Lewis & Short

nullus, a, um, (gen. m. nulli, Plaut. Ps. 4, 7, 99 Ritschl; Ter. And. 3, 5, 2; Cic. Rosc. Com. 16, 48; gen. f. nullae, Plaut. Mil. 3, 1, 207; v. Ritschl ad h. l.; dat. m. nullo, Caes. B. G. 6, 13; dat. f. nullae, Prop. 1, 20, 35; and cf. Cato ap. Prisc. p. 694 P.; Caecil. ib. p. 678; gen. usu. nullīus, but nullĭus, Lucr. 1, 224; 926; 4, 1; Hor. Epod. 16, 61; id. Ep. 1, 1, 14), adj. [ne-ullus], not any, none, no.

  1. I. In gen.: semita nulla. Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 44 Vahl.): nulla videbatur aptior persona, Cic. Lael. 1, 4: praecepta, id. Off. 1, 37, 132: lites, id. de Or. 1, 26, 118: elephanto beluarum nulla prudentior, id. N. D. 1, 35, 97: nullo pacto, id. Mur. 13, 28: nullo certo ordine, Caes. B. G. 2, 11: nullo discrimine, Verg. A. 1, 574: aliter sine populi jussu nulli earum rerum consuli jus est, no consul has the right, Sall. C. 29, 3 (al. nullius): nulla verius quam ubi ea cogitentur, hostium castra esse, Liv. 22, 53, 8 Weissenb. (al. nullo): nullum meum minimum dictum, not the slightest word on my part, id. Fam. 1, 9, 21: nullusdum, none as yet: nulladum via, Liv. 5, 34; 29, 11: nulli rei esse, to be good for nothing: nequam hominem dixerunt nulli rei, neque frugis bonae, Gell. 7, 11, 1; 13, 30, 3: nullius partis esse, on neither side, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 2.
    1. B. Subst.: nullus, ī̆us, m., for nemo, no one, nobody (rare in Cic.): Pi. Qui scire possum? Chry. Nullus plus, Plaut. Bacch. 2, 2, 12: sunt nulli, Cic. Off. 1, 37, 132: ut nullo egeat, id. Lael. 9, 30: ego quidem nulli vestrum deero, Liv. 6, 18, 8: nulli ea placere sententia, id. 37, 15, 1: ab nullo repetere beneficia, Sall. J. 96, 2: aut nullo aut quam paucissimis praesentibus, id. ib. 109, 1: nullo poscente, Verg. G. 1, 128: nullo hostium sustinente novum ac velut infernum aspectum, Tac. G. 43: a nullo ante nos prodita, Plin. 18, 28, 69, § 279: nullus denique tam abjectae condicionis fuit, cujus, etc., Suet. Calig. 35: hoc nullus nisi arte assequi potest, Quint. 8 prooem. § 16: nulli non parta libertas est, Curt. 5, 8, 14.
      Fem.: nulla, ī̆us, Plaut. Aul. 3, 5, 24; Ter. Heaut. 5, 3, 20; Prop. 2, 3, 1; 3, 24 (31), 41; Ov. R. Am. 747; Just. 28, 4, 4.
      In plur. (rare): nam, reor, nullis, si vita longior daretur, posset esse jucundior, Cic. Tusc. 1, 39, 93: nullis adversus Romanos auxilia denegabant, Hirt. B. G. 8, 45, 1: nullis defendentibus, Nep. Them. 4, 1: nullis magis opus esse magistris vivendi quam plerisque qui, etc., Lact. 3, 15, 10; Verg. G. 2, 10; Sen. Ep. 73, 1; Tac. A. 2, 77 fin.; id. H. 2, 20: nulli duo, not two, no two: nullas duas in tot milibus hominum indiscretas effigies exsistere, Plin. 7, 1, 1, § 8; so, ita fit, ut nulli duo concinant, id. 3, 1, 3, § 16: nullus alter, nullus unus, no other, no one: scelestiorem nullum illuxere alterum, Plaut. Bacch. 2, 3, 22: nullā re unā magis oratorem commendari, quam, etc., Cic. Brut. 59, 216; cf.: ut unum signum Byzantii ex maximo numero nullum haberent, id. Prov. Cons. 4, 7: nullus non, every: nullā rerum suarum non relictā inter hostes, Liv. 8, 26: nullo non se die extulit, Sen. Ep. 12, 8; Suet. Caes. 76: non nullus; v. nonnullus.
      In the neutr., nul-lum, nullī̆us, nothing (rare for nihil): Grai praeter laudem nullius avari, Hor. A. P. 324: nullius acrior custos, quam libertatis fuit, Flor. 1, 26: nullo sibi relicto praeter querelas, etc., Amm. 14, 1, 4: nullum magnum quod extremum est, Sen. Ep. 4, 3: nullo magis studia, quam spe gaudent, Quint. 2, 4, 43.
      Abl. nullo, for nullā re (post-Aug.): nullo magis exterritus est quam quod, etc., Tac. A. 3, 15: nullo magis Caesarem Augustum demeruit, Sen. Ben. 2, 25, 1: deus nullo magis hominem separavit a ceteris animalibus quam dicendi facultate, Quint. 2, 16, 12; 2, 4, 13; 5, 14, 14.
    2. C. (Mostly conversational.) Nullus, = non, not, not at all: at tu edepol nullus creduas, Plaut. Trin. 3, 1, 5; id. Rud. 4, 4, 91: is nullus venit, id. As. 2, 4, 2: memini, tametsi nullus moneas, Ter. Eun. 2, 1, 10; id. Hec. 1, 2, 3 (cf. II. C. infra): Philotimus non modo nullus venit, sed, etc., Cic. Att. 11, 24, 4: Sextus ab armis nullus discedit, id. ib. 15, 22; cf. id. ib. 15, 29, 1: nolite arbitrari, me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore, id. Sen. 22, 79: hereditas quae nulla debetur, id. Verr. 2, 2, 17, § 44; id. Rosc. Am. 44, 128.
  2. II. In partic.
    1. A. Of no account or moment, insignificant, trifling: igitur tu Titias et Appuleias leges nullas putas? Cic. Leg. 2, 6, 14: nullum vero id quidem argumentum est, id. Tusc. 2, 5, 13: sed vides nullam esse rem publicam, nullum senatum, etc., id. Q. Fr. 3, 4, 1; Nep. Phoc. 1, 2: in his tam parvis atque tam nullis, Plin. 11, 2, 2, § 2: alia fuere, quae illos magnos fecere, quae nobis nulla sunt, Sall. C. 52, 21.
    2. B. Null, of no value: ut sine his studiis vitam nullam esse ducamus, Cic. de Or. 2, 5, 20; Luc. 1, 589.
    3. C. Nullus sum, I am lost, undone, it’s all over with me (ante-class.): si id factum est, ecce me nullum senem, Plaut. Cas. 2, 4, 26; cf. id. Most. 2, 1, 41; id. Merc. 1, 2, 52; 104: nullu’s, Geta, nisi, etc., Ter. Phorm. 1, 4, 1; cf. id. And. 3, 4, 20.