Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

quaestŭārĭus, a, um, adj. [quaestus],

  1. I. of or belonging to gain, money-making, mercenary (post-Aug.): quaestuaria mancipia, Dig. 3, 2, 4, § 2: mulier, a prostitute for hire, ib. 23, 2, 43, § 7: majestas, Tert. Apol. 13.
  2. II. Subst.: quaestuaria, ae, f., a prostitute: ex adulterā in quaestuariam versa, Sen. Ben. 6, 32, 1.

quaestŭōsē, adv., v. quaestuosus fin.

quaestŭōsus, a, um, adj. [quaestus].

  1. I. Gainful, profitable, advantageous, lucrative, productive (class.; syn. lucrosus): ager, productive, fruitful, Cato, R. R. 1, 6: mercatura, Cic. Tusc. 5, 31, 86; id. Fin. 5, 30, 91: quaestuosissima officina, id. Phil. 2, 14, 35: res Verri, id. Verr. 2, 2, 19, § 46: uberrimus et quaestuosissimus annus, id. ib. 1, 14, 40: hoc multo est quaestuosius, quam, etc., id. Agr. 2, 25, 67: benignitas quaestuosior, id. ib. 1, 4, 10: edictum quaestuosissimum, id. Verr. 2, 3, 14, § 36: insula quaestuosa margaritis, rich in, Plin. 6, 25, 28, § 110: emporium, Liv. 39, 15.
  2. II. That looks to one’s own gain, advantage, or profit, eager for gain: quaestuosus homo, Cic. Par. 6, 3, 49: gens, Curt. 4, 7, 19: nec satis in arte quaestuosus, Plin. 26, 3, 7, § 12: dummodo eam (mulierem) des, quae sit quaestuosa, i. e. a prostitute, Plaut. Mil. 3, 1, 190.
  3. III. That has great gain or profit, wealthy, rich: gens Syrtica navigiorum spoliis quaestuosa, Curt. 4, 7, 19: Graeci, Plin. 28, 4, 13, § 50: milites, Tac. A. 13, 35: quaestuosi et opulenti, id. ib. 12, 63.
    Adv.: quaestŭōsē, gainfully, advantageously, profitably (post-Aug.).
    Comp.: quaestuosius, Plin. 19, 4, 19, § 56.
    Sup.: quaestuosissime, Sen. Ben. 4, 3, 3.

quaestūra, ae, f. [quaestor],

  1. I. the office of quæstor, the quæstorship (class.): quaestura primus gradus honoris, Cic. Verr. 1, 4, 11: quaesturam petere, id. Mur. 8, 18; Tac. A. 3, 29: ex quaesturā consulatum petere, Liv. 32, 7: gerere, Suet. Calig. 1.
  2. II. Transf., the quæstor’s chest: translator quaesturae, an embezzler of the public chest, Cic. Verr. 2, 5, 58, § 152.

quaestus, ūs (archaic gen. quaesti, Plaut. Aul. 1, 2, 5; id. Poen. prol. 95; Ter. Hec. 5, 3, 38; Titin., Nov., Turp., and Caecil. ap. Non. 483, 19 sq.; Varr. ib. 492, 20.
Gen. quaestuis, Varr. ap. Non. 483, 32), m. [quaero], a gaining, acquiring; gain, acquisition, profit, advantage (quite class.; syn.: lucrum, emolimentum).

  1. I. Lit.: quaestus pecuniae, Caes. B. G. 6, 17, 1: emendi aut vendendi quaestu et lucro duci, Cic. Tusc. 5, 3, 9: pauperes homines, quibus nec quaestus est, nec, etc., Plaut. Rud. 2, 1, 2: ad suom quemque hominem quaestum esse aequomst callidum, id. As. 1, 3, 34: quaestus ac lucrum unius agri, et unius anni, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106: cum quaestu compendioque dimittere, id. ib. 2, 2, 3, § 6: quibus fides, decus, pietas, postremo honesta atque inhonesta omnia quaestui sunt, are venal, are turned to gain, Sall. J. 31, 12: quaestui deditum esse, id. C. 13, 5: quaestui servire, Cels. 3, 4: ad suom quaestum callere, Plaut. Truc. 2, 5, 40: in quaestu esse, to bring gain, be turned to profit, Quint. 1, prooem. § 13: quaestui habere rem publicam, to derive advantage, enrich one’s self, by the administration of public affairs, Cic. Off. 2, 22, 77: pecuniam in quaestu relinquere, to let out money at interest, on usury, id. Pis. 35, 86.
    Prov.: non potest quaestus consistere, si eum sumptus superat, Plaut. Poen. 1, 2, 74; cf.: is (sumptibus suis) vel Herculi conterere quaestum possiet, i. e. he could spend all the tithes offered to Hercules, id. Most. 4, 2, 68: omnes homines ad suom quaestum callent et fastidiunt, every one looks to his own interest, id. Truc. 2, 5, 40; cf. id. ib. 2, 4, 62.
    1. B. Transf., a way of making money, a business, occupation, employment, trade: meretricius, Cic. Phil. 2, 18, 44.
      Plur.: meretricii quaestus, Sen. Contr. 1, 2, 4: de quaestibus, qui liberales habendi, Cic. Off. 1, 42, 150; Plaut. Rud. 4, 3, 50: malus, id. Most. 3, 2, 92.
      Of a prostitute (freq. and class.): corpore indignum quaestum facere, Plaut. Poen. 5, 3, 21; Liv. 26, 33, 8; Tac. A. 2, 85; Val. Max. 6, 1, 6: quaestum corpore factitare, id. 6, 1, 10; so without corpore: uti quaestum faceret, Ter. Heaut. 4, 1, 27: quaestum occipit, id. And. 1, 1, 52; id. Ad. 2, 1, 52; Plaut. Capt. 1, 1, 30.
      Of a parasite: antiquom quaestum meum alimoniae servo, Plaut. Pers. 1, 2, 1.
  2. II. Trop., gain, profit, advantage: qui sui quaestus causā fictas suscitant sententias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.): ut quaestui habeant male loqui melioribus, Plaut. Poen. 3, 3, 12: nullum in eo facio quaestum, Cic. Fam. 15, 14, 1: est autem quaestus magnus pietas, Vulg. 1 Tim. 6, 6.