Lewis & Short

1. pīlo, no perf., ātum, 1, v. a., = πιλέω, qs. to ram down; hence, in gen., to thrust home (ante-class. and rare): hastam pilans prae pondere frangit, Host. ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121 (pilans id est figens, Serv.).
Hence, pīlātus, a, um, P. a., closepressed, thick, dense = densus, pressus.

  1. A. Lit.: pilatum (agmen), quod sine jumentis incedit, sed inter se densum est, quo facilius per iniquiora loca tramittatur, Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121: inde loci liquidas pilatasque aetheris oras Contemplor, Enn. ib. (firmas et stabiles significat et quasi pilis fultas, Serv.; cf. Enn. p. 155 Vahl.).
  2. B. Trop.: sententia praesto pectore pilata, Hostius ap. Serv. Verg. A. 12, 121 (id est fixa, Serv.).

2. pĭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [1. pilus].

  1. I. Neutr., to put forth hairs, to grow hairy: pilat pilos habere incipit, ahas pro detrahit pilos, a quo depilati, Paul. ex Fest. p. 204 Müll.: pilare dictum est, ut plumare, pilis vestiri, Non. 39, 25: corpus meum nunc pilare primum coepit, Afran. 39, 27; Nov. 39, 28.
  2. II. Act. (cf. ψιλόω).
    1. A. Lit., to deprive of hair, make bald, depilate: nates, Mart. 6, 56, 4: uxores, id. 12, 32, 33.
    2. B. Transf., to plunder, pillage (very rare, and not ante-Aug.; whereas compilare is class.): castra inimica, Amm. 31, 2, 8: villas, id. 31, 5, 8: pilati caesique, id. 14, 2, 3: malam parram pilavit, Petr. 43, 4 dub.