Lewis & Short

lŏgĭcus, a, um, adj., = λογικός, logical, reasonable: haeresis medicorum, Isid. 4, 4, 1: alia logica, alia aloga memorantur, Mart. Cap. 9, § 949.
Hence, in plur. subst.,

  1. A. lŏgĭca, ōrum, n., = τὰ λογικά, logic: habes ea, quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logica appellant, quia disseruntur subtilius, Cic. Tusc. 4, 14, 33.
    In sing.: lŏgĭcum, i, n., logic, Sid. Carm. 15, 100.
  2. B. lŏgĭci, ōrum, m., rational physicians, Cael. Aur. Acut. 3, 21, 216.