Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

sēmēsus (sēmiēsus (trisyl.), Verg. A. 3, 244; and 8, 297; cf. Wagn. ib. 3, 578), a, um, adj. [semi-edo], half-eaten, half-devoured, half-consumed (not ante-Aug.): praeda, Verg. A. 3, 244: ossa, id. ib. 8, 297: pisces, Hor. S. 1, 3, 81: lardi frusta, id. ib. 2, 6, 85: serpentes, Ov. M. 2, 771: lepus, Juv. 5, 167: obsonia, Suet. Tib. 34; id. Vit. 13 fin.: corpora liberorum, Petr. 141, 11: cibi, Flor. 4, 2, 69.

sēmi- (also, before vowels, merely sēm-, and before libra, mestris, from mensis, and modius, sē-), an inseparable particle [Sanscr. sāmi; Gr. ἡμι-, ἥμισυς; cf. semis], half, demi-, semi-; as, semestris, semi-monthly; semesus, half-eaten; semideus, demigod, etc.; hence, also, for small, thin, light, etc.; as, semicinctium, semifunium, semipiscina, semispatha, al.
Only a very few of these compounds are ante-Aug.; most of them, indeed, belong only to the post-class. per.

* sēmĭ-ăcerbus, a, um, adj., halfsour, half-ripe: uvae, Pall. Aug. 13.

* sēmĭ-ădăpertus (quinquesyl.), a, um, adj. [adaperio], half-opened: janua, Ov. Am. 1, 6, 4.

* sēmĭ-ăd-ŏpertŭlus, a, um, adj. [operio], half-shut, half-closed: oculi, App. M. 3, 135, 34.

* sēmĭ-ăgrestis, e, adj., half-rustic, somewhat boorish: Maximianus, Aur. Vict. Caes. 39 med.

sēmĭ-ambustus, a, um, adj. [amburo], half-burned, half-consumed (post-Aug.): cadaver, Suet. Calig. 59: turba, Sil. 2, 681: saxa, id. 14, 63.

sēmĭ-ămictus, a, um, adj. [amicio], half-clad, half-naked (Appuleian), App. M. 1, p. 104, 28; 7, p. 189, 37.

* sēmĭ-ampŭtātus, a, um, adj. [amputo], half cut off, half-trimmed, lopped, or pruned: ramuli, App. M. 1, p. 104, 5.

sēmĭ-ănĭmis (in verse, per synizesin, read as a quadrisyl.; and in some editions also written sēmănĭmis), e [anima], and less freq. sēmĭ-ănĭmus, a, um, adj. [animus], half-alive, half-dead (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: semivivus, seminex).

        1. (α) Form semianimis: semianimes micant oculi, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 396 (Ann. v. 463 Vahl.): semianimesque micant digiti, Verg. A. 10, 396; 10, 404; 4, 686; 11, 635; 12, 356; Luc. 4, 339; Sil. 9, 123 al.; Nep. Paus. 5, 4; Liv. 3, 13, 2; 3, 57, 4; 40, 4, 15; Vell. 2, 27, 3; Sen. Ben. 4, 37, 1; id. Prov. 4, 11; id. Ira, 3, 4, 3; Curt. 4, 8, 8; Suet. Aug. 6; id. Tib. 61; id. Ner. 49 al.
        2. (β) Form semanimus (or semian-): semanimo corpore, Lucr. 6, 1268; Cic. poët. Div. 1, 47, 106: lepus, Phaedr. 1, 9, 8; Juv. 4, 37; Stat. Th. 2, 83; Liv. 28, 23, 2: corpus, Sall. H. 3, 67, 16 Dietsch.

* sēmĭ-annŭus, a, um, adj., of or lasting half a year: nox (in insulā Thule), Mart. Cap. 6, § 595.

* sēmĭ-ăpertus, a, um, adj. [aperio], half-opened, half-open: fores portarum, Liv. 26, 39 fin.

* sēmĭ-ătrātus, a, um, adj., clothed in half-black, in half-mourning, Varr. ap. Non. 107, 6.

