Lewis & Short

soldus, a, um, v. solidus init.

sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. ὅλος, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).

  1. I. Lit.: individua et solida corpora (sc. ἀτόμοι), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98: terra solida et globosa, id. N. D. 2, 39, 137: columna aurea (opp. extrinsecus inaurata), id. Div. 1, 24, 48; cf. cornua (opp. cava), Plin. 11, 37, 45, § 127: lapides, Sen. Q. N. 3, 25, 6: corpus, Ter. Eun. 2, 3, 27: paries vel solidus vel fornicatus, Cic. Top. 4, 22: sphaera solida atque plena, id. Rep. 1, 14, 22; cf.: crateres auro solidi, Verg. A. 2, 765: ex solido elephanto, id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552: aera, id. ib. 9, 809: telum solidum nodis, id. ib. 11, 553: vasa auro solida, Tac. A. 2, 33; 13, 10: solidum ex auro signum, Just. 39, 2, 5: nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit, Ov. F. 6, 404; so, ripa, id. ib. 14, 49: sedes (opp. aër), id. ib. 2, 147: navis ad ferendum incursum maris solida, Sen. Ep. 76, 13: sit solidum quodcumque subest, Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12.
    Comp.: solidior caseus factus, Col. 7, 8, 4.
    Sup.: solidissima materiaï corpora (opp. mollia), Lucr. 1, 565; 1, 951: tellus, Ov. M. 15, 262.
    Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity: cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis, Cic. N. D. 2, 18, 47: nihil tangi potest, quod careat solido, id. Univ 4, 11; cf.: quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, id. N. D. 1, 27, 75: inane abscindere soldo, Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78: fossa fit ad solidum, to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821: finditur in solidum cuneis via, into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231: neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit, Tac. A. 4, 62: solido procedebat elephas in pontem, on solid ground, Liv. 44, 5.
    1. B. Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus): usurā, nec solidā, contentus est, Cic. Att. 6, 1, 3: militia semestri solidum stipendium accipere, Liv. 5, 4: solida taurorum viscera, Verg. A. 6, 253: ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque, Plin. 8, 14, 14, § 36: quibus solida ungula, id. 10, 63, 83, § 173: motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit, Just. 30, 4, 3: ut decies solidum exsorberet, i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.: partem solido demere de die, Hor. C. 1, 1, 20: annus, Liv. 1, 19: hora, Juv. 11, 205: parum solidum consulatum explere, incomplete, Liv. 4, 8 fin.: vos, quibus … solidae suo stant robore vires, Verg. A. 2, 639.
      As substt.
      1. 1. In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum: ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur, Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.
      2. 2. In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.
  2. II. Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis; opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides, Plaut. Merc. 2, 3, 44; so, fides, Tac. H. 2, 7: solida et robusta et assidua frequentia, Cic. Planc. 8, 21: solida atque robusta eloquentia, Quint. 10, 1, 2: solida ac virilis ingenii vis, id. 2, 5, 23: est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata, Cic. Tusc. 3, 2, 3: judicia solida et expressa, id. Planc. 12, 29: justitiae effigies, id. Off. 3, 17, 69: quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine, id. Fin. 1, 18, 61: suavitas austera et solida, id. de Or. 3, 26, 103: solida veraque laus, id. Sest. 43, 93; cf.: solida laus ac vera dignitas, id. Vatin. 3, 8: gloria (with vera), id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14: nulla utilitas (with puerilis delectatio), Cic. Fin. 1, 21, 72: salus, Plaut. Bacch. 2, 2, 10: gratia, id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576: beneficium, Ter. Eun. 5, 2, 32: gaudium, id. And. 4, 1, 24: libertas, Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9: fides, id. H. 2, 79: mens, firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4: solidum opus doctrinae, Val. Max. 4, 1, ext. 1: in solidiore aliquo scripti genere, Sen. Contr. 1, 8, 16: gravior solidiorque sententia, Gell. 11, 13, 8: virtus, Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5: vinum, Pall. 11, 14 fin.
    Neutr. absol.:
    quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis, Cic. Pis. 25, 60: multos in solido rursus Fortuna locavit, in safety, Verg. A. 11, 427; cf.: praesentia bona nondum tota in solido sunt, Sen. Ben. 3, 4, 2: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14: ut salus ejus locetur in solido, Amm. 17, 5, 11.
    Hence, adv., in two forms.
    1. A. sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly: dinoscere cautus Quid solidum crepet, Pers. 5, 25: Venus irata solidum, App. M. 5, p. 171, 24.
    2. B. sŏlĭdē (not in Cic.).
      1. 1. (Acc. to I.) Densely, closely, solidly: solide et crassis viminibus contexta cista, Col. 12, 56, 2: solide natus est, i. e. without a hollow place, without wind in one’s inside, Petr. 47, 4.
        Comp.: concreta aqua, Gell. 19, 5, 5.
      2. 2. (Acc. to II.) Surely, wholly, fully, truly: neque, natus necne is fuerit, id solide scio, Plaut. Trin. 4, 2, 8; 4, 2, 47; Ter And. 5, 5, 8; App. M. 3, p. 135, 41; Spart. Ael. Ver. 8.