Lewis & Short

per-mētĭor, mensus, 4, v. dep. a., to measure through, measure out, measure (class.).

  1. I. Lit.: solis magnitudinem, quasi decempedā, Cic. Ac. 2, 41, 126.
  2. II. Transf., to travel through, traverse: (lupus femina) campos celeri passu permensa, Enn. ap. Non. 378, 18 (Ann. v. 74 Vahl.); so id. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 443 ib.): ad vos permensu’st viam, came over, Plaut. Truc. 2, 2, 49: Siciliae oras errabundus permetiens, Consol. ad Polyb. 36: classibus aequor, Verg. A. 3, 157: aëra, Lucr. 6, 1142: iter, Stat. S. 1, 2, 202: secula, to live through, Mart. 9, 30, 1.
    Hence, part. perf.: per-mensus, a, um, in pass. signif., measured out: permensum et perlibratum opus, Col. 3, 13 fin.: permenso tempore lucis, Tib. 3, 3, 9; App. M. 8, p. 209, 40: gradatim permensis honoribus, id. ib. 10, p. 247, 25.