Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rĕconcĭlĭātĭo, ōnis, f. [reconcilio], a re-establishing, reinstatement, restoration, renewal: concordiae, Cic. Cat. 3, 10, 25: gratiae suae et Pompeii, a reconciliation, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 7, A; so, gratiae, Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 40, 46; Cic. Har. Resp. 24, 51; and: reconciliationes gratiarum, id. Red. ad Quir. 5, 13.
Absol., a reconciling, reconciliation (mostly postAug.): irridebatur haec illius reconciliatio, Cic. Clu. 36, 101: nihil opus esse reconciliatione, Liv. 27, 35: Calvo de reconciliatione per amicos agenti, Suet. Caes. 73; so, simulata, id. Ner. 34: incohata inter fratres, Just. 16, 1, 8: ministerium reconciliationis, Vulg. 2 Cor. 5, 18.
Plur.: Antonii societatem reconciliationibus variis male focillatam, Suet. Aug. 17.

* rĕconcĭlĭātor, ōris, m. [reconcilio], a restorer: pacis, Liv. 35, 45, 3: Agrippa populi reconciliator, App. Mag. 18, p. 276, 4.

rĕconcĭlĭātrix, īcis, f. [reconciliator], a reconciler, Cassiod. in Psa. 40, 1.

rĕ-concĭlĭo, āvi, ātum, 1 (old fut. perf. reconciliasso, Plaut. Capt. 3, 4, 44; and, reconciliassere, id. ib. 1, 2, 65), v. a.

  1. I. To bring together again, reunite, reconcile (class.): me cum C. Caesare reducit, reconciliat, restituit in gratiam, Cic. Prov. Cons. 9, 23: inimicos in gratiam, id. Dom. 50, 129; cf.: quibus eum omnibus eadem res publica reconciliavit, quae alienarat, reunited, reconciled, id. Prov. Cons. 9, 21: aliquem alicui, id. Sull. 12, 35; id. Deiot. 13, 35; Suet. Caes. 19; id. Aug. 61; Plin. Ep. 1, 5, 8; cf.: animum sorori tuae, Cic. Att. 6, 7, 1: militum animos imperatori, Liv. 8, 36: voluntatem senatus nobis, Cic. Fam. 1, 2, 1: mundum deo, Hier. in Isa. 8, 26, 5: aliquem, to make friendly, conciliate, Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1: cura reconciliandi eos in gratiam, Liv. 1, 50 fin.: inimicos, Quint. 5, 7, 13; Plin. 11, 17, 18, § 58.
    To recover, regain: oratione Parum insulam, Nep. Milt. 7, 2; to re-establish, restore: quod scribis de reconciliatā nostrā, gratiā, non intellego, cur reconciliatam esse dicas, quae nunquam imminuta est, restored, Cic. Fam. 5, 2, 5: gratiam, id. ib. 5, 2, 1; 3, 12, 4; id. Att. 1, 11, 1; id. Mil. 8, 21: existimationem judiciorum amissam, id. Verr. 2, 1, 1, § 2: diuturni laboris detrimentum sollertiā et virtute militum brevi reconciliatur, Caes. B. C. 2, 15, 4: gratiam cum aliquo, Liv. 29, 30, 10; 41, 22 fin.; cf.: gratiam cum Thebanis, Just. 7, 5, 2; 31, 4, 9: concordiam, Liv. 2, 32; 41, 25: amicitiam de integro, id. 8, 2; for which: inimicitiam invicem, i. e. to appease, Tac. G. 22 (corresp. to the previous inimicos): voluntatem, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 1: pacem, Nep. Thras. 3, 2; Liv. 9, 16; 42, 46; 52.
    Absol., Plin. Ep. 6, 5, 5.
  2. II. Ante-class., to bring back: aliquem domum, Plaut. Capt. prol. 33; 1, 2, 65: si hujus huc reconciliasso in libertatem filiam, ib. id. 3, 4, 44: apes, Varr. R. R. 3, 16 fin.; cf. articulum, App. Flor. 3, p. 354, 26.

rĕ-concinno, āre (old inf. reconcinnarier, Plaut. Men. 3, 3, 3), 1, v. a., to set right again, repair (rare but class.): tribus locis aedifico, reliqua reconcinno, Cic. Q. Fr. 2, 6, 3: pallam, Plaut. Men. 2, 3, 73: spinther, id. ib. 3, 3, 3: detrimentum, * Caes. B. C. 2, 15 fin.

