Lewis & Short

rūna, ae,f., a kind of weapon, a javelin or dart.

  1. I. Lit.: runa genus teli significat. Ennius: runata recedit, id est pilata, Fest. p. 263 Müll.: C. Gracchus runis et iis sicis, quas, etc. … nonne omnem rei publicae statum permutavit? Cic. Leg. 3, 9, 20 Mos. N. cr.
  2. II. Transf., the runic written character, runes: barbara fraxineis pingatur runa tabellis, Ven. Carm. 7, 18, 19.