Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

nausĕa or nausĭa, ae, f., = ναυσία, sea-sickness.

  1. I. Lit.: ne nauseae molestiam suscipias aeger, Cic. Fam. 16, 11, 1: navigavimus sine timore et nauseā, id. Att. 5, 13, 1: nauseā pressus, Cels. 1, 3.
  2. II. Transf., in gen., sickness, nausea; vomiting (syn. fastidium): nausea segnis, quae bilem movet nec effundit, Sen. Ep. 53, 3: cruditates, quae nauseam faciunt, Plin. 26, 11, 69, § 112: elaeomeli non sine nauseā alvum solvit, id. 23, 4, 50, § 96: nauseam fluentem coërcere. Hor. Epod. 9, 35: ubi libido veniet nauseae, Cato, R. R. 156.
    1. B. Trop., a qualm, nausea: cotidianam refice nauseam nummis. Audire gratis, Afer, ista non possum, Mart. 4, 37, 9.

Nausĭcăa, ae, and Nausĭcăē, ēs, f., = Ναυσικάα, the daughter of Atcinoüs, king of the Phæacians: virgo Nausicaa, Gell. 9, 9, 14; cf. Aus. Per. Odyss. 6; Hyg. Fab. 125 sq.: Nausicaë patrii horti, Mart. 12, 31, 9.

Nausĭphănes, is, m., = Ναυσιφάνης, a Grecian philosopher of Teos, instructor of Epicurus, Cic. N. D. 1, 26, 33.

Nausĭphŏus, i, m., the son of Ulysses by Circe, Hyg. Fab. 125.

Nausistrăta, ae, f., name of a woman, Ter. Phorm. 5, 7, 94 et passim.