Lewis & Short

sĕquax, ācis, adj. [sequor], following or seeking after, pursuing, sequacious (poet.; a favorite word of Vergil).

  1. I. Lit.: Medea, Prop. 4 (5), 5, 41: (Arcadas) Latio dare terga sequaci, pursuing, Verg. A. 10, 365: cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt, hunting after, eager for it, id. G. 2, 374 Wagn. N. cr. (cf.: cytisum sequitur lasciva capella, id. E. 2, 64): flammae, darting, lambent, id. A. 8, 432: hederae, clinging, winding, Pers. prol. 6: fumi, piercing, penetrating, Verg. G. 4, 230: Maleae undae, pursuing, id. A. 5, 193: quae (chelys) saxa sequacia flectens, Sid. Carm. 16, 3 (for which: saxa sequentia, Ov. M. 11, 2): oculi, following, Stat. Th. 3, 500; so Calp. Ecl. 1, 31: ensis, following speedily, rapidly moving, Val. Fl. 7, 619.
    As subst.: sĕquax, ācis, m., an attendant, follower: Bacchi Venerisque, Manil. 5, 143; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 23; 1, 13.
    1. B. In partic., of materials, in working, yielding, pliable, ductile, flexible: trabes, Val. Fl. 1, 124: bituminum sequax ac lenta natura, Plin. 7, 15, 13, § 65: natura cornus, id. 11, 37, 45, § 127: lentitia salicis ad vincturas, id. 16, 37, 68, § 174 et saep.
      Comp.: nec est alia nunc materia sequacior (vitro), Plin. 36, 26, 67, § 198: flexibiles quamcumque in partem ducimur a principe, atque ut ita dicam, sequaces sumus, Plin. Pan. 45, 5.
  2. II. Trop., following, pursuing: naturas hominum varias moresque sequaces, following them, Lucr. 3, 315: metus hominum curaeque sequaces, pursuing them, id. 2, 47: scabies sequax malum, Grat. Cyn. 411.
    1. B. Following, tractable: imbueret novas artes sensusque sequaces, Aus. Idyll. 5, 3; so, discipuli, Pacat. Pan. Theod. 15.
      Hence, adv.: sĕquācĭter, of course, consequently, Arn. 2, 49; 2, 75; Aug. Doctr. Christ. 2, 22; id. de Musica, 4, 10.