* sēmĭ-axĭus, ii, m. [axis], an appellation of the early Christians, derived from the manner of their martyrdom: licet nunc sarmentitios et semiaxios appelletis, quia ad stipitem dimidii axis revincti, sarmentorum ambitu uriemur, Tert. Apol. 50.

sēmĭ-barbărus, a, um, adj., semibarbarous (post-Aug.): Galli, Suet. Caes. 76: homo, Capitol. Max. 2: urbs Leptis, Hier. adv. Jovin. 1, 48.

sēmĭ-bōs, bŏvis, m., a half-ox (Ovidian): vir, i. e. the Minotaur, Ov. A. A. 2, 24; id. Tr. 4, 7, 18.

* sēmĭ-cănālĭcŭlus, i, m., the halfchannel or groove on the edge of a triglyph, Vitr. 4, 3, 5.

sēmĭ-cănis, e, a half-dog: semicanes dei, the Egyptian god Anubis, Luc. 8, 832 Weise.

sēmĭ-cānus, a, um, adj., half-gray, grizzled (Appuleian): comae, App. M. 9, p. 231, 5: cincinni, id. ib. 8, p. 212, 27.

sēmĭ-căper, pri, m., a half-goat (Ovidian), an epithet of Pan, Ov. M. 14, 515; of a Faun, id. F. 5, 101.

* sēmĭ-centēsĭma, ae, f., one-half per cent., as an impost, Cod. Th. 13, 9, 3.

Sēmĭ-christĭānus, i, m., a half-Christian, Hier. Gal. 3, 14.

sēmĭ-cinctĭum, ii, n., a semi-girdle, a narrow girdle or apron, Mart. 14, 153 in lemm.; Petr. 94, 8 (al. hemicyclo); Isid. Orig. 19, 33; Vulg. Act. 19, 12; cf. semifunium.

* sēmĭcircŭlātus, a, um, adj. [semicirculus], semicircular: ferramentum, Cels. 7, 26, 2.

sēmĭ-circŭlus, a, um, adj., semicircular: ager, Col. 5, 2, 8.
Hence, subst.: sēmĭ-circŭlus, i, m., a half-circle, semicircle (syn. semiorbis): uncus in semicirculi speciem, Cels. 7, 26, 2: ager, i. e. semicircular, Col. 5, 2, 8.

sēmĭ-clausus (-clūsus), a, um, adj. [claudo], half-shut, half-closed: os, App. M. 10, p. 243: postica, Amm. 18, 6, 11: SILVANE SEMICLVSE FRAXINO (because only half was visible), Inscr. Orell. 1613.

sēmĭ-coctus, a, um, adj. [coquo], halfcooked, half-done, Col. 8, 5, 2; Plin. 18, 11, 29, § 116; 22, 25, 70, § 145; Pall. 1, 27, 1.

sēmĭ-combustus, a, um, adj. [comburo], half-burned, half-consumed, Prud. στεΦ. 10, 859; Sid. Ep. 3, 13.

* sēmĭ-confectus, a, um, adj. [conficio], half-made: caespes, Sid. Ep. 6, 10.

* sēmĭ-conspĭcŭus, a, um, adj. [conspicio], half-visible: nonnulli per fenestras, App. M. 3, p. 130, 14.

* sēmĭ-corpŏrālis, e, adj. [corpus], half-bodied, having but half its body visible: signum (Aries), Firm. Math. 2, 12; cf. semicorporeus.

sēmĭ-corpŏrĕus, a, um, adj. [corpus], having but half its body visible: signum (Cancer), Firm. Math. 2, 12; cf. semicorporalis.

sēmĭ-corpŏris, e, adj. [corpus], having half a body (late Lat.), Cassiod. Hist. Eccl. 8, 1.

sēmĭ-correctus, a, um, adj. [corrigo], half-corrected (late Lat.), Aug. c. Mend. 3, 6.

sēmĭ-crĕmātus, a, um, adj. [cremo], half-burned: membra, Ov. Ib. 636: tura, Mart. 11, 54, 2; cf. semicremus.

