Lewis & Short

1. rĕlātus, a, um, Part., from refero.

2. rĕlātus, ūs, m. [refero].

      1. 1. An official report: abnuentibus consulibus de re relatum, Tac. A. 15, 22.
      2. 2. In gen., a narration, recital: carmina, quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos, with the delivery of which, Tac. G. 3: virtutum, id. H. 1, 30: incredibilium relatu commendationem parare, Sen. Q. N. 7, 16, 1; Sedul. 1, 80; Symm. Ep. 5, 64.