Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

suc-collo (subc-), āvi, ātum, 1, v. a. [collum], to take upon the neck or shoulder, to shoulder (very rare): apes fessum (regem) sublevant, et si nequit volare, succollant, Varr. R. R. 3, 16, 8 (for which: attollunt umeris, Verg. G. 4, 217): vicissim succollantibus (lecticam), Suet. Claud. 10 med.: succollatus et a praesente comitatu imperator consalutatus, id. Oth. 6 med.; Plin. 35, 10, 37, § 117.

suc-condĭtor (subc-), ōris, m., an inferior officer in the Circensian games, Inscr. Grut. 339, 5, and 340, 3.

* suc-contŭmēlĭōsē (subc-), adv., somewhat insolently or contumeliously: tractari, Cic. Att. 2, 7, 3.

* suc-cŏquo (subc-), ĕre, v. a., to cook a little: omnia igni, Marc. Emp. 36 med.

suc-cornĭcŭlārĭus (subc-), ii, m., a sub-adjutant, second adjutant, Inscr. Orell. 3490.

* suc-cortex (subc-), ĭcis, m., the under or inner bark, Veg. 4, 28.