Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

perspĭcābĭlis, e, adj. [perspicio], that may easily be seen, conspicuous (post-class.): urbs, Amm. 14, 8, 3; Aug. Ep. 32 ad Paul.

perspĭcācē, adv. [perspicio], sharp-sightedly, acutely: quam perspicace, Afran. ap. Non. 513, 19, and 515, 31 (Com. Rel. v. 59 Rib.).

perspĭcācĭtas, ātis, f. [perspicax], sharp-sightedness, discernment, discrimination: qui nullā perspicacitate, sine innocentium sontiumque differentiā, … damnarunt, Amm. 15, 3, 2; cf.: perspicacitas, τὸ συνοπτικόν, Gloss. Lab.

perspĭcācĭter, adv., v. perspicax fin.

perspĭcax, ācis, adj. [perspicio], sharp -sighted, penetrating, acute, perspicacious: perspicax prudentia, old poet ap. Cic. Off. 3, 26, 98: homo (with astutus), Ter. Heaut. 5, 1, 1: ad aliquam rem, id. ib. 2, 3, 129: sequemur et id, quod acutum et perspicax naturā est, Cic. Off. 1, 28, 100: ales oculis perspicax, unguibus pertinax, App. de Deo Soc. p. 108 Hildebr.; cf. id. Mag. 53: homo perspicacior Lynceo vel Argo et oculus totus, App. M. 2, p. 124, 38.
Adv.: perspĭcācĭter, acutely, sharp-sightedly, Amm. 26, 6, 1; 29, 1, 38.
Comp.: perspicacius, Consol. Phil. 3 Boëth.; id. Metr. 11, 5.

perspĭcĭbĭlis, e, adj. [perspicio], that may be clearly seen, bright: solis splendor, Vitr. 9, 1, 11.

perspĭcĭentĭa, ae, f. [perspicio], a full perception or knowledge of a thing: veri, Cic. Off. 1, 5, 15.

perspĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a., to look or see through, to look into, look at.

  1. I. Lit.: quo non modo non intrari, sed ne perspici quidem posset, Caes. B. G. 2, 17: eas (epistulas) ego oportet perspiciam, corrigam: tum denique edentur, to look through, read through, Cic. Att. 16, 5, 5: ut prae densitate arborum perspici caelum vix posset, to look at the sky, Liv. 40, 22.
    1. B. Transf., to look closely at, to view, examine, inspect: domum, Cic. Fam. 5, 6, 3: villam, id. Mil. 20, 54: operis perspiciendi causā venire, Caes. B. G. 7, 44: minimis id granis constat, ut vix perspici quaedam possint, are scarcely visible, Plin. 17, 10, 14, § 71.
      With a rel.-clause: perspicito prius, quid intus agatur, Plaut. Cas. 3, 6, 24.
      Neutr.: in legem, Vulg. Jacob. 1, 25.
  2. II. Trop., to perceive, note, observe, explore, prove, ascertain, etc.: res gestas funditus, Lucr. 1, 478: cum se ipse perspexerit, Cic. Leg. 1, 22, 59: sed tu perspice rem et pertenta, id. Q. Fr. 1, 4, 5; cf. id. de Or. 2, 78, 318: hoc, quaeso, perspicite atque cognoscite, id. Agr. 2, 35, 95: aliquid conjecturā, to guess, id. Imp. Pomp. 9, 26: cujus virtutem hostes, misericordiam victi, fidem ceteri perspexerunt, id. Verr. 2, 2, 2, § 4: nollem accidisset tempus, in quo perspicere posses, quanti te facerem, id. Fam. 3, 10, 2: quidam saepe in parvā pecuniā perspiciuntur, quam sint leves, id. Lael. 17, 63: perpaucos, quorum in se fidem perspexerat, relinquere in Galliā decrevit, Caes. B. G. 5, 5: videbitis et non perspicietis, Vulg. Act. 28, 26.
    With object-clause: perspicio nihili meam vos facere gratiam, Plaut. Curc. 1, 2, 68; cf. Cic. Fam. 1, 2, 2: perspiciebant enim in Hortensii sententiam multis partibus plures ituros, id. ib. 1, 2, 2.
    Pass. with nom. and inf., Cic. Fam. 1, 7, 3.
    Hence, perspectus, a, um, P. a., clearly perceived, evident, well known: ars rebus cognitis penitusque perspectis continetur, Cic. de Or. 1, 20, 92; cf. id. ib. 1, 23, 108; id. Fam. 1, 7, 2: virtus alicujus experta atque perspecta, id. Balb. 6, 16: benevolentia mihi perspectissima, id. Att. 3, 15.
    Adv.: per-spectē, intelligently, sensibly: ut docte et perspecte sapit, Plaut. Mil. 3, 1, 162.

perspĭcŭē, adv., v. perspicuus fin.

perspĭcŭĭtas, ātis, f. [perspicuus], transparency, clearness.

  1. I. Lit.: vitrea perspicuitas, Plin. 37, 10, 54, § 141; 37, 5, 20, § 79.
  2. II. Trop., evidentness, clearness, perspicuity: nihil est clarius ἐναργεία, perspicuitatem, aut evidentiam nos, si placet, nominemus, Cic. Ac. 2, 6, 17: perspicuitas argumentatione elevatur, id. N. D. 3, 4, 9: perspicuitas in verbis praecipuam habet proprietatem, Quint. 8, 2, 1.

perspĭcŭus, a, um, adj. [perspicio], transparent, clear (syn. tralucidus).

  1. I. Lit.: aquae, Ov. M. 5, 588: sal, Plin. 31, 7, 39, § 79: calix, Mart. 4, 86, 2: gemma, id. 8, 68, 5: nives, i.e. crystals, Stat. S. 3, 3, 94.
  2. II. Trop., evident, clear, manifest, perspicuous (very freq. and class.; syn. evidens): quasi vero hoc perspicuum sit constetque inter omnes, Cic. N. D. 3, 4, 11: quid potest esse tam apertum, tamque perspicuum, id. ib. 2, 2, 4; id. Rosc. Am. 7, 18: adultera tenui veste perspicua, known by, Sen. Contr. 2, 15 fin.: perspicuum est, quod, etc., Vulg. Gen. 26, 9.
    Hence, adv.: per-spĭcŭē, evidently, clearly, manifestly, perspicuously: plane et perspicue expedire aliquid, Cic. Fin. 3, 5, 19: aperte et perspicue, id. Verr. 1, 7, 20: perspicue falsa, id. Cael. 11, 26: dilucide atque perspicue, Plin. 18, 28, 68, § 274.

per-spīro, āre, v. n.

  1. I. To breathe everywhere, Cato, R. R. 157.
  2. II. To blow constantly: venti perspirantes, Plin. 2, 45, 45, § 116.