquem malevolentiā suffusus, overspread, filled, Cic. Fam. 1, 9, 22.
    Hence, * suffūsus, a, um, P. a., blushing, bashful, modest: suffusior sexus, Tert. Anim. 38 med.

* suf-fūror (subf-), āri, v. dep. n., to steal secretly, to steal away, filch: suffuror, suppilo, Plaut. Truc. 2, 7, 15.

(suffuscens, false read. for suffundens, Lucr. 3, 39.)

suffuscŭlus (subf-), a, um, adj. dim. [suffuscus], somewhat brown, brownish (postclass.): homines Aegyptii, Amm. 22, 16, 23; so App. M. 2, p. 120, 18.

* suf-fuscus (subf-), a, um, adj., somewhat brown, brownish, dusky: margarita, Tac. Agr. 12 fin.

suff-ūsĭo (subf-), ōnis, f. [suffundo], a pouring or spreading into or among, a pouring over, a suffusion (post-Aug.).

  1. I. In gen.: vini, an infusion, Apic. 1, 1; so, cucumeris, Pall. 1, 35, 9.
  2. II. Esp., of diseases.
      1. 1. A spreading: fellis, i. e. the jaundice, Plin. 22, 23, 49, § 104.
      2. 2. Suffusio oculorum (oculi); and often absol. suffusio, opacity of the cornea, cataract, Cels. 7, 7, 14; 6, 6, 35; Plin. 28, 1, 2, § 7; 32, 4, 14, § 33; 34, 11, 27, § 114.
      3. 3. Suffusio pedis, a disease of the feet of animals, Veg. Vet. 1, 38 med.: oculorum, inflammation, Vulg. Prov. 23, 29.

* suffūsōrĭum, ii, n. [suffundo], a vessel for pouring, a pitcher, Hier. in Isa. 2, 4, 1; Vulg. Zach. 4, 12; cf.: suffusorium ἐπίχυσις, Gloss. Philox.

suffūsus (subf-), a, um, Part. and P. a., from suffundo.