Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

praesĭdālis or praesĭdĭālis, e, adj. [praeses], of or belonging to the governor of a province, gubernatorial (postclass.): jus, Treb. Poll. XXX. Tyr. 24: jussio, Cod. Just. 4, 24, 11: judicium, ib. 9, 1, 18: officium, Amm. 28, 1, 5: apparitor, id. 17, 3, 6: vir, who has been a governor, Symm. Ep. 4, 71.

praesĭdātus (praesĭdĭātus), ūs, m. [praeses], the office of governor of a province, governorship (post-class.): Dalmatiae, Vop. Carin. 17: praesidatu regere, Aur. Vict. Caes. 29; Dig. 27, 1, 6.

praesĭdĭālis, e, v. praesidalis.

praesĭdĭārĭus, a, um, adj. [praesidium].

  1. I. Lit.
      1. 1. In gen., that serves for defence or protection (not in Cic. or Cæs.): praesidiarii milites, garrison soldiers, Liv. 29, 8; cf.: dicti praesidiarii milites ante alios collocati qui erant, aut in alio loco praepositi, Fest. S. V. SVBSIDIVM, p. 306 Müll.: classis, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 86.
      2. 2. In partic., of or belonging to the governor of a province, gubernatorial (post-class.): togam praesidiariam accepit (al. praesidariam), Spart. Sev. 1.
    1. B. Subst.: praesĭdĭārĭum, ii, n., a garrison, Not. Tir. p. 56.
  2. II. Transf.: praesidarii malleoli, kept as a reserve in case the wine should fail, Col. 4, 15, 1: palmes, i. q. resex, id. 4, 21, 3.

praesĭdĭātus, v. praesidatus.