Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

quā̆drŭla, ae, f. dim. [quadra], a little square (post-class.), Sol. 37.

quā̆drum, i, n. [quattuor], something square, a square, quadrate (class.).

  1. I. Lit.: perticae dolantur in quadrum, Col. 8, 3, 7: per quadrum singulos habens cubitos, Vulg. Exod. 37, 25.
  2. II. Transf., a being squared or fitted together, fitness, proper order, arrangement: in quadrum redigere sententias, Cic. Or. 61, 208; 70, 233.

quā̆drŭ-pĕdans, antis, Part., from the obsol. quadrupedo [quadrupes].

  1. I. Going on four feet, galloping (poet. and postAug.): canterius, Plaut. Capt. 4, 2, 34: equo juxta quadrupedante, galloping close by on horseback, Plin. 8, 45, 70, § 182: sonitus, of a horse galloping, Verg. A. 8, 596.
  2. II. Subst., a galloping horse, a steed, courser (poet.): quadrupedantum Pectora, Verg. A. 11, 614.

quā̆drŭpĕdātim, adv. [quattuorpes], in the manner of a quadruped, acc. to Charis. p. 163 P.

* quā̆drŭpĕdĭus, a, um, adj. [quattuorpes],fourfooted, quadruped, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 36.

quā̆drŭpĕdus (quā̆drĭpĕdus, Front. ad M. Anton. Or. 1), a, um, adj. [quadrupes], going on four feet, galloping (postAug.): quadrupedo gradu repentes, on all fours, Amm. 14, 2, 2: quadripedo cursu, on a gallop, Front. 1, 1.
Absol.: quadrupedo currere, to gallop, Front. Ep. ad M. Caes. 2, 1.

quā̆drŭpēs (quā̆drĭpes), pĕdis

    (
  1. I. gen. plur. quadrupedium, Capitol. Ver. 5, 2), adj. [quattuor-pes], having four feet, going on four feet; esp.,
    1. A. Galloping (post-Aug.): ecus, Enn. ap. Gell. 18, 5, 4; cf. Macr. S. 6, 9, 10: equestri celeritate, quadrupedi cursu solum replaudens, App. M. 6, p. 185, 7.
      Transf.: dum certum flectit in orbem Quadrupedis cursus, Ov. M. 6, 226.
    2. B. Of persons, on all fours, creeping, going on hands and feet: atque audin? quadrupedem constringito, so that he can only move on all fours, Ter. And. 5, 2, 24: mox quadrupes (infans) rituque tulit sua membra ferarum, Ov. M. 15, 222: hominesbestiarum more quadrupedes coërcuit, Suet. Calig. 27; id. Ner.48.
  2. II. Subst.: quā̆drŭpēs, ĕdis, m., f., and n., a quadruped, four-footed creature.
    1. A. Masc., mostly of beasts of draught or burden; v. Quint. 8, 6, 20: calcari quadrupedem agitabo advorsum clivum, Plaut. As. 3, 3, 11: reprime parumper vim citatūm quadrupedum, Att. ap. Non. 495, 20: quadrupedum vectiones, quorum, etc., Cic. N. D. 2, 60, 151: de omnibus quadrupedibus … qui idonei sunt, etc., Varr. R. R. 1, 20, 1; Verg. A. 11, 714: saucius quadrupes, id. ib. 7, 500.
      Contemptuously (opp. bipes), Cic. Dom. 18, 48: nihil inter te atque inter quadrupedem interesse, id. Par. 1, 3, 14: quadrupes nequissime, App. M. 7, p. 200, 10.
    2. B. Fem. (sc. bestia): ducite eo mutas quadrupedes, Naev. ap. Non. p. 924 (Trag. Rel. v. 28 Rib.): si quamvis quadrupedem serpens momorderit, Cato, R. R. 102; Enn. ap. Non. p. 407, 22 (Trag. Rel. v. 219 Vahl.): quadrupes tardigrada, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 2 Rib.): quadrupes qua vasta tenetur, Cic. N. D. 2, 44, 114; Varr. L. L. 7, § 39 Müll.; Verg. E. 5, 26: sollicitari quadripedes cunctas, Plin. 8, 17, 23, § 62.
    3. C. Neutr. (sc. animal): cetera quadrupedia, Col. 11, 2, 33: majora, id. 11, 2, 14: crocodilum, quadripes malum et infestum, Plin. 8, 25, 37, § 89: plurima autem obruerit quadrupedia, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 36.

quā̆drŭplāris, e, adj. [quadruplus], fourfold, quadruple (post-class.): numerus duplaris, triplaris, quadruplaris (al. quadruplus), Macr. Somn. Scip. 1, 19, 21.

