Lewis & Short

1. plāga, ae, f. [cf. plango], = πληγή, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134: (pueris) dant animos plagae, Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7: plagae et vulnera, Tac. G. 7.
      Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.
    2. B. In partic., a blow which wounds or injures; a stroke, cut, thrust; a wound (class.).
      1. 1. Absol.: plagis costae callent, Plaut. Ps. 1, 2, 4: quem irrigatum plagis pistori dabo, refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18: plagas pati, Ter. Eun. 2, 2, 13: plagas perferre, to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41: plagam accipere, id. Sest. 19, 44: plagam mortiferam infligere, to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20: plaga mediocris pestifera, id. Off. 1, 24, 84: verbera et plagas repraesentare, stripes and blows, Suet. Vit. 10: plagis confectus, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140: flagelli plaga livorem facit, Vulg. Ecclus. 28, 21: plagam curare, Cels. 5, 26, 24: suere, id. 5, 26, 23.
      2. 2. With gen.: scorpionum et canum plagas sanare, Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.
    3. C. Transf., a welt, scar, stripe: etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo, swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.
  2. II. Trop.
    1. A. A blow, stroke; an injury, misfortune (class.): illa plaga est injecta petitioni tuae maxima, that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48: sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc., makes a deep impression, id. Or. 68, 228: levior est plaga ab amico, quam a debitore, loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7: hac ille perculsus plaga non succubuit, blow, disaster, Nep. Eum. 5.
    2. B. A plague, pestilence, infection (late Lat.): leprae, Vulg. Lev. 13, 2; id. 2 Reg. 24, 25.
    3. C. An affliction, annoyance (late Lat.), Vulg. Deut. 7, 19: caecitatis, id. Tob. 2, 13.
    4. D. Slaughter, destruction (late Lat.): percussit eos plagā magnā, Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.

2. plăga, ae, f. [root πλακ- of Gr. πλακοῦς; cf. planca, plancus, plānus].

    1. A. A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869; syn.: regio, tractus, terra): aetheria, the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30: et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui, zones, Verg. A. 7, 226: ardens, the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136: ea plaga caeli, Just. 42, 3, 2: ad orientis plagam, Curt. 4, 37, 16: ad orientalem plagam, on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41: contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis, side, id. Judic. 7, 1 et saep.
    2. B. In partic., a region, district, canton (only in Liv.), Liv. 9, 41, 15.

3. plăga, ae, f. [root plek-; Gr. πλέκω, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex],

  1. I. a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).
    1. A. Lit.: canes compellunt in plagas lupum, Plaut. Poen. 3, 3, 35: tendere plagas, Cic. Off. 3, 17, 68: extricata densis Cerva plagis, Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768: nodosae, id. F. 6, 110: inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas), id. A. A. 3, 428: aut truditApros in obstantes plagas, Hor. Epod. 2, 32.
      Of the spider’s web: illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum, Plin. 11, 24, 28, § 82.
      Sing. (very rare): sic tutabulam tamquam plagam ponas, Cic. Off. 3, 17, 68.
    2. B. Trop., a snare, trap, toil (class.; syn. pedica): se impedire in plagas, Plaut. Mil. 4, 9, 11: se in plagas conicere, id. Trin. 2, 1, 11: quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt, Cic. Ac. 2, 48, 147: in illas tibi majores plagas incidendum est, id. Verr. 2, 5, 58, § 151: Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas, id. Fam. 12, 25, 4: speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus, Plaut. Mil. 3, 1, 14.
      Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.
  2. II. A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28: eburneis lectis et plagis sigillatis, id. ib. 378, 9: chlamydes, plagae, vela aurea, id. ib. 537, 23.