Lewis & Short

1. suc-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [sub-cado], to fall under any thing.

  1. * I. In gen.: lorica quod e loris de corio crudo pectoralia faciebant: postea succidit Gallica e ferro sub id vocabulum, i. e. were comprehended under the word, Varr. L. L. 5, § 116 Müll.
  2. II. Pregn., to sink under one’s self, sink down, sink (poet. and in post-Aug. prose).
    1. A. Lit.: genua inedia succidunt, Plaut. Curc. 2, 3, 30; so, artus, Lucr. 3, 156: omnia fragore, id. 5, 109: terra repente, id. 5, 482: in mediis conatibus aegri Succidimus, Verg. A. 12, 911: imperfecta sublabantur aut succidant, Sen. Ep. 71, 35: continuo labore gravia genua succiderant, Curt. 9, 5, 7.
    2. B. Trop.: mens succidit, Sen. Ep. 71, 24: mendax Dardania domus, id. Agam. 863.

2. suc-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [sub-caedo], to cut off or away below, cut from below, to cut through, cut off, cut down, fell (rare but class.; not in Cic.): is pernas succidit iniquā superbiā Poeni, Enn. ap. Fest. pp. 304 and 305 Müll. (Ann. v. 279 Vahl.); cf.: vivos Succisis feminibus poplitibusque invenerunt, Liv. 22, 51, 7: poplitem, Verg. A. 10, 700: crura equis (with suffodere ilia), Liv. 42, 59, 3: nervos equorum, id. 44, 28, 14: arbores, Caes. B. G. 5, 9; Liv. 23, 24; Col. 2, 2, 11; 11, 2, 11; Plin. 16, 12, 23, § 58 al.: asseres, Liv. 44, 5, 6: florem aratro, Verg.A.9,435: frumentis succisis, cut down, mown down, Caes. B. G. 4, 38; 4, 19: Cererem, Verg. G. 1, 297: (herbas) curvamine falcis aënae, Ov. M. 7, 227: segetem, Sil. 15, 536 al.: cf.: ita gregem metite imbellem ac succidite ferro, mow down, Sil. 14, 134: serpens succisa manu Herculeā, Sen. Med. 702.
Poet.: succisa libido, emasculated, made powerless, Claud. in Eutr. 1, 190.