Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

lintĕāmen, ĭnis, n. [linteum], a linen cloth: lotum, Lampr. Heliog. 26: candidum, App. M. 11, p. 261, 35: mollia, Hier. Ep. 108, 15; Vulg. Luc. 24, 12 al.

lintĕārĭus, a, um, adj. [linteum], of or pertaining to linen, linen-.

  1. I. Negotiatio, Dig. 14, 4, 5, § 15.
  2. II. Subst.: lintĕārĭus, ii, m., a linen-weaver: linteariorum corpus, Cod. Th. 10, 20, 16; so Dig. 14, 4, 5, § 4; Inscr. Orell. 8; 4215.

lintĕātus, a, um, adj. [linteum], clothed in linen: senex, Sen. de Vit. Beat. 26, 8; cf.: legio, a legion of Samnites, containing picked men, Liv. 10, 38, 12 (v. the context): cohortes, id. 10, 41, 10: pallio deae Isidis linteata, Tert. Test. Anim. 2.

lintĕo, ōnis, m. [linteum], a linen-weaver, Plaut. Aul. 3, 5, 38; Serv. ad Verg. A. 7, 14: linteones Apollinis, Inscr. Grut. 38, 15.

lintĕŏlum, i, n. dim. [linteum],

  1. I. a small linen cloth, Plaut. Ep. 2, 2, 46: rosae folia tusa in linteolo, Plin. 14, 16, 19, § 106; 31, 9, 45, § 100; Vulg. Ezech. 30, 21.
  2. II. Transf., a lamp-wick: ebrium, Prud. Cath. 5, 18.

* lintĕŏlus, a, um, adj. dim. [linteus], linen-: palliolum, Prud. στεφ. 3, 180.

linter, tris (nom. lintris, Sid. Carm. 5, 283), f. (m., Tib. 2, 5, 34) [old form lunter for plun-ter; root πλύνω, to wash; cf. pluvia; hence]

  1. I. Lit., a wash-tub; or in gen., a trough, vat, tray, tub, for wine, Cato, R. R. 11, 5; cf. Tib. 1, 5, 23: cavat arbore lintres, Verg. G. 1, 262.
  2. II. Transf., a boat, skiff, wherry: lintribus materiam in insulam convehere, Cic. Mil. 27, 74; Caes. B. G. 1, 12: novas (sc. lintres), cavare, Liv. 21, 26.
    Prov.: loqui e lintre, said of one who sways his body to and fro when speaking, Julius ap. Cic. Brut. 60, 216: reprehendenda et illa frequens et concitata in utramque partem nutatio, quam in Curione patre inrisit et Julius, quaerens, quis in luntre loqueretur, Quint. 11, 3, 129: naviget hinc aliā jam mihi linter aquā, i. e. let me now turn to something else, Ov. F. 2, 864: in liquida nat tibi linter aquā, you have a favorable opportunity, Tib. 1, 7, 37 (1, 5, 76).

Linternum, i, v. Liternum.

lintĕum, i, n. [linum], a linen cloth.

  1. I. Lit.: linteum cape atque exterge tibi manus, Plaut. Most. 1, 3, 110: uncto linteo, id. Bacch. 3, 3, 42: linteum extersui, id. Curc. 4, 4, 22: merces linteis et vitro delatae, Cic. Rab. Post. 14, 40: succinctus linteo, Suet. Calig. 26: sucus linteo colatus, Plin. 25, 13, 103, § 164: sella, linteisque lorisque, Mart. 2, 57, 6: lintea componit, Juv. 3, 263.
  2. II. Transf.
    1. A. Linen: Tarquinienses (polliciti sunt) lintea in vela, Liv. 28, 45.
    2. B. A sail: certum est dare lintea retro, Verg. A. 3, 686: non tibi sunt integra lintea, Hor. C. 1, 14, 9: Zephyri veniant in lintea pleni, Ov. Am. 2, 11, 41.
    3. C. A girdle: ut qui quaerere velit, nudus quaerat, linteo cinctus, lancem habens, Gai. Inst. 3, § 192; cf. also licium.
    4. D. A curtain, used as a sign: inscripta lintea, Juv. 8, 168.
    5. E. Stuff, cloth, other than linen, Plin. 12, 10, 21, § 38 sq.

lintĕus, a, um, adj. [linum], linen-: lintea vestis, Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Plin. 19, 1, 2, § 8: tunica, Liv. 9, 40: Lintei libri, an ancient chronicle of the Roman people, which was written on linen, and preserved in the temple of Juno Moneta: Macer Auctor est et in foedere Ardeatino et in linteis libris ad Monetae inventa, Liv. 4, 7, 12; 4, 20, 8; 4, 23, 2; cf. id. 10, 38, 6: postea publica monumenta plumbeis voluminibus mox et privata linteis confici coepta sunt, Plin. 13, 11, 21, § 69; Symm. Ep. 4, 34; Vop. Aur. 1 and 8: thorax, a linen breastplate, = λινοθώραξ, Liv. 4, 20, 7: loricae, Nep. Iph. 1.

lintrārĭus, ii, m. [linter], a boatman, waterman, Dig. 4, 9, 1, § 4; Inscr. Orell. 4245.

* lintrĭcŭlus, i, m. dim. [linter], a small boat or wherry, Cic. Att. 10, 10, 5.

lintris, v. linter init.

Līternum (Lint-), i, n., a city of Campania, situated to the north of the mouth of the river Liternus, now the village of Patria, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 61; Liv. 22, 16; Ov. M. 15, 714; Sil. 6, 654; 8, 533.
Hence,

  1. A. Līternus, a, um, adj., Literman: Liternus ager, Cic. Agr. 2, 25, 66: palus, Sil. 6, 654.
    Absol.: Līternum (sc. praedium), i, n., an estate of Scipio Africanus, near Liternum, Liv. 38, 53; Sen. Ep. 86.
  2. B. Līternīnus, a, um, adj., Liternian: rus, Plin. 14, 4, 5, § 49.
    Absol.: Lī-ternīnum (sc. praedium), an estate of Scipio Africanus, near Liternum, Liv. 38, 52.