Lewis & Short

lignor, ātus, 1, v. dep. [lignum], to fetch or procure wood, to collect wood: num lignatum mittimur? Plaut. Capt. 3, 4, 125 (dub.; cf. Brix ad loc.): lignandi atque aquandi potestas, Caes. B. C. 3, 15: lignandi pabulandique causā progredi, id. ib. 3, 76, 2: lignatum ire, Liv. 40, 25, 4: procul a castris lignatum pabulatumque progressi, id. 25, 34, 4.