Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

sub-jăcĕo, cŭi, 2, v. n., to lie under or near any thing (post-Aug.).

  1. I. Lit.: feles coeunt mare stante, feminā subjacente, Plin. 10, 63, 83, § 174: frumentum si tegulis subjaceat, id. 18, 30, 73, § 301: fenestris subjacet vestibulum villae, Plin. Ep. 2, 17, 15; cf.: subjacentes petrae, Curt. 5, 3, 18: campus aedificio subjacet, adjoins, lies close to the building, Col. 1, 2, 3; so, monti, Plin. Ep. 5, 6, 2: fenestra subjacens, id. ib. 2, 17, 6.
  2. II. Trop., to be under, subject to any thing; to belong to or be connected with, etc.: causa, cui plurimae subjacent lites, Quint. 3, 6, 27; cf. id. 3, 6, 41: subjacet utilitati etiam illa defensio, id. 7, 4, 12: quantitas plerumque eidem (qualitati) subjacet, id. 7, 4, 41: quaestiones velut subjacentes, id. 3, 6, 91 et saep.: vita, quae multis casibus subjacet, App. M. 11, p. 266, 10: inopes divitum impotentiae subjacentes, id. Dogm. Plat. 2, p. 28, 31: viliores personae capitali supplicio subjaceant, Cod. Just. 4, 40, 4: delicto, Vulg. Lev. 5, 3: ditioni regis, id. Esth. 9, 16: ex materiā subjacente (deo) ac paratā, within his power, Lact. 2, 8.