Lewis & Short

1. mōlītor, ōris, m. [molior], one who undertakes to do a thing, an attempter, author, framer, contriver (class.): effector mundi molitorque deus, Cic. Univ. 5: ratis, Ov. M. 8, 302: caedis, Tac. A. 11, 29: novarum rerum, Suet. Dom. 10: maximorum molitores scelerum, Sen. Tranq. 7, 3.

2. mŏlĭtor, ōris, m. [1. molo], a miller (post-class.).

  1. I. Lit., Dig. 33, 7, 12, § 15.
  2. II. Transf., in mal. part., Aus. Ep. 90, 3.