Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rixa, ae, f. [perh. root rig, whence ringor; the suffix -sa like noxa from noc-eo; hence, prop., the wide opening of the mouth].

  1. I. A quarrel, brawl, dispute, contest, strife, contention (class.; esp. freq. after the Aug. period; syn.: contentio, altercatio, disceptatio, jurgium): ecce nova turba atque rixa, Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148: rixa ac prope proelium fuit, Liv. 2, 18: rixa sedata est, id. 2, 29: in rixā esse, id. 40, 14: in rixam ire, Quint. 6, 4, 13: sive geris jocos Seu rixam et insanos amores, Hor. C. 3, 21, 3: rixa super mero Debellata, id. ib. 1, 18, 8: Academiae nostrae cum Zenone magna rixa est, Cic. Fam. 9, 22, 1: pietatis rixa, Mart. 1, 37, 3: jurgia primum, mox rixa, Tac. H. 1, 64.
    Plur.: corrupta jurgiis aut rixis disciplina, Tac. H. 2, 27 fin.: crebrae, id. G. 22: sanguineae, Hor. C. 1, 27, 4: immodicae, id. ib. 1, 13, 10.
    Prov.: a lasso rixam quaeri, v. lassus.
  2. II. In gen., a battle, contest (very rare): major cum Oceano quam cum ipsis navibus rixa, Flor. 3, 10, 5.
    Of beasts: deque tuo fietInsatiabilibus corpore rixa lupis, Ov. Ib. 170; Col. 9, 15, 4; Plin. 11, 17, 18, § 58.

rixātor, ōris, m. [rixa], a quarrelsome person; a brawler, wrangler, Quint. 11, 1, 29; Firm. Math. 5.

rixātōrĭus, a, um, adj. [rixa], of or relating to a quarrel, brawling, contentious: aliud (with jurgiosum), Fronto Ep. M. Caes. 4, 12.

rixo, āre, v. rixor fin.

rixor, ātus, 1, v. dep. n. [rixa], to quarrel, brawl, wrangle, dispute.

  1. I. Lit. (rare but class.): multo cum sanguine saepe rixantes, Lucr. 6, 1286: cum esset cum eo de amiculā rixatus, * Cic. de Or. 2, 59, 240: de lanā caprinā, Hor. Ep. 1, 18, 15.
    Absol.: non pugnat sed rixatur (orator), Tac. Or. 26: rixantis modo, Quint. 11, 3, 172; 6, 4, 9.
  2. II. Transf., in gen., to oppose; to clash, disagree, conflict: (herbae) dum tenerae sunt vellendae, prius enim aridae factae rixantur, i. e. offer resistance, Varr. R. R. 1, 47: rami arborum inter se, i. e. to grow across each other, Plin. 16, 2, 2, § 6: consonantes asperiores in commissura verborum rixantur, Quint. 9, 4, 37: cum ore concurrente rixari, id. 11, 3, 121 (for which, colluctatio); id. 11, 3, 121, § 56: cum theatro saeculoque, Mart. 9, 27, 9: dum inter se non rixentur cupiditas et timor, Sen. Ep. 56, 5.
    Note: Act. collat. form rixo, āre, Varr. ap. Non. 477, 22 sq.

rixōsus, a, um, adj. [rixa], quarrelsome, pugnacious: aves, Col. 8, 2, 5; cf. Paul. ex Fest. p. 291 Müll.