1. quā̆drŭplātor (quadrĭplātor, Fest. p. 259 Müll. v. h. v.: quădrŭpŭlā-tor, Plaut. Pers. 1, 2, 18), ōris, m. [quadruplo].

  1. I. One who multiplies by four, a quadrupler, App. Mag. p. 330, 20.
    1. B. Transf., a multiplier, magnifier, exaggerator: beneficiorum suorum, Sen. Ben. 7, 25, 1.
  2. II. One who farmed the tolls, of which he received a fourth part, Sid. Ep. 5, 7.

2. quā̆drū̆plātor (quā̆drī̆-), ōris, m. [quadruplor], a public informer, who received a fourth part of the thing informed against (acc. to others, against one who committed an offence punishable with a fourfold penalty; cf. sector); also, in gen., a trickster, chicaner, Plaut. Pers. 1, 2, 18: deterrimus, Cic. Verr. 2, 2, 7, § 21; 2, 2, 8, § 22; Liv. 3, 72; cf. Paul. ex Fest. p. 259, 3 Müll.; Cic. Div. in Caecil. 7, 24; 21, 68.

quā̆drŭplex, ĭcis, adj. [quattuor-plico].

  1. I. Fourfold, quadruple: pecunia, Plaut. Curc. 5, 2, 21: ordo, Liv. 30, 10: quadruplici radice, Plin. 27, 8, 38, § 60.
  2. * II. Poet., in gen., four: stellae, Cic. Arat. 92.
  3. III. As subst.: quā̆drŭplex, ĭcis, n., a fourfold amount: gubernatoribus duplex, magistris quadruplex dedit, Liv. 45, 42, 1.

quā̆drŭ-plĭcātĭo, ōnis, f. [quadruplico], a making fourfold, quadruplication (post-class.): numeri, Mart. Cap. 7, § 750; so Dig. 44, 1, 2.

quā̆drŭplĭcātō, adv., v. quadruplico fin.

quā̆drŭplĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [quadruplex], to multiply by four, make fourfold, quadruplicate: rem suam, one’s property, Plaut. Stich. 3, 1, 4: numerum, Dig. 38, 10, 10.
Hence, adv.: quădrŭplĭcā-tō, four times as much, quadruply (postAug.), Plin. 2, 17, 14, § 76: emptis vineis, id. 14, 4, 5, § 51.

quā̆drŭplo, no perf., ātum, 1, v. a. [quadruplus], to multiply by four, make fourfold, quadruple (post-class.), Dig. 4, 2, 14, §§ 1, 7: numerus quadruplatus, ib. 38, 10, 10, § 17; 47, 2, 50 pr.; Ambros. Apol. Dav. 5, 22.

quā̆drŭplor, āri, v. dep. [quadruplus], to be an informer, cheater, trickster, chicaner: neque quadruplari me volo, Plaut. Pers. 1, 2, 10 (al. quadrupulari).

quā̆drŭplus (quā̆drŭpŭlus, Plaut. Truc. 4, 2, 49 Fleck.), a, um, adj. [quattuor], fourfold, quadruple (rare as adj.): strena, Suet. Tib. 34: numerus, Macr. Somn. Scip. 1, 19, 21; 2, 1, 19.
Subst.: quā̆drŭplum, i, n., a fourfold amount, four times as much, quadruple (class.): furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli, to a fourfold penalty, Cato, R. R. prooem.: judicium in aratorem in quadruplum dare, to sentence the cultivator, who did not deliver the quantity of grain fixed by law, to pay four times as much, Cic. Verr. 2, 3, 13, § 34; Plin. Pan. 40: elephanto pulmo quadruplo major bubulo, four times as large, Plin. 11, 37, 79, § 203: actio quadrupli, Dig. 4, 2, 14; 2, 8, 5; Gai. Inst. 3, 192; 4, 4: in quadruplum damnari, Dig. 48, 13, 13: si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum, Vulg. Luc. 19, 8.

quadrurbem Athenas Attius appellavit, quod scilicet ex quattuor urbibus in unam domicilia contulerunt, Braurone, Eleusine, Piraeeo, Sunio, Fest. p. 258 Müll. (transl. of τετράπολις).

quā̆drus, a, um, adj. [for quatrus, from quattuor], square (post-class.): quadrus terminus, Auct. Limit. p. 281 Goes.: cella, Pall. 1, 40: lapides, Vulg. Isa. 9, 10.

quā̆drŭus, a, um, adj. [quattuor], fourcornered or fourfold (post-class.): errabam riguis per quadrua compita in hortis, i. e. laid out in squares, Aus. Idyll. 14, 5: vis, fourfold, Prud. Psych. 842.