* sēmĭ-crĕmus, a, um, adj. [cremo], halfburned: stipes, Ov. M. 12, 287.

sēmĭ-crūdus, a, um, adj.

  1. I. Halfraw: caro, Front. Strat. 2, 5, 13: exta, Suet. Aug. 1: lupinum, Col. 6, 25.
  2. * II. That has but half-digested, Stat. S. 4, 9, 48.

* sēmĭ-cŭbĭtālis, e, adj. [cubitum], a half-cubit long: hastile, Liv. 42, 65, 9.

* sēmĭ-cūpae, ārum, m. [cupa], a halftun; as a term of reproach, i. q. pot-belly, fat-paunch, Amm. 28, 4, 28.

sēmĭ-dĕus, a, um, adj., half-divine: heroes, i. e. the Argonauts, Stat. Th. 5, 373; called also, reges, id. ib. 3, 518; id. Acnill. 2, 363: parentes, id. Th. 9, 376: Manes, Luc. 9, 7: canes, i. e. Anubis, id. 8, 832 (al. semicanes dei): Dryades, Ov. H. 4, 49: Nymphae semideumque genus, id. Ib. 82; cf.: Silvanus arbiter umbrae Semideumque pecus, i. e. the Pans, Stat. Th. 6, 112.
Hence, subst.

    1. 1. sēmĭ-dĕus, i, m., a demigod: semideique deique, Ov. M. 14, 673; 1, 192.
    2. 2. sēmĭ-dĕa, ae, f., a demigoddess: tres volucres, tres semideae, tres semipuellae, i. e. the Sirens, Aus. Idyll. 11, 21.

sēmĭ-dĭes, ēi, m., a half-day, Aus. Ecl. Rat. Dier. 5, and Rat. Solst. 2.

sēmĭ-dĭgĭtālis, e, adj , of the size of half a finger, half a digit in diameter: foramen, Vitr. 10, 22.

* sēmĭ-dīvīnus, a, um, adj., half-divine, semi-divine: locus ex oratione tuā, M. Aur. ap. Front. Ep ad Caes. 1, 5.

sēmĭ-doctus, a, um, adj., half-taught, half-learned: discipulus, Plaut. As. 1, 3, 74: haec ut et properans et apud doctos et semidoctus ipse percurro, Cic. de Or. 2, 42, 178: grammaticus, Gell. 15, 9, 6: manus villici, Mart. 10, 92, 5.

sēmĭ-ermis (sēmerm-, v. Liv. 27, 1, 15 Drak.; cf. semesus), e (in Liv.), and sēmĭ-ermus (sēmerm-), a, um (in Tac.), adj. [arma], half-armed, badly or indifferently armed: mille semermes per agros palati sunt, Liv. 39, 31: multitudo, id. 22, 50; 23, 5: exercitus, id. 25, 19; 27, 1 fin.: cum sex milibus semiermium, id. 28, 16; 30, 28; 31, 41; 40, 58: hosti et paucos ac semermos cogitanti, Tac. A. 1, 68; 3, 39 and 45.

sēmĭēsus, a, um, v. semesus.

sēmĭ-factus, a, um, adj. [facio], halfmade, half-finished: opera, Tac. A. 15, 7: portae valli, Auct. B. Afr. 83, 3.

* sēmĭ-fastīgĭum, i, n., a half-pediment, Vitr. 7, 5 med.

sēmĭ-fer, fĕra, fĕrum, adj. [ferus], halfbestial, half man and half beast.

