Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

nĕcessĭtas, ātis (gen. plur. -ātium, Caes. B. G. 7, 89, 1), f. [necesse], unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency.

  1. I. Lit.: hinc exsistit illa fatalis necessitas, quam εἱμαρμένην dicitis, ut, quidquid accidat, id ex aeternā veritate, causarumque continuatione fluxisse dicatis, Cic. N. D. 1, 20, 55: ut, etiam si naturā tales (i. e. feroces) non sint, necessitate esse coguntur, by the compulsion of circumstances, id. Fam. 4, 9, 3: tempori cedere, id est necessitati parere, semper sapientis est habitum, id. ib. 4, 9, 2: veniam necessitati dare, id. Off. 2, 16, 56: necessitatem alicui afferre, id. Phil. 10, 1, 2. necessitas mihi obvenit alicujus rei, id. Off. 2, 21, 74: ex necessitate aliquid facere, Tac. H. 3, 62: ac nescio an majores necessitates vobis, quam captivis vestris, fortuna circumdederit, Liv. 21, 43: extrema necessitas, i. e. death, Sall. H. 1, 41, 15 Dietsch; Tac. A. 15, 61; id. H. 1, 72: necessitate me, mala ut fiam, facis, Plaut. Pers. 3, 1, 54.
    Prov.: facere de necessitate virtutem, to make a virtue of necessity, Hier. in Ruf. 3, n. 2; id. Ep. 54, n. 6: quam cum pecuniam profudisset, et sibi nihil non modo ad cupiditates suas, sed ne ad necessitatem quidem reliquisset, Cic. Clu. 25, 68.
  2. II. Transf.
    1. A. Fate, destiny, a law of nature: signorum ortus et obitusquadam ex necessitate semper eodem modo fiunt, Cic. Inv. 1, 34, 59: humana consilia divina necessitate esse superata, id. Lig. 6, 17: ut vita, quae necessitati deberetur, id. Sest. 21, 47: ut id fatum vim necessitatis adferret, id. Fat. 17, 39: et vis omnium rerum, id. ib. 20, 48: fati, Liv. 1, 42.
    2. B. In plur. concr., necessaries, necessary things, necessary expenses: reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas, quibus actio vitae continetur, Cic. Off. 1, 5, 17: vitae necessitatibus servire, id. Div. 1, 49, 110: suarum necessitatum causa, wants, interests, Caes. B. G. 7, 89: publicae necessitates, Liv. 23, 48, 10: necessitates ac largitiones, Tac. A. 1, 11.
    3. C. Necessity, need, want (mostly post-Aug.): famem et ceteras necessitates tantopere tolerabant, ut, etc., Suet. Caes. 68; id. Tib. 47: quod pro honore acceptum etiam necessitatibus subvenit, Tac. G. 15: neque enim necessitatibus tantummodo nostris provisum est, usque in delicias amamur, Sen. Ben. 4, 5, 1; cf.: sustinere necessitates aliorum, Liv. 6, 15, 9.
    4. D. For necessitudo, connection, relationship, friendship: si nostram necessitatem familiaritatemque violāsset, Cic. Sull. 1, 2: magnam necessitatem possidet paternus maternusque sanguis, bond of affection, intimacy, id. Rosc. Am. 24, 66: equidem mihi videor pro nostrā necessitate non labore defuisse, Caes. ap. Gell. 13, 3, 5 (cited ap. Non. 354, 11).
    5. E. Personified: Necessitas, the goddess of necessity, the Gr. Ἀνάγκη: te semper anteit saeva Necessitas, Hor. C. 1, 35, 17; cf. Macr. S. 1, 19; and v. clavus.

nĕcessĭtūdo, ĭnis, f. [necesse], necessity, inevitableness, want, need, distress.

  1. I. Lit. (in Cic. less freq. than necessitas; in gen. more antiquated; cf. Gell. 13, 3, 3): calamitatis necessitudine inductus, Sisenn. ap. Non. 354, 6: puto hanc esse necessitudinem, cui nullā vi resisti potest: quae neque mutari neque leniri potest, Cic. Inv. 2, 57, 170; cf. the context: an necessitudine, quod alio modo agi non possit, id. ib. 2, 20, 61; 2, 57, 171: neve eam necessitudinem imponatis, ut, etc., Sall. C. 33, 5: non eadem nobis et illis necessitudo impendet, id. ib. 58, 5: necessitudinem alicui facere, Tac. A. 3, 64: miserrima, Vell. 2, 50, 2.
  2. II. Transf., a close connection, in which one person stands to another as relative or friend, relationship, friendship, intimacy, bond, etc.: plerique grammaticorum asseverant, necessitudinem et necessitatem longe differre, ideo, quod necessitas sit vis quaedam premens et cogens: necessitudo autem dicatur jus quoddam et vinculum religiosae conjunctionis idque unum solitarium significet, Gell. 13, 3, 1: nomina necessitudinum mutare, Cic. Clu. 70, 199: sancta necessitudinum nomina, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 2: liberorum necessitudo, Cic. Fam. 13, 10, 1: etiam antea Jugurthae filia Bocchi nupserat. Verum ea necessitudo apud Numidas Maurosque levis ducitur, Sall. J. 80, 6: in amicitiae conjunctionisque necessitudine, Cic. Lael. 20, 71; cf.: sunt mihi cum illo omnes amicitiae necessitudines, id. Sest. 17, 39: necessitudo et affinitas, id. Quint. 4, 13: summā necessitudine et summā conjunctione adductus, id. Fam. 13, 27, 2: bonos viros ad tuam necessitudinem adjungere, id. ib. 13, 11, 2: cum accusatore tuo satis justam causam conjungendae necessitudinis putant, quod, etc., id. Verr. 2, 4, 65, § 145: necessitudinem sancte colere, id. Fam. 13, 19, 1: familiaritatis necessitudinisque oblitus, id. Mur. 3, 7: caput illud est ut Lysonemrecipias in necessitudinem tuam, id. Fam. 13, 19, 3; cf. id. ib. 13, 12, 1; 9, 13, 3.
      1. 2. Trop., a necessary connection: numerus autemneque habebat aliquam necessitudinem aut cognationem cum oratione, Cic. Or. 56, 186.
    1. B. Concr.: necessitudines, persons with whom one is closely connected, relatives, connections, friends (post-Aug.): petiit, ut sibi permitteretur revisere necessitudines, i. e. mother and children, Suet. Tib. 11 fin.: remisit tamen hosti judicato necessitudines amicosque omnes, id. Aug. 17; id. Tib. 50; Tac. H. 3, 59 fin.: crederes Alexandrum inter suas necessitudines flere, Curt. 4, 10, 12: relictis obsidum loco necessitudinibus suis, Amm. 15, 5, 6.