* rĕ-conclūdo, ĕre, v. a., to shut up, enclose: aliquem in monumento, Tert. adv. Prax. 16 med.

rĕcondĭtĭo, ōnis, f., rebuilding (late Lat.), Aug. in Psa. 58, Serm. 1, 6.

rĕcondĭtus, a, um, Part. and P. a., from recondo.

rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).

  1. I. Lit.: gladium cruentatum in vaginam recondidit, put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14: gladium in vaginā, id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14: cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset, put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.: uvas in amphoras, Col. 12, 16, 3: uvas in vasis, id. 12, 15 fin.: victum tectis, id. ib. prooem. § 12: Caecubum, Hor. C. 3, 28, 2: opes aerario, Quint. 10, 3, 3: frumentum in annos, Col. 2, 20, 6: se, to bury one’s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one’s self, Quint. 10, 3, 25: quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum, hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.: nihil tam clausum neque tam reconditum, id. ib. 2, 4, 20, § 40: recondita alia invenerunt, Liv. 8, 18: imo reconditus antro, Ov. M. 1, 583; cf. nube, id. ib. 3, 273: silvā, id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).
    Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16: ensem in pulmone, to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so, gladium lateri, Ov. M. 12, 482.
  2. II. Trop.: mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur, lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.: verba, vultus in crimen detorquens recondebat, Tac. A. 1, 7 fin.; and, odia, id. ib. 1, 69 fin.: Venerem interius recondere, Verg. G. 3, 137: quos fama obscura recondit, id. A. 5, 302: voluptates, to keep secret, Tac. A. 4, 57: in hoc me recondidiut prodesse pluribus possem, went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.: penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde, Vulg. Prov. 7, 1.
    Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    1. A. Lit.: neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis, Cic. de Or. 1, 35, 161: quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est! id. Agr. 2, 16, 41; cf. locus, id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so, saltus, Cat. 34, 11: venae auri argentique, deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98: habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum, id. Cat. 1, 2, 4.
      Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.
      Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.
    2. B. Trop., hidden, profound, abstruse, recondite: litterae, Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.: reconditae abstrusaeque res, id. Brut. 11, 44; and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt, id. Ac. 2, 4, 10: artes, id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95: causae, Tac. Or. 28: reconditae exquisitaeque sententiae, profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86: (natura) speciem ita formavit oris, ut in penitus reconditos mores effingeret, concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.: Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit, of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.
      Sup. and adv. do not occur.

rĕ-condūco, xi, ctum, 3, v. a.

  1. I. To hire anew, to farm or contract for again (post-Aug.): reconduxisse videbitur, Dig. 19, 2, 13, § 11: notum est ab eodem Charmide unum aegrum ex provincialibus H. S. ducentis reconductum, i. e. taken to cure, Plin. 29, 1, 8, § 22.
  2. II. To bring back: copias civitatum, Quint. Decl. 12, 18 fin.

rĕconfirmo, āre, to strengthen again, Primas. II. Cor. 1.

* rĕ-conflo, āre, v. a., to blow up again, rekindle; trop.: sensus per membra, Lucr. 4, 927.

* rĕ-consigno, āre, v. a., to mark again, Tert. Res. Carn. 52 fin.

rĕ-constringo, ĕre, v. a., to bind up again (late Lat.), Ps.-Soran. Quu. Med. 251.

rĕ-contrans, antis, adj. [contro], rebellious (late Lat.): gens recontrans regibus suis, Tert. ad Nat. 2, 8.

rĕ-convălesco, ĕre, 3, v. inch. n., to recover health again (late Lat.), Eunod. 1 Carm. 10.

rĕconverto, ĕre, v. n., to turn back again (late Lat.), Facund. Def. 9, 4.