Lewis & Short

sub-jungo, xi, ctum, 3

    (
  1. I. inf. pass. subjungier, Prud. ap. Symm. 2, 586), v. a., to yoke, harness (rare): curru subjungere tigres, Verg. E. 5, 29: (juvencos) plostro, Col. 6, 2, 8: carpento suo equas, Plin. 11, 49, 109, § 262.
  2. II. Transf., in gen.
    1. A. To join or add to, to annex, affix, subjoin.
      1. * 1. Lit.: Aeneia puppisrostro Phrygios subjuncta leones, having affixed, Verg. A. 10, 157.
      2. 2. Trop., to bring under, make subject, subordinate, subjoin (class.): aliquid sub suom judicium, Naev. 1, 5: tu fac utrumque uno subjungas nomine eorum, Lucr. 3, 421: omnes artes oratori, Cic. de Or. 1, 50, 218: Aristoteles translationi haec ipsa subjungit, id. Or. 27, 94: Calliope haec percussis subjungit carmina nervis, Ov. M. 5, 340: quod memoriam quidam inventioni, quidam dispositioni subjunxerunt, have associated, Quint. 3, 3, 10.
        Poet. and postAug., of speech, to add, subjoin: verbo idem verbum, Quint. 9, 3, 67: nunc quae sit narrandi ratio subjungam, id. 4, 2, 31: subjunxit egregiam causam, Plin. Ep. 1, 5, 14: quid praeterea novi? Nihil; alioqui subjungerem, id. ib. 3, 14, 6; 5, 7, 4; 5, 14, 3; 7, 33, 7: at ille subjunxit, Vulg. Gen. 27, 36.
    2. B. To bring under, subdue, subject, subjugate (class.): urbes multas sub imperium populi Romani, Cic. Verr. 2, 1, 21, § 55: urbes sub vestrum jus, id. Agr. 2, 36, 98: nulli fas Italo tantam subjungere gentem, Verg. A. 8, 502: novas provincias imperio nostro, Vell. 2, 39, 3: et mihi res, non me rebus subjungere conor, Hor. Ep. 1, 1, 19.
    3. C. To lay under (very rare): immortalia fundamenta rebus, Lucr. 2, 862.
    4. D. To put in the place of, to substitute: exempta una littera sonitus vastioris et subjuncta levioris, Gell. 1, 25, 8.