Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* mĭlĭăcĕus, a, um, adj. [milium], of millet, millet puls, Paul. ex Fest. s. v. forma, p. 83, 12 Müll.

mĭlĭăcus, a, um, adj. [milium], fed with mil let: ficedulas, sive quas miliacas vocant, millet-birds, perh. ortolans, Cael. Aur. Tard. 1, 1, 27

mīlĭārensis (millĭārensis), e, adj. [mille], that contains a thousand (post-class.): porticus, either containing a thousand columns, or containing a thousand paces, Vop. Aur. 49: COHORS, Inscr. Marin. Frat. Arv. p. 630.

1. mīlīārīus or millĭārĭus, a, um, adj. [mille], containing or comprising a thousand.

  1. I. Adj.: decuriae, Varr. L. L. 9, § 87 Müll.: greges, id. R. R. 2, 10: clivus, of a thousand paces, id. ib. 3, 1: apri, weighing a thousand pounds, Sen. Ep. 110, 12: oleae, Plin. 17, 12, 19, § 93: ala, of a thousand men, Plin. Ep. 7, 31: COHORS, Inscr Grut. 482, 4: porticus, a thousand feet in length, Suet. Ner. 31: aevum, of a thousand years, Tert Anim 31.
  2. II. Subst.
    1. A. mīlĭārĭum (mill-), ii, n.
      1. 1. A mile-stone (which indicated a distance of a thousand paces, i. e. a Roman mile): cum plebes prope ripam Anienis ad tertium miliarium consedisset, Cic. Brut. 14, 54: intra primum urbis Romae miliarium, Gai. Inst. 4, 104: intra centesimum urbis Romae miliarium, within a hundred miles of Rome, id. ib. 1, 27.
        In partic.: miliarium or miliarium aureum, the mile-stone set up by Augustus in the forum, as the terminal point of all military roads: mille passus non a miliario Urbis, sed a continentibus aedificiis numerandi sunt, Dig. 50, 16, 154; Suet. Oth. 6; Plin. 3, 5, 9, § 66; Tac. H. 1, 27.
        Plur: miliaria lapidea, Aug. Serm. 351, 11.
          1. (β) Transf., a Roman mile, a mile, Suet. Ner. 31.
      2. 2. The number one thousand, a thousand, Varr. L. L. 9, § 82 Müll.: annorum, a space of a thousand years, Aug. Civ. Dei, 20, 7.
    2. B. mīlĭārĭi (mill-), ōrum, m., a Christian sect who believed in the doctrine of a millennial kingdom, the Millenarians, Chiliasts, Aug. Haeres. 8; id. Civ. Dei, 20, 7, 1; Hier. praef. libri 18 in Isa. 66, 33.

2. mĭlĭārĭus (mill-), a, um, adj. [milium],

  1. I. of or belonging to millet, millet- (ante-class. and post-Aug.): miliariae (sc. aves) dictae a cibo, quod milio fiant pingues, Varr. L. L. 5, § 76 Müll.: aves, ortolans, id. R. R. 3, 5: herba, injurious to millet, Plin. 22, 25, 78, § 161.
  2. II. Transf., subst.: mĭlĭārĭum (mill-), ii, n., a short and thick pillar which stood in the centre of the basin of an oil-mill to support the cupa, Cato, R. R. 20; 22.
    1. B. In baths, a tall and narrow vessel for drawing and warming water, Pall. 1, 40; Sen. Q. N. 3, 24, 2; Paul. Sent. 3, 6, 65.
    2. C. A cooking-vessel: miliarium argenteum, Dig. 34, 2, 19, § 12.

Mīlĭchus (Mīlicus), i, m., a king in Spain, Sil. 3, 104.

mīlĭfŏlĭum and millefŏlĭum, ii, n. [mille-folium], a plant, milfoil, yarrow; form milifolium: myriophyllus, quod nostri milifolium vocant, caulis est tener, similis feniculi, Plin. 24, 16, 95, § 152 Jan. (al. millefolium); used in medicine, id. 24, 19, 116, § 176 al.
Form millefolium, Plin. 25, 5, 19, § 42 Jan. (al. millefolia).

mīlĭgĭnus, a, um, adj. [milium], of millet (late Lat.), Dynam. 1, 14.

mīlĭo, ōnis, m., for milvus, a kite, Marc. Emp. 33.

