Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rĕ-cumbo, cŭbui, 3, v. n. [cumbo, cubo], to lay one’s self back, lie down again; to lie down.

  1. I. Of persons.
    1. A. In gen. (class.): eum primo perterritum somno surrexisse, dein, cum se collegissetrecubuisse, etc., Cic. Div. 1, 27, 57: in cubiculo, id. Deiot. 15, 42: in exedrā lectulo posito, id. de Or. 3, 5, 17: in herbā, id. ib. 2, 71, 287: spondā sibi propiore recumbit, Ov. F. 2, 345: tauros medio recumbere sulco, to sink down, id. M. 7, 539; cf.: mulier sopita recumbit, sinks into sleep, Lucr. 6, 794.
    2. B. In partic., to recline at table: in triclinio, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 61: rediit hora dicta, recubuit, Phaedr. 4, 23, 19; Hor. Ep. 1, 5, 1; id. C. 3, 3, 11; Plin. Ep. 4, 22, 4; 4, 30, 3; 9, 23, 4; Just. 43, 1, 4; Vulg. Johan. 21, 20.
  2. II. Of inanim. things, to fall or sink down (poet. and in post-Aug. prose): ne (pons) supinus eat cavāque in palude recumbat, Cat. 17, 4; cf. Verg. A. 9, 713: onus (domūs quassatae) in proclinatas partes, Ov. Tr. 2, 84: at nebulae magis ima petunt campoque recumbunt, sink, settle down, Verg. G. 1, 401; cf.: minax ponto Unda, Hor. C. 1, 12, 32: pelagus, Sen. Thyest. 589: (juba) dextro jactata recumbit in armo, falls, rolls down, Verg. G. 3, 86; cf.: in umeros cervix collapsa recumbit, sinks back, reclines, id. A. 9, 434: cervix umero, Ov. M. 10, 195: vitem in terram recumbere, Plin. 17, 23, 35, § 259: jugera Martialis longo Janiculi jugo recumbunt, descend, slope down, Mart. 4, 64, 3; cf.: duro monti recumbens Narnia, Sil. 8, 459.