No entries found. Showing closest matches:
quā̆drŭla, ae, f. dim. [quadra], a little square (post-class.), Sol. 37.
quā̆drum, i, n. [quattuor], something square, a square, quadrate (class.).
quā̆drŭ-pĕdans, antis, Part., from the obsol. quadrupedo [quadrupes].
‡ quā̆drŭpĕdātim, adv. [quattuorpes], in the manner of a quadruped, acc. to Charis. p. 163 P.
* quā̆drŭpĕdĭus, a, um, adj. [quattuorpes],fourfooted, quadruped, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 36.
quā̆drŭpĕdus (quā̆drĭpĕdus, Front. ad M. Anton. Or. 1), a, um, adj. [quadrupes], going on four feet, galloping (postAug.): quadrupedo gradu repentes, on all fours, Amm. 14, 2, 2: quadripedo cursu, on a gallop, Front. 1, 1.
Absol.: quadrupedo currere, to gallop, Front. Ep. ad M. Caes. 2, 1.
quā̆drŭpēs (quā̆drĭpes), pĕdis
quā̆drŭplāris, e, adj. [quadruplus], fourfold, quadruple (post-class.): numerus duplaris, triplaris, quadruplaris (al. quadruplus), Macr. Somn. Scip. 1, 19, 21.
1. quā̆drŭplātor (quadrĭplātor, Fest. p. 259 Müll. v. h. v.: quădrŭpŭlā-tor, Plaut. Pers. 1, 2, 18), ōris, m. [quadruplo].
2. quā̆drū̆plātor (quā̆drī̆-), ōris, m. [quadruplor], a public informer, who received a fourth part of the thing informed against (acc. to others, against one who committed an offence punishable with a fourfold penalty; cf. sector); also, in gen., a trickster, chicaner, Plaut. Pers. 1, 2, 18: deterrimus, Cic. Verr. 2, 2, 7, § 21; 2, 2, 8, § 22; Liv. 3, 72; cf. Paul. ex Fest. p. 259, 3 Müll.; Cic. Div. in Caecil. 7, 24; 21, 68.
quā̆drŭplex, ĭcis, adj. [quattuor-plico].
quā̆drŭ-plĭcātĭo, ōnis, f. [quadruplico], a making fourfold, quadruplication (post-class.): numeri, Mart. Cap. 7, § 750; so Dig. 44, 1, 2.
quā̆drŭplĭcātō, adv., v. quadruplico fin.
quā̆drŭplĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [quadruplex], to multiply by four, make fourfold, quadruplicate: rem suam, one’s property, Plaut. Stich. 3, 1, 4: numerum, Dig. 38, 10, 10.
Hence, adv.: quădrŭplĭcā-tō, four times as much, quadruply (postAug.), Plin. 2, 17, 14, § 76: emptis vineis, id. 14, 4, 5, § 51.
quā̆drŭplo, no perf., ātum, 1, v. a. [quadruplus], to multiply by four, make fourfold, quadruple (post-class.), Dig. 4, 2, 14, §§ 1, 7: numerus quadruplatus, ib. 38, 10, 10, § 17; 47, 2, 50 pr.; Ambros. Apol. Dav. 5, 22.
quā̆drŭplor, āri, v. dep. [quadruplus], to be an informer, cheater, trickster, chicaner: neque quadruplari me volo, Plaut. Pers. 1, 2, 10 (al. quadrupulari).
quā̆drŭplus (quā̆drŭpŭlus, Plaut. Truc. 4, 2, 49 Fleck.), a, um, adj. [quattuor], fourfold, quadruple (rare as adj.): strena, Suet. Tib. 34: numerus, Macr. Somn. Scip. 1, 19, 21; 2, 1, 19.
Subst.: quā̆drŭplum, i, n., a fourfold amount, four times as much, quadruple (class.): furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli, to a fourfold penalty, Cato, R. R. prooem.: judicium in aratorem in quadruplum dare, to sentence the cultivator, who did not deliver the quantity of grain fixed by law, to pay four times as much, Cic. Verr. 2, 3, 13, § 34; Plin. Pan. 40: elephanto pulmo quadruplo major bubulo, four times as large, Plin. 11, 37, 79, § 203: actio quadrupli, Dig. 4, 2, 14; 2, 8, 5; Gai. Inst. 3, 192; 4, 4: in quadruplum damnari, Dig. 48, 13, 13: si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum, Vulg. Luc. 19, 8.
‡ quadrurbem Athenas Attius appellavit, quod scilicet ex quattuor urbibus in unam domicilia contulerunt, Braurone, Eleusine, Piraeeo, Sunio, Fest. p. 258 Müll. (transl. of τετράπολις).
quā̆drus, a, um, adj. [for quatrus, from quattuor], square (post-class.): quadrus terminus, Auct. Limit. p. 281 Goes.: cella, Pall. 1, 40: lapides, Vulg. Isa. 9, 10.
quā̆drŭus, a, um, adj. [quattuor], fourcornered or fourfold (post-class.): errabam riguis per quadrua compita in hortis, i. e. laid out in squares, Aus. Idyll. 14, 5: vis, fourfold, Prud. Psych. 842.