  1. I. Lit.: semifer interea divinae stirpis alumno Laetus erat, i. e. the Centaur Chiron, Ov. M. 2, 633; so of the Centaurs, id. ib. 12, 406; Stat. Th. 9, 220; Luc. 6, 386: caput Panis, Lucr. 4, 587: pectus (Tritonis), Verg. A. 10, 212: corpus Capricorni (because half goat and half fish), Cic. Arat. 59 Orell. N. cr.: species hominum (with portenta), Lucr. 2, 702 et saep.
  2. II. Trop., half-wild, half-savage: (Cacus), Verg. A. 8, 267 (for which, semihomo, id. ib. 194): glires semiferum animal, Plin. 8, 57, 82, § 224: proles (canis), Grat. Cyn. 253: genus hominum, Plin. 6, 19, 22, § 66; Sil. 3, 542.

sēmĭ-formis, e, adj. [forma], halfformed: pulli, Col. 8, 5, 12: luna, a halfmoon, id. 4, 25, 1.

* sēmĭ-fultus, a, um, adj. [fulcio], half-propped, Mart. 5, 14, 9.

sēmĭ-fūmans, antis, adj. [fumo], halfsmoking; trop.: dignitas praefecturae, i. e. still warm or fresh, Sid. Ep. 1, 7.

* sēmĭ-fūnĭum, ii, n. [funis], a halfrope, i. e. a slender line or cord, Cato, R. R. 135, 5; cf. semicinctium.

Sēmĭ-gaetūlus, i, m., a half-Gœtulian, semi-Gœtulian, App. Mag. p. 289, 11.

Sēmĭ-germānus, a, um, adj., halfGerman, semi-German: gentes, Liv. 21, 38 fin.

Sēmĭgraecē, adv., v. semigraecus fin.

Sēmĭgraecŭlus, i, m. dim. [semigraecus], a little half-Greek, Hier. Ep. 50, 2.

Sēmĭ-graecus, a, um, adj., halfGreek, semi-Grecian: pastores, Varr. R. R. 2, 1, 2: poëtae et oratores, Suet. Gram. 1: civitas (Tarentum), Flor. 1, 18, 6.
* Adv.: Sēmĭgraecē, half in the Greek manner: quod dicimus, Lucil. ap. Vel. Long. p. 2214 P.

* sēmĭ-grăvis, e, adj., half-overcome: vino, i. e. half-drunken, Liv. 25, 24, 2 Weissenb. ad loc.

* sē-mī̆gro, āvi, 1, v. n., to go away, remove from any one: a patre, Cic. Cael. 7, 18.

sēmĭ-hĭans, antis, adj. [hio], halfopened, half-open: labellum, Cat. 61, 220; cf. labiae, App. M: 10, p. 252, 32; cf. semihiulcus.

sēmĭ-hĭulcus, a, um, adj., half-opened, half-open: savium, Poët. ap. Gell. 19, 11, 4; Macr. S. 2, 2, 17; cf. semihians.

sēmĭ-hŏmo, ĭnis, m., a half-man, i. e. half man and half beast.

  1. I. Lit.: Centauri, Ov. M. 12, 536 (for which, semiferi, id. ib. 12, 406 al.; v. semifer, I.): mandragoras (because formed below like a man), Col. poët. 10, 19.
  2. II. Trop., half-human, i. e. half-wild, half-savage, = semifer, II.: Cacus, Verg. A. 8, 194 (for which, semifer, id. ib. 8, 267): Nasamones, Sil. 11, 180.

sēmĭ-hōra, ae, f., a half-hour, half an hour, Cic. Rab. Perd. 2, 6; Cels. 3, 21; Petr. 69, 4; Auct. B. Afr. 38.

* sēmĭ-ĭnānis (sēmĭn-), e, adj., halfempty, but half-full: orbis (lunae), Plin. 2, 18, 16, § 80.

* sēmĭ-intĕger, gra, grum, adj., halfwhole, half-uninjured, Amm. 20, 5, 4.

sēmĭ-jējūnĭa, ōrum, n., half-fasts, Tert. adv. Psych. 13.

Sēmĭ-jūdaeus, i, m., a half-Jew, half a Jew, Hier. in Isa. 1, 2, 20; 15, 54, 12.

sēmĭ-jūgĕrum, i, n., a half-juger, quarter-acre, Col. 4, 18, 1; 5, 1, 6.

* sēmĭ-lăcer, ĕra, ĕrum, adj., half-lacerated, half-mangled, Ov. M. 7, 344.

