Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

prŏpīna, ae, f., for popina, a cook-shop, acc. to Isid. Orig. 15, 2 fin.

prŏpīnātĭo, ōnis, f. [propino].

  1. I. A drinking to one’s health, a pledging in something (post-Aug.): tralaticiā propinatione dignus, Petr. 113: propinationem ab aliquo accipere, Sen. Ben. 2, 21, 5.
    In plur.: propinationibus crebris aliquem lacessere, Sen. Ira, 2, 33, 6: propinationes tuas recusant, decline your invitations to drink a health, id. Ep. 83, 22.
  2. II. Transf., in gen., a funeral banquet, Inscr. Grut. 753, 4.

prŏpīno (the first o scanned long, Mart. 1, 69, 3; 3, 82; 8, 6; Ter. Eun. 5, 9, 57; Plaut. Ps. 5, 1, 19; id. Stich. 3, 2, 15), āvi, ātum, 1, v. a., = προπίνω.

  1. I. To drink to one’s health, to pledge one in something (class.): propino poculum magnum: ille ebibit, Plaut. Curc. 2, 3, 8: salutem, to drink a health, id. Stich. 3, 2, 15: propino hoc pulchro Critiae, Cic. Tusc. 1, 40, 96: suum calicem alicui, Mart. 2, 15, 1.
  2. II. Transf.
    1. A. To give one to drink (post-class.): propinas modo conditum Sabinum, Mart. 10, 49, 3; 3, 82, 25; Vulg. Jer. 25, 15.
      Of medicines, to give to drink, to give, administer: aquam comitialibus morbis, Plin. 28, 1, 2, § 7.
    2. B. To give to eat, to set before one (post-class.): venenatam partem fratri edendam propinans, Capitol. M. Aurel. 15.
    3. C. In gen., to give, deliver, furnish to one (ante- and post-class.): mortalibus Versus flammeos, Enn. ap. Non. 33, 8 (Sat. v. 7 Vahl.); Veg. 5, 54, 3: hunc comedendum et deridendum vobis propino, pass him on to you (as a cup was passed), Ter. Eun. 5, 8, 57: puellas alicui, to furnish, procure, App. M. 5, p. 172, 16.
  3. III. Trop., to water plants, supply with water; with dat. vineae, Vulg. Isa. 27, 3.

prŏpinquē, adv., v. propinquus fin.

prŏpinquĭtas, ātis, f. [propinquus], nearness, vicinity, proximity, propinquity (class.).

  1. I. Lit., of place: ex longinquitate, propinquitate, Cic. Inv. 1, 26, 38: hostium, Caes. B. G. 2, 20: loci, id. ib. 7, 19: ex propinquitate pugnare, from a short distance, close at hand, id. ib. 2, 31: nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeo, Cic. Off. 3, 11, 46; id. Phil. 3, 6, 15.
    In plur.: silvarum ac fluminum petunt propinquitates, Caes. B. G. 6, 29.
  2. II. Trop.
    1. A. Relationship, affinity, propinquity: si pietate propinquitas colitur, Cic. Quint. 6, 26: vinculis propinquitatis conjunctus, id. Planc. 11, 27: nobilis propinquitas, Nep. Dion, 1, 2: arcta, near relationship, Plin. Ep. 4, 4, 1: jus propinquitatis, Vulg. Ruth, 3, 13; Tac. G. 7.
      Plur.: si propinquitates summo bono non contineantur, Cic. Fin. 5, 24, 69.
    2. B. Intimacy, friendship (anteclass.): ad probos propinquitate se adjungere, Plaut. Aul. 2, 2, 59.
    3. C. Concr., a kinsman (late Lat.): in propinquitatis perniciem inclinatior, Amm. 14, 11, 7 al.

prŏpinquo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [propinquus].

  1. I. Act., to bring near, bring on, hasten, accelerate (poet.): tu rite propinques Augurium, Verg. A. 10, 254: mortem, Sil. 2, 281.
  2. II. Neutr., to draw near, come nigh, approach (mostly poet. and in post-Aug. prose for appropinquo); with dat. or acc.
    1. A. Of persons.
          1. (α) With dat.: scopulo propinquat, Verg. A. 5, 185: fluvio, id. ib. 6, 384: ripae, id. ib. 6, 410.
          2. (β) With acc.: amnem, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. p. 254 Lindem. (H. 4, 62 Dietsch): campos, Tac. A. 12, 13 init.
            Absol.:
            armis, Stat. Th. 10, 385.
    2. B. Of things: Parcarumque dies et vis inimica propinquat, Verg. A. 12, 150: et triste propinquat supplicium, Stat. Th. 5, 493; Amm. 14, 2, 19: domui ejus ignis propinquat, Tac. A. 15, 39: turris propinquans praetoriae portae, id. H. 4, 30; 2, 18; 2, 58; 3, 82; Gell. 2, 23, 8: mortale immortali propinquare non potest, Lact. 2, 8, 68: dies propinquat ad vesperum, Vulg. Judic. 19, 9.

prŏpinquus, a, um, adj. [prope], near, neighboring (class.).

  1. I. Lit., of place: rus, Ter. Eun. 5, 5, 1: loca, Sall. J. 12, 2; 48, 4: nimium propinquus Sol, Hor. C. 1, 22, 21: propinquum praedium, Cic. Rosc. Am. 46, 133: provinciae, id. Phil. 11, 13, 34: insulae propinquae inter se, Sall. Fragm. ap. Non. 495, 33.
    With gen.: in propinquis urbis montibus, Nep. Hann. 5, 1: ex propinquis itineris locis, Liv. 6, 25, 7 (al. itineri).
    Comp.: exsilium paulo propinquius, Ov. Tr. 4, 4, 51.
    Subst.: prŏpinquum, i, n., neighborhood, vicinity: ex propinquo cognoscere, from being in the neighborhood, Liv. 25, 13; 22, 33, 4; 44, 3, 8: ex propinquo aspicio, id. 28, 44: consulis castra in propinquo sunt, id. 24, 38 fin.; 25, 15, 8.
  2. II. Trop.
    1. A. Of time, near, at hand, not far off: propinqua partitudo, Plaut. Aul. 1, 1, 36: reditus, Cic. Att. 9, 15, 3: mors, id. Div, 1, 30, 65: spes, Liv. 28, 25: vespera, Tac. A. 15, 60.
    2. B. Near in resemblance, resembling, similar, like: motus finitimi et propinqui his animi perturbationibus, Cic. de Or. 2, 44, 185: significatio, Gell. 6, 16, 11.
    3. C. Near in relationship or connection, kindred, related: tibi genere propinqui, Sall. J. 10, 3; Verg. A. 2, 86; Suet. Ner. 3.
      Subst.: prŏpinquus, i, m., a relation, relative, kinsman (syn.: affinis, agnatus): societas propinquorum, Cic. Off. 1, 17, 53: tot propinqui cognatique, id. Rosc. Am. 34, 96: propinquus et amicus, id. Off. 1, 18, 59: propinqui ceteri, Sall. J. 14, 15: aequabiliter in longinquos, in propinquos, Cic. Mil. 28, 76; id. Fin. 5, 23, 67; id. Planc. 12, 29; Hor. S. 2, 3, 218; 1, 1, 83.
      In fem.: prŏ-pinqua, ae, a female relative, kinswoman: virgo Vestalis hujus propinqua et necessaria, Cic. Mur. 35, 73.
      Hence, adv.: prŏ-pinquē, near, at hand, hard by (ante- and post-class.): adest propinque, Plaut. Truc. 2, 6, 18; 2, 7, 21; Front. Ep. ad Anton. 2, 2 Mai.