Lewis & Short

māchĭnāmentum, i, n. [machinor], a machine, engine; an instrument, organ (perh. not ante-Aug.; not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Lit.: machinamenta alia quatiendis muris portabant, military engines, Liv. 24, 34: suspensum et nutans machinamentum, Tac. H. 4, 30: nihil tam ignarum barbaris, quam machinamenta et astus oppugnationum, id. A. 12, 45: tot genera machinamentorum ad extendendum femur, surgical instruments, Cels. 8, 20: singulis articulis singula machinamenta, quibus extorqueantur, aptata, Sen. Ep. 24, 14; id. Cons. ad Marc. 20, 3.
    1. * B. Transf., the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 9, 20.
  2. II. Trop., a trick, device, stratagem (post-class.): callida commeantium, Cod. Th. 6, 28, 6.