Milionĭa, ae, f., a city of Italy, in the country of the Marsians, Liv. 10, 3; 34.

mīlĭtārĭē, adv., v. militarius fin.

mīlitāris, e, adj. [miles], of or belonging to a soldier, to war, or to military service, proper to or usual with soldiers, military, warlike, martial (class.): militares pueri, soldiers’ children, officers’ sons, Plaut. Truc. 5, 16: homo, id. Ep. 1, 1, 14: advena, id. Ps. 4, 1, 20: tribuni, Cic. Clu. 36, 99: vir, Tac. H. 2, 75: homines, Sall. C. 45, 2.
Also subst.: mīlĭtāris, is, m., a military man, soldier, warrior: cur neque militaris Inter aequales equitat? Hor. C. 1, 8, 5: praesidia militarium, Tac. A. 14, 33.
Of inanim. and abstr. things: panis, Plin. 18, 7, 12, § 67: institutum, Caes. B. C. 3, 75: usus, id. ib. 3, 103: res, id. B. G. 1, 21: disciplina, Liv. 8, 34: labor, Cic. Mur. 5, 11: signa, military ensigns, standards, id. Cat. 2, 6, 13: ornatus, id. Off. 1, 18, 61: leges, id. Fl. 32, 77: animi, Tac. A. 1, 32: sepimentum, Varr. 1, 14, 2: ire militaribus gradibus, to march, Plaut. Ps. 4, 4, 11: aetas, the age for bearing arms (from the seventeenth to the forty-sixth year), Liv. 25, 5: via, a military road, a highway on which an army can march, id. 36, 15: herba, an herb good for wounds, also called millefolium, Plin. 24, 18, 104, § 168.
Also an appellation of Jupiter, App. de Mundo, p. 75.
In comp.: quis justior et militarior Scipione? more militarily strict, Tert. Apol. 11 fin.
Hence, adv.: mīlĭtārĭter, in a soldierly or military manner (rare; not in Cic. or Cæs.), Liv. 4, 41; 27, 3; Tac. H. 2, 80; Dig. 49, 16, 4, § 9.

mīlĭtārĭus, a, um, adj. [miles], soldierlike, military (ante-class.): gradus, Plaut. Ps. 4, 4, 11.
Hence, adv.: mīlĭtārĭē, in a soldier-like or military manner (postclass.): militarie caesus, Treb. Trig. Tyrann. 22 dub.

mīlĭtĭa, ae (-āi, Lucr. 1, 29), f. [miles], military service, warfare, war.

