Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

mŭlĭer, ĕris, f. [mollior, comp. of mollis, q. v.], a woman, a female, whether married or not.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen., Plaut. Poen. 1, 2, 36: mulieres omnes propter infirmitatem consilii, majores in tutorum potestate esse voluerunt, Cic. Mur. 12, 27; of a virgin, id. Verr. 2, 1, 25, § 64: mulieres omnes dicuntur, quaecumque sexūs feminini sunt, Dig. 34, 2, 26: nil non permittit mulier sibi, Juv. 6, 457.
    2. B. In partic., a wife, opp. to a maid: ecqua virgo sit aut mulier digna, etc., Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63: Cicero objurgantibus, quod sexagenarius Publiliam virginem duxisset, "cras mulier erit" inquit, Quint. 6, 3, 75: si virgo fuit primo, postea mulier, Lact. 1, 17, 8 al.: pudica mulier, Hor. Epod. 2, 39; Suet. Vit. 2; Inscr Orell. 4661.
  2. II. Transf., as a term of reproach, a woman, i. e. a coward, poltroon: non me arbitratur militem, sed mulierem, Plaut. Bacch. 4, 8, 4.

mŭlĭĕrārĭus, a, um, adj. [mulier], of or belonging to a woman (mostly postclass.).

  1. I. Adj.: manus, the band sent by Clodia, Cic Cael. 28, 66: voluptas, Auct. ap. Trebell. Trig. Tyrann. 6, 7.
  2. II. Subst.: mŭlĭĕrārĭus, ii, m., a lover of women, Cat. 25, 5 (dub.; al munerarios), Capitol. Albin. 11, 7; cf. Isid. 10, 107.

mŭlĭercŭla, ae, f. dim. [mulier], a little woman, mere woman, girl (class.), Lucr. 4, 1279: qui illo susurro delectari se dicebat aquam ferentis mulierculae, a common working girl, Cic. Tusc. 5, 36, 103; 1, 16, 37; id. Lael. 13, 45; Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4: num suas secum mulierculas sunt in castra ducturi? Cic. Cat. 2, 10, 23: mulierculam Vincere mollitie, Hor. Epod. 11, 23.
Transf., of animals: pantheris, Varr. L. L. 5, § 100 Müll.

mŭlĭercūlārĭus, ii, m. [muliercula], a lover of women (post-class.), Cod. Th. 3, 16, 1.

mŭlĭĕrĭtas, ātis, f. [mulier], womanhood, opp. to maidenhood (eccl. Lat.), Tert. Virg. Vel. 12 (al. muliebritas).

mŭlĭĕro, āvi, 1, v. a. [mulier], to make womanish, render effeminate (ante-class.): Varr. ap. Non. 140, 16.

mŭlĭĕrōsĭtas, ātis, f. [mulierosus], a fondness for women, as a transl. of the Gr φιλογύνεια, Cic. Tusc. 4, 11, 25.

mŭlĭĕrōsus, a, um, adj. [mulier], fond of women (class.): homo, Afran. ap. Non. 28, 25; Cic. Fat. 5, 10; v. l. Plaut. Poen. 5, 5, 24 (v. muliebrosus).