Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

Machabaeus, i, m., a surname of Judas, Vulg. 1 Macc. 1, 2 et saep.
Hence, Machabaei, ōrum, m., the Maccabees, Aug. Civ. Dei, 18, 36; Hier. Ep. 7, 6.

1. măchaera, ae, f., = μάχαιρα, a sword (ante-class. and post-Aug.): machaera atque hasta, Enn. ap Fest. s. v. redhostire, p. 270 Müll. (Trag. v. 212 Müll.): succincti corda machaeris, id. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 678 (Ann. v. 392 ib.): eia machaeras, id. ib. 9, 38 (Ann. v. 585 ib.); Plaut. Curc. 3, 54: ni hebes machaera foret, id. Mil. 1, 1, 53; Sen. Ben. 5, 24 fin.; Suet. Claud. 15.
A weapon, in mal. part., Plaut. Ps. 4, 7, 85.

2. Măchaera, ae, m., an auctioneer, Juv. 7, 9.

(măchaerĭum, ii, a false reading for machaeris, Plaut. Rud. 2, 2, 9.)

măchaerŏphŏrus, i, m., = μαχαιροφόρος, a sword-wearer, a satellite: machaerophoris centum sequentibus, i. e. soldiers armed in the Greek manner, Cic. Q. Fr. 2, 10, 2.

măchaerŏphyllon, i, n., = μαχαιρόφυλλον (sword-leaf), a plant (al. macrophyllon). App. Herb. 78.

Măchāon, ŏnis, m., = Μαχάων,

  1. I. son of Æsculapius, a famous surgeon of the Greeks before Troy, Cels. praef.; Prop. 2, 1, 61; Verg. A. 2, 263; Ov. P. 3, 4, 7 al.
  2. II. Transf., in plur., surgeons, physicians: quid tibi cum medicis? dimitte Machaonas omnes, Mart. 2, 16, 5.
    Hence,
    1. A. Ma-chāŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Machaon: ars, i. e. the art of surgery, Sid. Ep. 2, 12.
    2. B. Măchāŏnĭus, a, um, adj., of or belonging to Machaon, Machaonian, surgical: Machaoniā ope sanus, Ov. R. Am. 546: sucus, Stat. S. 1, 4, 114.

machetum, i, n., a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 19.

māchilla, ae, f. dim. [machina], a little machine: e machillā sustuli, Petr. 74, 13 dub. (al. e machina illam sustuli).

Machĭmus, i, m., = Μάχιμος, the name of one of Actæon’s hounds, Hyg. Fab. 181.

māchĭna, ae, f. = μηχανή, a machine, i. e. any artificial contrivance for performing work, an engine, fabric, frame, scaffolding, staging, easel, warlike engine, military machine, etc.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: moles et machina mundi, Lucr. 5, 96: omnes illae columnae machinā appositā dejectae sunt, Cic. Verr. 2, 1, 55, § 145: torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum, Hor. Ep. 2, 2, 73: trahuntque siccas machinae carinas, id. C. 1, 4, 2: frumentaria, Dig. 33, 7, 12.
    2. B. Esp.,
      1. 1. A platform on which slaves were exposed for sale: amicam de machinis emere, Q. Cic. Petit. Cons. 2, 8.
      2. 2. A painter’s easel, Plin. 35, 10, 37, § 120.
      3. 3. A scaffold for building: de machinā cadere, Dig. 13, 6, 5; Plin. 19, 2, 8, § 30.
      4. 4. A military machine, warlike engine: machinis omnium generum expugnare oppidum, Sall. J. 21: aut haec in nostros fabricata est machina muros, Verg. A. 2, 46: murales, Plin. 7, 56, 57, § 202: arietaria, Vitr. 10, 19.
  2. II. Trop., a device, plan, contrivance; esp. a trick, artifice, stratagem: at nunc disturba quas statuisti machinas, i. e. abandon your schemes, Plaut. Ps. 1, 5, 137: totam hanc legem ad illius opes evertendas tamquam machinam comparari, Cic. Agr. 2, 18, 50: omnes ad amplificandam orationem quasi machinae, * Quint. 11, 1, 44: dolum aut machinam commoliar, Caecil. ap. Cic. N. D. 3, 29, 73: quantas moveo machinas! Plaut. Mil. 3, 2, 1: aliquam machinabor machinam, Unde aurum efficiam, id. Bacch. 2, 2, 54.

māchĭnālis, e, adj. [machina], of or belonging to machines (post-Aug.): scientia, Plin. 7, 37, 38, § 125: saxa machinali pondere, Aus. Ep. 21, 34.

māchĭnāmen, ĭnis, n. [machinor], a contrivance, device, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 14.

māchĭnāmentum, i, n. [machinor], a machine, engine; an instrument, organ (perh. not ante-Aug.; not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Lit.: machinamenta alia quatiendis muris portabant, military engines, Liv. 24, 34: suspensum et nutans machinamentum, Tac. H. 4, 30: nihil tam ignarum barbaris, quam machinamenta et astus oppugnationum, id. A. 12, 45: tot genera machinamentorum ad extendendum femur, surgical instruments, Cels. 8, 20: singulis articulis singula machinamenta, quibus extorqueantur, aptata, Sen. Ep. 24, 14; id. Cons. ad Marc. 20, 3.
    1. * B. Transf., the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 9, 20.
  2. II. Trop., a trick, device, stratagem (post-class.): callida commeantium, Cod. Th. 6, 28, 6.

māchĭnārĭus, a, um, adj. [machina], of or belonging to machines, machine- (postclass.).