* sēmĭ-lăter (or sēmĭ-lătĕrĭum, ii, n.), ĕris, m., = ἡμιπλίνθιον, a half-brick, Vitr. 2, 3, 4.

* sēmĭ-lautus, a, um, adj., halfwashed: crura, Cat. 54, 2.

sēmĭ-līber, ĕra, ĕrum, adj., half-free: semiliberi saltem simus, Cic. Att. 13, 31, 3; id. ap. Sen. Brev. Vit. 5, 2.

* sēmĭ-lībra, ae, f., a half-pound, half a pound, App. Herb. 99.

sēmĭ-lixa, ae, m., half a sutler, one little better than a sutler, as a term of reproach, Liv. 28, 28, 4; 30, 28, 3.

sēmĭ-lixŭla, a half-lixula, acc. to Varr. L. L. 5, § 107 Müll.

* sēmĭ-lūnātĭcus, i, m., half-lunatic, Firm. Math. 7, 3 fin.

* sēmĭ-mădĭdus, a, um, adj., halfwet, moist, damp: ager, Col. 2, 4, 5.

sēmĭ-mărīnus, a, um, adj., half in the sea: corpora (Seyllarum), Lucr. 5, 892.

sēmĭ-mās, măris, m.

  1. I. Lit., a halfmale, hermaphrodite, Ov. M. 4, 381; 12, 506; Liv. 31, 12 fin.
  2. II. Transf., adj., unmanned, emasculated: capri, Varr. R. R. 3, 9, 3: semimares capi (appellantur), cum sint castrati, Col. 8, 2, 3: ovis, Ov. F. 1, 588: Galli (the priests of Cybele), id. ib. 4, 183.

sēmĭ-mascŭlus, i, adj. m., = semimas, II.: Attis, Fulg. Myth. 3, 5.

sēmĭ-mātūrus, a, um, adj., half-ripe, Pall. Mart. 10, 22; id. Jun. 12.

Sēmĭ-mēdus, i, m., a half-Mede, half a Mede, App. Mag. p. 289, 13.

sēmĭ-mĕtōpĭa, ōrum, n. [metopa], half-metopes, Vitr. 4, 3, 5.

sēmĭ-mitra, ae, f., a half-turban, Dig. 34, 2, 25, § 10.

sēmĭ-mortŭus, a, um, adj., half-dead (cf.: semivivus, seminecis), Cat. 50, 15; App. M. 6, p. 184, 23.

sēmĭnālis, e, adj [semen], of or belonging to seed, good for seed, seminal (late Lat.): vicia, Col. 11, 2, 76: membrum, Auct. Priap. 26, 2; cf. venae, Lact. Opif. Dei, 12: viae, Cael. Aur. Acut. 3, 18, 180: vascula, Theod. Prisc. 4, 2: vita, vegetable, Claud. Mam. Stat. Anim. 1, 21.
Plur. subst.: sē-mĭnālia, n., standing crops, Tert. adv. Marc. 13 fin.

sēmĭnānis, e, v. semiinanis.

sēmĭnārĭum, ii, v. seminarius, II.

sēmĭnārĭus, a, um.

  1. I. Adj. [semen], of or belonging to seed: seminarium pilum, for bruising seed, Cato, R. R. 10, 5.
  2. II. Subst.: sēmĭnārĭum, ii, n., a nursery, nursery-garden, seed-plot, seminary.
    1. A. Lit., Plin. 18, 27, 71, § 295; Cato, R. R. 46; 48; Varr. R. R. 1, 29; Col. 5, 6, 1; 11, 2, 16; 11, 2, 30; id. Arb. 1, 3; 2, 1 et saep.
    2. B. Trop. (class.): seminarium rei publicae, Cic. Off. 1, 17, 54: fons et seminarium triumphorum, id. Pis. 40, 97: Catilinarium, id. Cat. 2, 10, 23; so, judicum (veterani), id. Phil. 13, 2, 3: senatūs (equites), Liv. 42, 61, 5: exiguum militum, id. 6, 12: hostilis exercitus (Hispania), Flor. 2, 6, 38: ducum, Curt. 8, 6, 6: dulce hilaritatis (vinum), Varr. ap. Non. 28, 22: scelerum omnium (Bacchanalia), Liv. 39 epit.: omnium malorum, App. Mag. 74, p. 321, 30: rixarum, Hier. Ep. 27, 2: repudii, id. in Helv. 20.

