Lewis & Short

prae-lŏco, āvi, ātum, 1, v. a., to set or place before, to put first or foremost (postclass.): si pro trochaeo paenultimo spondeum praelocaveris, Mart. Cap. 5, § 522; Aug. Gen. ad Lit. 7, 17: consonans, Ter. Syll. p. 2390.