Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

neu, adv., v. neve.

neuras (nevras), ădis, f., = νευράς,

  1. I. The plant manicon, which excites the nerves, Plin. 21, 31, 105, § 179.
  2. II. A plant, called also poterion: poterion, aut ut alii vocant, phrynion, vel nevras, Plin. 27, 12, 97, § 122.

Neuri (Neuroe), ōrum, m., = Νευροί, a people in European Scythia regarded as magicians, Mel. 2, 1, 7 and 13; Plin. 4, 12, 26, § 88; Mart. Cap. 6, § 663; Amm. 31, 2, 14.
In sing. (collect.): et raptor agrorum Neurus, Val. Fl. 6, 121; Sid. Carm. 5, 481; 7, 324.

neurĭcus, v. 1. nervicus.

neurŏbăta or -es, ae, m., = νευροβάτης, one who dances on a thin cord, a cord-dancer (diff. from funambulus, one who dances on a stout rope): nam et neurobaten exhibuit, Vop. Car. 19, 2; Firm. Math. 8, 17.

neurŏīdes, n., = νευροειδές, a kind of wild beet, Plin. 20, 8, 28, § 72.

neurospaston, i, n., = νευρόσπαστον, a figure set in motion by strings, a puppet, marionette, Gell. 14, 1, 23 (by others written as Greek).

neurospastos, i, f., = νευρόσπαστος, the wild-brier, dog-rose, Plin. 24, 14, 74, § 121.

neuter, tra, trum

    (
  1. I. gen. neutri, Varr. L. L. 9, § 62, acc. to the MSS.; cf. §§ 55 and 58; Aus. Ep. 50; and by grammarians always in the phrase neutri generis, of the neuter gender, Charis. 13 P.; Diom. 277 P. al.; Serv. Verg. A. 1, 449; dat. sing. neutrae, acc. to Prisc. p. 678.
    Collat. form, NECVTER, Inscr. Orell. 4859), adj. [ne-uter], neither the one nor the other, neither of two: ut neutri illorum quisquam esset me carior, Cic. Att. 7, 1, 2: in neutram partem moveri, id. Ac. 2, 42, 130; id. Off. 2, 6, 20: debemus neutrum eorum contra alium juvare, Caes. B. C. 1, 35, 5: quid bonum sit, quid malum, quid neutrum, Cic. Div. 2, 4, 10; Ov. M. 4, 378: ita fiet ut neutra lingua alteri officiat, Quint. 1, 1, 14.
    Repeated: neuter neutri invidet, Plaut. Stich. 5, 4, 49.
    With verb in plur.: ut caveres, neuter ad me iretis cum querimoniā, Plaut. Men. 5, 2, 34: quia neuter consulum potuerant bello abesse, Liv. 9, 44, 2.
          1. (β) In plur.: in quo neutrorum contemnenda est sententia, Cic. Off. 1, 21, 70: neutri alteros primo cernebant, Liv. 21, 46, 4: ita neutris cura posteritatis, Tac. H. 1, 1: in neutris partibus esse, Sen. Ira, 2, 23: neutris quicquam hostile facientibus, Just. 6, 7, 1.
  2. II. In partic., in gram.: neutra nomina, of the neuter gender: neutra (nomina or verba), which are neither active nor passive, middle, Cic. Tusc. 4, 12, 28; id. Or. 46, 155; Gell. 1, 7, 15 et saep.
    Hence,
    1. A. Adv.: ‡ neutrē, neutrally; in neither way: neutre, οὐδετέρως, Gloss. Philox.
    2. B. neutrō, adv., to neither one side nor the other; to neither side, neither way: neutro inclinatā spe, Liv. 5, 26 fin.: neutro inclinaverat fortuna, Tac. H. 3, 23: si neutro litis condicio praeponderet, Quint. 7, 2, 39.

ne-utĭquam (mostly ante-class.; not in Cæs., Quint., Plin., Suet.; very rare in Cic. and Liv.; v. Hand, Turs. 3, p. 182 sq.; by Enn., Plaut., and Ter. written as two words, ne ŭtiquam), adv., by no means, in nowise; not altogether, not exactly, not quite: mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52 (Trag. v. 56 Vahl.); Ter. Hec. 3, 3, 43: id ne utiquam mihi placet, Plaut. Capt. 3, 4, 54: indissolubiles vos quidem esse potestis, neutiquam tamen dissolvemini, Cic. Tim. 11; id. Att. 6, 9, 3; id. Sen. 12, 42; Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6: dictatori neutiquam placebat, Liv. 7, 12, 11: specimen neutiquam volgatae laudis, id. 4, 27, 10.

ne-utĭquē, adv., by no means (postclass.), Cod. Th. 15, 2, 3.

neutrālis, e, adj. [neuter], in gram., of the gender of substantives, neuter: positio, Quint. 1, 4, 24: nomina, id. 1, 5, 54 et saep.
Hence, adv.: neutrālĭter, as a neuter; Gellius fora navium neutraliter dixit, Charis. p. 55 P.

neutrē, neutrō, adv., v. neuter fin.

neutrŭbi, adv. [neuter-ubi].

  1. * I. In neither place, Plaut. Aul. 2, 2, 56.
  2. II. Neither way: neutrubi proelio inclinato, Amm. 19, 2, 13; 24, 2, 14.

nē-ve or neu, adv., introduces a negative clause containing a purpose, command, or prohibition, esp. after ut, ne, etc., and not, nor, and that not, and lest: utinam ne in nemore, etc. … neve inde, etc., Enn. ap. Auct. Her. 2, 22, 34 (Trag. v. 282 Vahl.): caveto ne quam materiam doles, neu caedas, neu tangas, nisi siccam, neu gelidam, neu rorulentam, Cato, R. R. 37; Cic. Q. Fr. 1, 1, 1: ut eam ne quis nobis minuat, neve vivus, neve mortuus, neither … nor, id. Leg. 2, 27, 67: cohortatus est, uti suae pristinae virtutis memoriam retinerent, neu perturbarentur animo, and that not, Caes. B. G. 2, 21: ut earum rerum vis minueretur, neu ponti nocerent, id. ib. 4, 17 fin.
So after a subj. alone: ipse modo Aeneasadveniat, voltus neve exhorrescat amicos, Verg. A. 7, 263: hic ames dici pater atque princeps, Neu sinas Medos equitare inultos, Hor. C. 1, 2, 50.
After an imper., Verg. G. 2, 37; Ov. Tr. 1, 5, 37.