Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

lectīca, ae, f.

  1. I. Lit., a litter, sedan, used at first only on journeys, but afterwards also, for the sake of convenience, in the city: lecticā octophoro ferebatur, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27: lecticae usum alicui adimere, Suet. Caes. 43: inditus lecticae, Tac. A. 3, 14: lecticae imponere aliquem, Petr. 28: lecticā gestare aliquem, Hor. S. 2, 3, 214: lecticae gestamine uti, Tac. A. 2, 2: in eadem illa lecticā qua ipse delatus eram, eum referre, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3: lectica introferri, Liv. 43, 7: lectica formosis imposita calonibus, Sen. Ep. 110, 17: comparare homines ad lecticam, litterbearers, Cat. 10, 15: facit somnum clausā lectica fenestrā, Juv. 3, 242.
    Collect.: densissima centum Quadrantes lectica petit, a throng of litters, Juv. 1, 121.
  2. * II. Transf.: arboris, that part of a tree from which the branches spring, Plin. 17, 14, 22, § 99.

* lectīcārĭŏla, ae, f. dim. [lecticarius], a chairman’s mistress, a comically formed term of reproach, Mart. 12, 58, 2.

lectīcārĭus, i, m. [lectica], a litterbearer, sedan-bearer, chairman, Cic. Rosc. Am. 46, 134; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3: lecticarii cum asseribus in auxilium accucurrerunt, with their poles, Suet. Calig. 58: inter urbana ministeria continenturet lecticarii, Paul. Sent. 3, 6, 72.
The chairmen formed a guild or corporation: EX CORPORE LECTICARIORVM CAESARIS, Inscr. ap. Grut. 599, 11: DECVRIO LECTICARIORVM, ib. 600, 1; Inscr. Orell. 2871; 6323.