† 1. mĕlĭcus, a, um, adj., = μελικός,
- I. musical, tuneful, melodious: sonores, Lucr. 5, 334.
- II. In partic., lyric, lyrical: poëma, Cic. Opt. Gen. Or. 1, 1.
- B. Subst.:
- 1. mĕlĭcus, i, m., a lyric poet: Simonides melicus, Plin. 7, 24, 24, § 89; 7, 56, 57, § 192.
- 2. mĕlĭca, ae, f., a lyric poem, ode, Petr. 64.
2. Mēlĭcus, a, um, adj., in vulg. lang. for Medicus, Median: gallinae, Varr. R. R. 3, 9, 19; Col. 8, 2, 4; Plin. 10, 21, 24, § 48.