Lewis & Short

prŏfūsĭo, ōnis, f. [profundo], a pouring out, shedding, effusion (post-Aug.).

  1. I. Lit.: profusio sanguinis, Cels. 2, 7; 7, 21: alvi, looseness, diarrhœa, id. 2, 7; 7, 21.
    1. B. In partic., a pouring out, libation of wine, milk, water, blood, and other fluids on graves; plur., Inscr. Marin. Frat. Arv. p. 562; Inscr. Fabr. p. 147, 182; or in offering sacrifices: si focos odorati aut veteris vini profusione madefecerint, Lact. 6, 1, 5.
  2. II. Transf., prodigality, profusion: infinitae sumptuum profusiones, Vitr. 10 praef.; Suet. Ner. 30: nimia, Plin. Ep. 2, 4, 4: clementiae, Tert. Poen. 8.