  1. I. Adj.: mola, which is worked by an animal by means of a machine, App. M. 7, p. 194, 20: asinus, Dig. 33, 7, 12: mensor, a surveyor, ib. 11, 6, 7: commentator, a machinist, machine-builder, Sol. 5.
  2. II. Subst.: māchĭnārĭus, ii, m., one who works on a scaffold, Dig. 9, 2, 31.

māchĭnātĭo, ōnis, f. [machinor], artificial contrivance, mechanism, machinery (class.).

  1. I. Lit.: cum machinatione quadam moveri aliquid videmus, ut sphaeram, Cic. N. D. 2, 38, 97: data est quibusdam bestiis machinatio quaedam, et sollertia, power of contrivance, design, id. ib. 2, 48, 123.
    1. B. Transf. (abstr. pro concreto), a machine, engine: tantae altitudinis machinationes, Caes. B. G. 2, 31: tanta, id. ib. 2, 30; 4, 17: navalis, id. B. C. 2, 10: tale machinationis genus, Liv. 37, 5.
  2. II. Trop., a trick, device, machination, contrivance; artifice, fraud: judex tamquam machinatione aliqua tum ad severitatem, tum ad remissionem animi est contorquendus, Cic. de Or. 2, 17, 72: dolus malus est omnis calliditas, fallacia, machinatio ad circumveniendum, fallendum, decipiendum alterum adhibita, Dig. 4, 3, 1; 14: per machinationem obligatus, by artifice, by fraud, ib. 45, 1, 36.

māchĭnātor, ōris, m. [machinor], a maker of machines, a machinist, an engineer, architect (class.).

  1. I. Lit., of Archimedes: inventor ac machinator bellicorum tormentorum, Liv. 24, 34: machinatores, qui pegmata per se surgentia excogitant, Sen. Ep. 88, 19: magistri et machinatores quibus ingenium et audacia erat, Tac. A. 15, 42: deus rerum omnium machinator fecit hominem, maker, creator, Lact. 2, 11.
  2. II. Trop., a contriver, inventor: harum omnium rerum machinatores, Cic. Agr. 1, 5, 16: omnium architectus et machinator, id. Rosc. Am. 45, 132: horum omnium scelerum improbissimus machinator, id. Cat. 3, 3, 6: doli, Tac. A. 1, 10: auctor et machinator accusationis, App. Mag. p. 274, 22.

* māchĭnātrix, īcis, f. [machinator], an inventress: malorum facinorum, Sen. Med. 266.

māchĭnātus, ūs, m. [machinor], a contrivance, artifice, device (post-class.): suo machinatu, App. Mag. p. 321, 33; Sid. Ep. 5, 6.

māchĭnor, ātus, 1, v. dep. a. [machina], to contrive skilfully, to devise, design, frame, invent (class).

  1. I. In gen.: incredibile est, quantā operā machinata natura sit, Cic. N. D. 2, 59, 149: qui haec machinatus est, id. Univ. 3: haec duo musici machinati ad voluptatem sunt, versum atque cantum, id. de Or. 3, 44, 174: quod machiner inveniamque, Lucr. 3, 944; cf. Vitr. 1, 6 med.
  2. II. In partic., to contrive artfully, to scheme, plot, = μηχανᾶσθαι: aliquam machinabor machinam, Unde aurum efficiam amanti erili, Plaut. Bacch. 2, 2, 54: aliquam astutiam corde, id. Capt. 3, 3, 15; 16; id. Cas. 2, 4, 22: aliud quiddam, Cic. Verr. 1, 6, 15: inimico exitum, Auct. Her. 2, 19, 28; cf.: sibi nefariam pestem, Cic. N. D. 3, 26, 66: necem alicui, Liv. 1, 51, 1: perniciem alicui, Sall. C. 18: pestem in aliquem, Cic. Cat. 1, 1, 2.
          1. (β) Neutr. (post-class.): adversus aliquem, Dig. 4, 3, 1, § 3.
            Part. perf. māchĭnātus, a, um, in pass. signif.: quae (sol, luna, etc.) ni machinata versarentur, skilfully arranged, adjusted, Vitr. 10, 1: cum machinato strepitu tonitruum, artificial, Sall. ap. Macr. S. 2, 9, and ap. Non. 180, 22 (Hist. 2, 23, 3 Dietsch); App. de Mundo, p. 67: indicium a P. Autronio machinatum, contrived, planned, devised, Sall. C. 48, 7: regis cura machinata fames, id. Fragm. ap. Prisc. p. 792 P. (Hist. 3, 34 Dietsch).

* māchĭnōsus, a, um, adj. [machinor], skilfully constructed: navigium, Suet. Ner. 34.

māchĭnŭla, ae, f. dim. [machinor], a little machine, Paul. Nol. Carm. 26, 458; Paul. ex Fest. p. 107, 3; p. 147, 2.

māchĭo, ōnis, m. [machinor], one who works on a scaffold, a mason: machiones dicti a machinis, quibus insistunt propter altitudinem parietum, Isid. Orig. 19, 8, 2 (hence, Fr. macon; Engl. mason).

Machlyes, um, m., a fabled people of Africa: supra Nasamonas confinesque illis Machlyas androgynos esse utriusque naturae, Plin. 7, 2, 2, § 15.

Măchŏrōnes, um, m., a people of Pontus, Plin. 6, 4, 4, § 11.