multātĭo (mulct-), ōnis, f. [2. multo], a penalty, amercement, fine in any thing (class.): misera est multatio bonorum, Cic. Rab. Perd. 5, 16: multatio non nisi ovium boumque impendio dicebatur, Plin. 18, 3, 3, § 11: AEDILIS MVLTATIO, Inscr. Orell. 2488.