Lewis & Short

paucŭlus, a, um, adj. dim. [id.], very few, very little (mostly ante- and postclass., and commonly in plur.): inter pauculos amicos, Cato ap. Front. Ep. ad Anton. 1, 2: mane, paucula etiam sciscitare prius volo, Plaut. Merc. 2, 3, 52: volo te verbis pauculis, id. Ep. 3, 4, 28: loquitor paucula, Ter. Heaut. 4, 6, 24: in diebus pauculis, Plaut. Truc. 2, 8, 13: ut ibi pauculos dies esset, Cic. Att. 5, 21, 6: quare dereliquisti pauculas oves istas? Vulg. 1 Reg. 17, 28.
In sing.: post pauculum tempus, App. M. 11, p. 272, 3.