Lewis & Short

per-transĕo, īvi, īre, v. n., to go or pass through (post-Aug.).

  1. I. Lit.: cum viridis aspectus (smaragdi), non pertransit, Plin. 37, 5, 18, § 68: terram, Vulg. Gen. 12, 6 et saep.
  2. II. Transf.
      1. 1. To go or pass by (late Lat.; not in Sen. Ep. 4, 3), Hier. in Isa. 8, 26, v. 19: Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit, Vulg. Luc. 10, 32.
      2. 2. To pass away: donec pertranseat indignatio, Vulg. Isa. 26, 20.