Lewis & Short

rustĭcŭlus, a, um, adj. dim. [rusticus], rather rustic, somewhat coarse.

  1. I. Libellus, Mart. 10, 19: nomen (Bissula), Aus. Idyll. Carm. 7, 3.
  2. II. As substt.
    1. * A. rustĭcŭ-lus, i, m., a little countryman, a little rustic, Cic. Sest. 38, 82.
    2. B. rustĭcŭla, ae, f., a little heath-cock; (cf. rustica, s. v. rusticus, I. B. 2. b.), Plin. 10, 38, 54, § 111; Mart. 13, 76 in lemm.