  1. I. Lit.: in militiae disciplinam profectus est, Cic. Imp. Pomp. 10, 28: militiam subterfugere, id. Off. 3, 26, 97: ferre, Hor. Ep. 1, 18, 55: tolerare, Verg. A. 8, 516: munus militiae sustinere, Caes. B. G. 6, 18: militiae vacatio, exemption from military service, id. ib. 6, 14: militiae magna scientia, Sall. J. 63, 2: militiam discere, id. C. 7, 4: praeclara, Vell. 2, 5, 1: Pompeii, id. 2, 40, 1: adversus Graecos, Just. 20, 1, 3: lentas militias, Tib. 1, 3, 82: Cimbrica Teutonicaque, Vell. 2, 120, 1: militiae honorem, military honors, Juv. 7, 88.
    1. B. Esp.
      1. 1. Abl. militiā, in war, opp. togā, in peace, Juv. 10, 9.
      2. 2. Gen. militiae, in military service, or on a campaign, in the field; freq. in phrase: domi militiaeque, at home and abroad, at home and with the army: quorum virtus fuerat domi militiaeque cognita, Cic. Tusc. 5, 19, 55; cf.: et domi et militiae, id. de Or. 3, 33, 134: militiae domique, Liv. 7, 32: militiae et domi, Ter. Ad. 3, 5, 49.
        Also without domi, Cic. Leg. 3, 3, 6; Sall. J. 84, 2; Tac. H. 2, 5.
    2. C. Trop., of love: at confidentia militia illa militatur multo magis quam pondere, Plaut. Pers. 2, 2, 50; so of an inattentive lover: pro infrequente eum mittat militiā domum, id. Truc. 2, 1, 19.
  2. II. Transf.
    1. A. Military spirit, courage, bravery: virilis militiae uxor, Flor. 4, 5.
    2. B. Concr., the soldiery, military (syn.: milites, exercitus, copiae): hic pars militiae, dux erat ille ducum, Ov. H. 8, 46: Romanae militiae decus, Val. Max. 1, 6, 11: cum omni militiā interficitur, Just. 32, 2, 2; Plin. 4, 14, 27, § 97: qua (lex) maxima apud eos vis cogendae militiae erat, Liv. 4, 26, 3: magister militiae, general, id. 22, 23, 2: caelestis, Vulg. Luc. 2, 13.
      So trop.: militia caeli, i. e. the heavenly bodies, Vulg. Act. 7, 42; id. Deut. 17, 3.
    3. C. A civil service, office, profession, employment, esp. a laborious one: hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, etc., Cic. Mur. 9, 19: haec mea militia est, Ov. F. 2, 9.
      Of swallows building their nests: eaque militia illis cum anno redit semper, Plin. 10, 33, 49, § 95.
    4. D. Any special work of difficulty, requiring a great effort: completa est militia ejus, Vulg. Isa. 40, 2: arma militiae nostrae non carnalia, id. 2 Cor. 10, 4: bona, id. 1 Tim. 1, 18.
    5. E. Under the emperors (like miles), an office or employment at court, Prud. Cath. 19; Cod. Just. 3, 25.

* mīlĭtĭŏla, ae, f. dim. [militia], a short, insignificant term of military service: semestribus militiolis tumens, Suet. Vit. Juv

mīlĭto, āvi, ātum, 1, v. n. [miles], to be a soldier, to perform military service, to serve as a soldier (syn.: stipendium mereo; class.).

  1. I. Lit.: in cujus exercitu Catonis filius tiro militabat, Cic. Off. 1, 11, 36: sub signis alicujus, Liv. 23, 42: adversus aliquem, Suet. Caes. 68: apud Persas, Curt. 6, 5, 7: vobiscum, id. 8, 8, 11: si inter vigiles Romae Sex annis militaverit, Ulp. Fragm. 3, 5.
  2. II. Transf.
      1. 1. To make war, wage war, war against; pass., with a homogeneous subject: libenter hoc et omne militabitur Bellum, Hor. Epod. 1, 23.
      2. 2. Of other than military service: at confidentia militia illa militatur multo magis quam pondere, Plaut. Pers. 2, 2, 50; Ov. H. 7, 32: vixi puellis nuper idoneus, Et militavi non sine gloriā, Hor. C. 3, 26, 1: prima stipendia Veneri militabant, App. M. 9, p. 226, 9: militat in silvis catulus, Hor. Ep. 1, 2, 67.
        Of an inanim. subject: aries machina est, quae muros frangere militat, serves, Tert. Pall. 1; cf.: carnalia desideria, quae militant adversus animam, Vulg. 1 Pet. 2, 11.

mĭlĭum, ii, n., millet, Varr. R. R. 1, 57, 2; Verg. G. 1, 216; Plin. 18, 30, 73, § 304; 18, 10, 24, § 100.