sēmĭnātĭo, ōnis, f. [semino], a breeding, propagation, Varr. R. R. 2, 6, 3; Ambros. de Noë, 29, 107.

sēmĭnātor, ōris, m. [semino], an originator, producer, author (Ciceronian).

  1. I. Lit.: seminator et sator et parens omnium rerum (mundus), Cic. N. D. 2, 34, 86.
  2. II. Trop.: omnium malorum, Cic. N. D. 3, 26, 66: tamquam fallaciae seminatores, Lact. 5, 2, 17.

sēmĭ-nĕcis, is (nom. does not occur), adj. [nex], half-dead (not ante-Aug.; syn. semivivus): alicui semineci rapere arma, Verg. A. 10, 462: seminecem eum ad Cannas in acervo caesorum corporum inventum, Liv. 23, 15; so, seminecem, id. 29, 2 fin.; Verg. A. 5, 275; Ov. Tr. 5, 9, 19: vita, Sil. 10, 456: semineces, Verg. A. 9, 455; 12, 329: artus, Ov. M. 1, 228: crines, Val. Fl. 6, 176; Tac. Agr. 36; id. H. 3, 28: seminecum, Sil. 4, 164; 6, 11.

sēmĭnĭum, ii, n. [semen],

  1. I. a begetting (of animals), procreation (ante-class.), Plaut. Mil. 4, 2, 68; Varr. R. R. 2, 6, 1.
  2. II. Transf., a race, stock, breed (of animals), Varr. R. R. 2, 1, 14; 2, 3, 3; 3, 9, 6; Lucr. 3, 742; 3, 746; 4, 1005.

sēmĭnĭverbĭus, a, um [semino-verbum], scattering words, babbling (for Gr. σπερμολόγος), Vulg. Act. 17, 18.

sēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [semen], to sow (rare; not in Cic.; syn.: sero, planto).

  1. I. Lit.: adoreum, triticum, hordeum, etc., Col. 2, 8, 1; 2, 8, 3; 2, 9, 15; 2, 9, 16: agrum, id. 2, 4 fin.
    1. B. Transf.
      1. 1. To beget, engender, procreate: alter decumo post mense nascetur puer quam seminatus est, Plaut. Am. 1, 2, 20: armenta, Col. 6, 24, 1; 6, 24, 3; 6, 37, 4 sq.
      2. * 2. Of plants, to bring forth, produce: viscum quod non sua seminat arbos, Verg. A. 6, 206.
  2. II. Trop.: cultum dei per terram, to plant, propagate, disseminate, Lact. 4, 10, 3; 1, 22, 26; 4, 25, 2.

* sēmĭnōsus, a, um, adj. [semen], full of seeds: cucurbitae, Auct. Priap. 51, 17.

sēmĭ-nūdus, a, um, adj., half-naked (not ante-Aug.).

  1. I. Lit.: consules, prope seminudi sub jugum missi, Liv. 9, 6; 24, 40; Suet. Vit. 17; Front. Princ. Hist. p. 318.
    As subst.: ille seminudus, Sen. Ep. 6, 2, 2.
    1. B. Transf., half-unarmed, almost defenceless: pedes vagus et prope seminudus, Liv. 31, 35, 6.
  2. II. Trop.: sententiae, Front. Ep. ad Anton. 1, 2.

Sēmĭ-nŭmĭda, ae, m., a half-Numidian, half a Numidian, App. Mag. p. 289, 11.

* sēmĭ-ŏbŏlus, i, m., a half-obolus, Rhem. Fan. Pond. 8; Isid. 16, 25, 10.

A maximum of 100 entries are shown.