Lewis & Short

mĭnĭto, āre, v. minitor fin.

mĭnĭtor, ātus, 1 (inf. minitarier for minitari, Plaut. Am. 3, 4, 3; id. Rud. 3, 1, 15.
Act. collat. form minito, āre; v. infra fin.), v. dep. freq. [1. minor], to threaten, menace a person with any thing; constr. alicui aliquid, alicui aliquā re, with inf., with acc. and inf., and absol. (class.).

        1. (α) Alicui aliquid: Mihinmalum minitare? Plaut. Curc. 4, 4, 15: ista horribilia minitare purpuratis tuis! Cic. Tusc. 1, 43, 102; id. Phil. 13, 9, 21: malum alicui, id. Caecin. 10, 27: fratri mortem, id. Phil. 6, 4, 10: virgas securesque omnibus, Liv. 3, 57, 3.
          With acc.: facito istud quod minitaris, Plaut. Rud. 3, 5, 13: quin consul arma minetur, Cic. Fam. 11, 3, 3: bellum, Quint. 3, 8, 19.
          With dat.: quis illest qui minitatur filio? Plaut. Bacch. 4, 8, 9: alicui, Cic. Att. 2, 19, 3.
        2. (β) Alicui aliquā re: huic urbi ferro ignique minitantur, Cic. Phil. 11, 14, 37; 13, 21, 47: huic urbi ferro flammāque minitans, id. Cat. 2, 1, 1 (Klotz, ferrum flammamque): Caesari gladio, Sall. C. 49, 4.
          With abl.: qui ferro minitere, Enn. ap. Fest. s. v. ningulus, p. 177 Müll. (Ann. v. 133 Vahl.).
        3. (γ) With inf.: quod nunc minitare facere, Ter. Hec. 3, 4, 13.
        4. (δ) With acc. and inf.: cur ergo minitaris tibi te vitam esse amissurum? Plaut. As. 3, 3, 2.
          (ε) Absol.: etiam, carnufex, Minitare? Plaut. Bacch. 4, 6, 16: noli minitari, id. Mil. 2, 4, 19.
          Act. collat. form mĭnĭto, āre (ante-class.): quae minitas mihi, Plaut. Capt. 3, 5, 85: etiam minitas? Naev. ap. Non. 473, 32: quid minitabas te facturum, Plaut. Fragm. ib. 33; Liv. Andron. Tr. 17.