mille, in the plur. mīlia (or millia; archaic, MEILIA, Inscr. Orell. 3308; abl. sing. milli, Lucil. ap. Gell. 1, 16, and ap. Macr. S. 1, 5), num. adj. [Sanscr. root mil-, combine, associate; Gr. ὅμιλος; cf. miles], a thousand, thousands.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen., sometimes in sing. subst, with gen.; in plur, only subst. with gen.: equites mille viā breviore praemissi, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3: mille et quingentis passibus abesse, Caes. B. G. 1, 22.
      With gen.: mille drachumarum Olympicūm, Plaut. Trin. 2, 4, 23: spondeo et mille auri Philippum dotis, id. ib. 5, 2, 34; cf.: mille nummūm, Cic. Phil. 6, 5, 15; id. ap. Gell. 1, 16, 5: mille denariūm, Gell. 1, 16, 9: mille quingentos aeris in censum adferre, Cic. Rep. 2, 22, 40: ibi occiditur mille hominum, Quadrig. ap. Gell. 1, 16, 1: hominum mille versabatur, Cic. Mil. 20, 53.
      So with verb in sing., Cic. Att. 4, 16, 14; Plaut. Truc. 2, 6, 4; Ter. Heaut. 3, 3, 40: mille equitum, Caes. B. C. 3, 84; Liv. 21, 61: mille militum, Nep. Milt. 5, 1: plus mille et centum annorum est, Varr. ap. Gell. 1, 16, 3: mille annorum, Plaut. Mil. 4, 2, 87: passuum, Cato ap. Gell. l. l.; Caes. B. G. 1, 25, 5 al.; cf. Zumpt, Gr. § 116.
      In plur. with gen.: Thracum mille aut duo milia occidere, Cic. Phil. 14, 5, 12: sexcenta milia mundorum, id. N. D. 1, 34, 96.
      Without gen.: censa sunt civium capita centum quadraginta tria milia septingenta quatuor, Liv. 35, 9: sagittarios tria milia numero habebat, Caes. B. C. 3, 4: tot milia, gentes Arma ferunt Italae, Verg. A. 9, 132: decem milia talenta, Hier. in Evang. Matt. 18, 24: quatuor milia, funditores et sagittarii, Liv. 37, 40, 9; cf. id. 37, 40, 11; 38, 38, 13; 37, 58, 4: tritici modios CXX milia polliceri, Caes. B. C. 2, 18, 4; 3, 4, 3: Graecis peditibus mercede conductis, triginta milibus, praepositus, Curt. 3, 9, 2; 9, 3, 21; 5, 1, 41; Liv. 34, 52, 7.
      Distributively: in milia aeris asses singulos, on every thousand, Liv. 29, 15.
    2. B. In partic.: mille passus, mille passuum, or simply mille, a thousand paces, i. e. a Roman mile, which is estimated at 1618 English yards, or 142 yards less than the English statute mile: milli passum dixit (sc. Lucilius) pro mille passibusaperteque ostendit mille et vocabulum esse et singulari numero dici, Gell. 1, 16, 13; Cic. Att. 4, 16, 4: ultra quadringenta milia, id. ib. 3, 4.
      Prov.: mille passuum mora, a mile’s delay, i. e. a long delay, Plaut. Truc. 2, 3, 13; cf.: mille passuum commoratu’s cantharum, id. Men. 1, 2, 64.
  2. II. Transf., like the Gr. μυρία, a thousand, for innumerable, infinite (mostly poet.): mille pro uno Kaesones exstitisse, Liv. 3, 14, 4; 2, 28, 4: mille trahens varios adverso sole colores, Verg. A. 4, 701: tentat mille modis, Hor. C. 3, 7, 12: mille pericula saevae urbis, Juv. 3, 8; 12, 46: quomodo persequatur unus mille, Vulg. Deut. 32, 30.
    Plur.: ante milia annorum, Plin. 14 praef. 1, § 3: milia tumulorum, Prud. cont. Symm. 1, 516: erat numerus eorum milia milium, Vulg. Apoc. 5, 11; so, mille alia, alia mille, innumerable others, Quint. 2, 15, 23; Sen. Ep. 24, 14.

millĭes or mīlĭes (milliens or mi-liens), adv. [mille], a thousand times (class.): quinquies millies, Plin. 2, 23, 21, § 85: semel et tricies millies mille, Vitr. 1, 6.
Innumerable times: moreretur prius millies quam, Cic. Rab. Perd. 5, 15; id. Sest. 58, 123; id. Att. 7, 11, 1: genera juris millies mutata sunt, id. Rep. 3, 10, 17: millies melius, a thousand times better, id. Phil. 2, 44, 112: plus miliens audivi, more than a thousand times, Ter. Eun. 3, 1, 32.