No entries found. Showing closest matches:
permĕābĭlis, e, adj. [permeo], that can be passed through, passable: latitudo, Sol. 47.
permĕātor, ōris, m. [permeo], he that passes through, Tert. Apol. 21.
permĕātus, ūs, m. [permeo], the passage through: sucus permeatus suavis, Plin. 20, 21, 84, § 228.
per-mĕdĭŏcris, e, adj., very moderate: motus, Cic. de Or. 1, 51, 220.
per-mĕdĭtātus, a, um, adj., well prepared, well trained, Plaut. Ep. 3, 2, 39.
per-mensĭo, ōnis, f. [permetior], a measuring out: terrae, geometry, Mart. Cap. 7, § 725.
permensus, a, um, Part., from permetior.
per-mĕo, āvi, ātum, 1, v. a., to go or pass through, to cross, traverse.
- I. Lit.: Euphrates mediam Babylonem permeans, Plin. 5, 26, 21, § 90: Alpheus in eā insulā sub ima maria permeat, id. 31, 5, 30, § 55: in quos (barbaros) saxa et hastae longius permeabant, quam ut contrario sagittarum icto adaequarentur, traversed too much space, i. e. went too far in reaching them, etc., Tac. A. 15, 9: Ister permeat orbem, Luc. 2, 418: dum littera nostra Tot maria ac terras permeat, Ov. P. 4, 11, 16: permeato amne, Amm. 21, 13, 2.
Impers. pass.: iter, quo ab usque Pontico mari in Galliam permeatur, Aur. Vict. Caes. 13.
- B. Transf., to go forward, go on: naviter et sine ullis concessationibus, Col. 11, 1, 16.
- II. Trop., to penetrate, pervade: quod quaedam animalis intellegentia per omnia ea permeet et transeat, Cic. Ac. 2, 37, 119.
* per-mĕrĕo, ŭi, 2, v. n., to go through service, to serve out as a soldier, Stat. S. 1, 4, 74.
Permessus, i, m., = Περμησσός, a river in Bœotia sacred to Apollo and the Muses, which rises in Mount Helicon and flows into the Copaic lake, Verg. E. 6, 64.
Hence,
- A. Permessis, ĭdis or ĭdos, adj. f., Permessian, Mart. 1, 77, 11; 8, 70, 3.
- B. Permessĭus, a, um, adj., Permessian: fons, Claud. Laud. Seren. 8.
per-mētĭor, mensus, 4, v. dep. a., to measure through, measure out, measure (class.).
- I. Lit.: solis magnitudinem, quasi decempedā, Cic. Ac. 2, 41, 126.
- II. Transf., to travel through, traverse: (lupus femina) campos celeri passu permensa, Enn. ap. Non. 378, 18 (Ann. v. 74 Vahl.); so id. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 443 ib.): ad vos permensu’st viam, came over, Plaut. Truc. 2, 2, 49: Siciliae oras errabundus permetiens, Consol. ad Polyb. 36: classibus aequor, Verg. A. 3, 157: aëra, Lucr. 6, 1142: iter, Stat. S. 1, 2, 202: secula, to live through, Mart. 9, 30, 1.
Hence, part. perf.: per-mensus, a, um, in pass. signif., measured out: permensum et perlibratum opus, Col. 3, 13 fin.: permenso tempore lucis, Tib. 3, 3, 9; App. M. 8, p. 209, 40: gradatim permensis honoribus, id. ib. 10, p. 247, 25.
(per-mĕtŭens, a false read. for praemetuens, Verg. A. 2, 573.)