Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

nŏvēnārĭus, a, um, adj. [novem], consisting of nine: numerus, Varr. L. L. 9, § 86 Müll.: natura, id. ib.; cf. Macr. Somn. Scip. 2, 2; Aus. Idyll. 11: sulcus, three feet in breadth and three in depth, Plin. 17, 11, 15, § 77.

nŏven-dĕcim and nŏvemdĕcim, num. adj. card. [novem-decem], nineteen: centum septemdecim milia trecenta novemdecim, Liv. 3, 24 fin.: cum annos novendecim haberet, id. Epit. 18 Weissenb.; v. Drak. ad loc.

nŏvendĭal, ālis, v. novendialis, II.

nŏvendĭālis, e, adj. [novem-dies], nine-day, of nine days.

  1. I. That lasts nine days, a nine-days’ festival, which was solemnized on the occasion of a prodigy announcing misfortune (esp. a shower of stones): novendiale sacrum, Liv. 1, 31; 21, 62; 23, 31; 25, 7; 26, 23; 27, 37 et saep.: sacrificium, id. 38, 36, 4: novendiales feriae, Cic. Q. Fr. 3, 5, 1; cf.: novendiales feriae a numero dierum sunt dictae, Paul. ex Fest. p. 176 Müll.
  2. II. That takes place on the ninth day; of offerings and feasts for the dead, which were celebrated on the ninth day after the funeral: novendiale dicitur sacrificium quod mortuo fit nonā die quā sepultus est, Porphyr. ad Hor. Epod. 17, 49; cf.: novendialia, ἔννατα ἐπί νεκροῦ ἀγόμενα, Gloss. Philox.; cf. also Serv. Verg. A. 5, 64.
    These solemnities were also called, subst., nŏvendĭal, is, n.: nescio utrum inveniatur, alicui sanctorum in Scripturis celebratum esse luctum novem dies, quod apud Latinos novendial appellant, Aug. Quaest. in Heptat. 1 Quaest. 172: novendialis cena, the funeral banquet held on the ninth day, Tac. A. 6, 5: Novendiales pulveres ( = recentes), Hor. Epod. 17, 48; v. Orell. ad h. 1.
    Prov.: exstincto populo etiam novendialis tarde venit, said of one who brings assistance when too late, Ps.-Quint. Decl. 12, 23.

nŏvennis, e, adj. [novem-annus], of nine years (post-class.): filius, Lact. Mort. Persec. 20, 4.

Nŏvensĭdes or Nŏvensĭles, dii, ĭum, m. [novus-insideo], the new gods (those received from abroad, in opp. to indigetes, the native gods): Feronia, Minerva, Novensides a Sabinis, Varr. L. L. 5, § 74 Müll. N. cr.; cf., respecting the form with d, Mar. Victorin. p. 2470 P.: Cincius numina peregrina novitate ex ipsā appellata pronuntiat, Arn. 3, 38 Orell.; cf. id. 3, 39 fin.: Jane, Juppiter, Mars pater, Quirine, Bellona, Lares, Divi Novensiles, Dii Indigetes, etc., a form of prayer in Liv. 8, 9, 6; cf. Mart. Cap. 1, § 46.

nŏvēnus, a, um, num. adj. distr. [novem], nine each, nine: ut virgines ter novenae per urbem euntes carmen canerent, Liv. 27, 37: terga novena boūm, Ov. M. 12, 97: novenorum conceptu dierum, Plin. 3, 5, 9, § 53; in sing., Stat. S. 1, 2, 4.